สมัครสมาชิก   
| |
ค้นหาข้อมูล
ค้นหาแบบละเอียด
  •   ความเป็นมาและหลักเหตุผล

    เพื่อรวบรวมงานวิจัยทางชาติพันธุ์ที่มีคุณภาพมาสกัดสาระสำคัญในเชิงมานุษยวิทยาและเผยแผ่สาระงานวิจัยแก่นักวิชาการ นักศึกษานักเรียนและผู้สนใจให้เข้าถึงงานวิจัยทางชาติพันธุ์ได้สะดวกรวดเร็วยิ่งขึ้น

  •   ฐานข้อมูลจำแนกกลุ่มชาติพันธุ์ตามชื่อเรียกที่คนในใช้เรียกตนเอง ด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้ คือ

    1. ชื่อเรียกที่ “คนอื่น” ใช้มักเป็นชื่อที่มีนัยในทางเหยียดหยาม ทำให้สมาชิกกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ รู้สึกไม่ดี อยากจะใช้ชื่อที่เรียกตนเองมากกว่า ซึ่งคณะทำงานมองว่าน่าจะเป็น “สิทธิพื้นฐาน” ของการเป็นมนุษย์

    2. ชื่อเรียกชาติพันธุ์ของตนเองมีความชัดเจนว่าหมายถึงใคร มีเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมอย่างไร และตั้งถิ่นฐานอยู่แห่งใดมากกว่าชื่อที่คนอื่นเรียก ซึ่งมักจะมีความหมายเลื่อนลอย ไม่แน่ชัดว่าหมายถึงใคร 

     

    ภาพ-เยาวชนปกาเกอะญอ บ้านมอวาคี จ.เชียงใหม่

  •  

    จากการรวบรวมงานวิจัยในฐานข้อมูลและหลักการจำแนกชื่อเรียกชาติพันธุ์ที่คนในใช้เรียกตนเอง พบว่า ประเทศไทยมีกลุ่มชาติพันธุ์มากกว่า 62 กลุ่ม


    ภาพ-สุภาษิตปกาเกอะญอ
  •   การจำแนกกลุ่มชนมีลักษณะพิเศษกว่าการจำแนกสรรพสิ่งอื่นๆ

    เพราะกลุ่มชนต่างๆ มีความรู้สึกนึกคิดและภาษาที่จะแสดงออกมาได้ว่า “คิดหรือรู้สึกว่าตัวเองเป็นใคร” ซึ่งการจำแนกตนเองนี้ อาจแตกต่างไปจากที่คนนอกจำแนกให้ ในการศึกษาเรื่องนี้นักมานุษยวิทยาจึงต้องเพิ่มมุมมองเรื่องจิตสำนึกและชื่อเรียกตัวเองของคนในกลุ่มชาติพันธุ์ 

    ภาพ-สลากย้อม งานบุญของยอง จ.ลำพูน
  •   มโนทัศน์ความหมายกลุ่มชาติพันธุ์มีการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาต่างๆ กัน

    ในช่วงทศวรรษของ 2490-2510 ในสาขาวิชามานุษยวิทยา “กลุ่มชาติพันธุ์” คือ กลุ่มชนที่มีวัฒนธรรมเฉพาะแตกต่างจากกลุ่มชนอื่นๆ ซึ่งมักจะเป็นการกำหนดในเชิงวัตถุวิสัย โดยนักมานุษยวิทยาซึ่งสนใจในเรื่องมนุษย์และวัฒนธรรม

    แต่ความหมายของ “กลุ่มชาติพันธุ์” ในช่วงหลังทศวรรษ 
    2510 ได้เน้นไปที่จิตสำนึกในการจำแนกชาติพันธุ์บนพื้นฐานของความแตกต่างทางวัฒนธรรมโดยตัวสมาชิกชาติพันธุ์แต่ละกลุ่มเป็นสำคัญ... (อ่านเพิ่มใน เกี่ยวกับโครงการ/คู่มือการใช้)


    ภาพ-หาดราไวย์ จ.ภูเก็ต บ้านของอูรักลาโว้ย
  •   สนุก

    วิชาคอมพิวเตอร์ของนักเรียน
    ปกาเกอะญอ  อ. แม่ลาน้อย
    จ. แม่ฮ่องสอน


    ภาพโดย อาทิตย์    ทองดุศรี

  •   ข้าวไร่

    ผลิตผลจากไร่หมุนเวียน
    ของชาวโผล่ว (กะเหรี่ยงโปว์)   
    ต. ไล่โว่    อ.สังขละบุรี  
    จ. กาญจนบุรี

  •   ด้าย

    แม่บ้านปกาเกอะญอ
    เตรียมด้ายทอผ้า
    หินลาดใน  จ. เชียงราย

    ภาพโดย เพ็ญรุ่ง สุริยกานต์
  •   ถั่วเน่า

    อาหารและเครื่องปรุงหลัก
    ของคนไต(ไทใหญ่)
    จ.แม่ฮ่องสอน

     ภาพโดย เพ็ญรุ่ง สุริยกานต์
  •   ผู้หญิง

    โผล่ว(กะเหรี่ยงโปว์)
    บ้านไล่โว่ 
    อ.สังขละบุรี
    จ. กาญจนบุรี

    ภาพโดย ศรยุทธ เอี่ยมเอื้อยุทธ
  •   บุญ

    ประเพณีบุญข้าวใหม่
    ชาวโผล่ว    ต. ไล่โว่
    อ.สังขละบุรี  จ.กาญจนบุรี

    ภาพโดยศรยุทธ  เอี่ยมเอื้อยุทธ

  •   ปอยส่างลอง แม่ฮ่องสอน

    บรรพชาสามเณร
    งานบุญยิ่งใหญ่ของคนไต
    จ.แม่ฮ่องสอน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ปอยส่างลอง

    บรรพชาสามเณร
    งานบุญยิ่งใหญ่ของคนไต
    จ.แม่ฮ่องสอน

    ภาพโดย เบญจพล  วรรณถนอม
  •   อลอง

    จากพุทธประวัติ เจ้าชายสิทธัตถะ
    ทรงละทิ้งทรัพย์ศฤงคารเข้าสู่
    ร่มกาสาวพัสตร์เพื่อแสวงหา
    มรรคผลนิพพาน


    ภาพโดย  ดอกรัก  พยัคศรี

  •   สามเณร

    จากส่างลองสู่สามเณร
    บวชเรียนพระธรรมภาคฤดูร้อน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   พระพาราละแข่ง วัดหัวเวียง จ. แม่ฮ่องสอน

    หล่อจำลองจาก “พระมหามุนี” 
    ณ เมืองมัณฑะเลย์ ประเทศพม่า
    ชาวแม่ฮ่องสอนถือว่าเป็นพระพุทธรูป
    คู่บ้านคู่เมืององค์หนึ่ง

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม

  •   เมตตา

    จิตรกรรมพุทธประวัติศิลปะไต
    วัดจองคำ-จองกลาง
    จ. แม่ฮ่องสอน
  •   วัดจองคำ-จองกลาง จ. แม่ฮ่องสอน


    เสมือนสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรม
    เมืองไตแม่ฮ่องสอน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ใส

    ม้งวัยเยาว์ ณ บ้านกิ่วกาญจน์
    ต. ริมโขง อ. เชียงของ
    จ. เชียงราย
  •   ยิ้ม

    แม้ชาวเลจะประสบปัญหาเรื่องที่อยู่อาศัย
    พื้นที่ทำประมง  แต่ด้วยความหวัง....
    ทำให้วันนี้ยังยิ้มได้

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ผสมผสาน

    อาภรณ์ผสานผสมระหว่างผ้าทอปกาเกอญอกับเสื้อยืดจากสังคมเมือง
    บ้านแม่ลาน้อย จ. แม่ฮ่องสอน
    ภาพโดย อาทิตย์ ทองดุศรี
  •   เกาะหลีเป๊ะ จ. สตูล

    แผนที่ในเกาะหลีเป๊ะ 
    ถิ่นเดิมของชาวเลที่ ณ วันนี้
    ถูกโอบล้อมด้วยรีสอร์ทการท่องเที่ยว
  •   ตะวันรุ่งที่ไล่โว่ จ. กาญจนบุรี

    ไล่โว่ หรือที่แปลเป็นภาษาไทยว่า ผาหินแดง เป็นชุมชนคนโผล่งที่แวดล้อมด้วยขุนเขาและผืนป่า 
    อาณาเขตของตำบลไล่โว่เป็นส่วนหนึ่งของป่าทุ่งใหญ่นเรศวรแถบอำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี 

    ภาพโดย ศรยุทธ เอี่ยมเอื้อยุทธ
  •   การแข่งขันยิงหน้าไม้ของอาข่า

    การแข่งขันยิงหน้าไม้ในเทศกาลโล้ชิงช้าของอาข่า ในวันที่ 13 กันยายน 2554 ที่บ้านสามแยกอีก้อ อ.แม่ฟ้าหลวง จ.เชียงราย
 
  Princess Maha Chakri Sirindhorn Anthropology Centre
Ethnic Groups Research Database
Sorted by date | title

   Record

 
Subject ปกาเกอะญอ จกอ คานยอ (กะเหรี่ยง),ที่ดิน,เกษตรกรรม,ตาก
Author สุทิน วุฒิบุตร
Title ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการใช้ประโยชน์ที่ดินเพื่อการเกษตรของชุมชนกะเหรี่ยงในพื้นที่ลุ่มแม่น้ำสอง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก
Document Type วิทยานิพนธ์ Original Language of Text ภาษาไทย
Ethnic Identity ปกาเกอะญอ, Language and Linguistic Affiliations จีน-ทิเบต(Sino-Tibetan)
Location of
Documents
ห้องสมุดศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร Total Pages 92 Year 2545
Source วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต(การบริหารทรัพยากรป่าไม้) บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
Abstract

          หัวหน้าครัวเรือนส่วนใหญ่เป็นเพศชาย มีช่วงอายุระหว่าง 41-50 จำนวนสมาชิกในครัวเรือนมี 5-10 คน ประชากรมีระยะเวลาอยู่อาศัยในหมู่บ้านส่วนใหญ่ระหว่าง 31-40 ปี ประชากรมีรายได้อยู่ในเกณฑ์ต่ำกว่า 2,000 บาท/ครอบครัว/ปี ที่มาของรายได้ส่วนใหญ่มาจากการขายสัตว์เลี้ยง แต่ละครัวเรือนมีพื้นที่การถือครองมากกว่า 41 ไร่ การใช้ประโยชน์ที่ดินมี 3 ลักษณะคือ ไร่เลื่อนลอยแบบหมุนเวียน นาขั้นบันไดและไร่เลื่อนลอยแบบหมุนเวียนผสมปนกัน และนาขั้นบันได สำหรับปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการใช้ประโยชน์ที่ดินเพื่อการเกษตรของประชากรคือ สภาพภูมิประเทศ สถานภาพทรัพยากรดิน ความลึกของผิวหน้าดิน สถานภาพทรัพยากรน้ำ สถานภาพพื้นที่ทำกินและจำนวนพื้นที่ถือครอง มีความสัมพันธ์ต่อการใช้ประโยชน์ที่ดินของชุมชนกะเหรี่ยงในพื้นที่ลุ่มแม่น้ำสอง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนปัจจัยด้านรายได้รวมของครัวเรือน จำนวนแรงงานในครัวเรือน ลักษณะการอยู่อาศัยในหมู่บ้าน ระยะเวลาการอยู่อาศัยในหมู่บ้าน การติดต่อกับสังคมภายนอกและการเรียนหนังสือของสมาชิกในครัวเรือนมีความสัมพันธ์ต่อกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ ซึ่งเป็นไปตามสมมติฐาน

Focus

          ศึกษาข้อมูลพื้นฐานด้านเศรษฐกิจและสังคม ลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดิน ตลอดจนปัจจัยต่างๆ ที่มีความสัมพันธ์ต่อการใช้ประโยชน์ที่ดินเพื่อการเกษตรของชุมชนกะเหรี่ยงในพื้นที่ลุ่มแม่น้ำสอง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก

Ethnic Group in the Focus

          กะเหรี่ยง

Language and Linguistic Affiliations

          กะเหรี่ยงสามารถพูด - ฟัง ภาษาไทยได้เข้าใจมีร้อยละ 59.0 (หน้า 48)

Study Period (Data Collection)

          พ.ศ. 2545

History of the Group and Community

          กะเหรี่ยงเป็นชนกลุ่มน้อยเผ่าหนึ่งของประเทศไทยที่อาศัยอยู่บนพื้นที่สูง คนโดยทั่วไปเรียกว่าชาวเขา คำว่า "กะเหรี่ยง"เป็นคำเรียกในภาคกลางของไทย พม่าเรียกว่า "กะยิน" (Kayin) คนไทในรัฐฉานแห่งสหภาพพม่าและจังหวัดภาคเหนือของไทยเรียก "ยาง" ส่วนพวกที่อยู่ทางภาคกลาง เช่น จังหวัดเพชรบุรี บางทีเรียกว่า "กะหร่าง" กะเหรี่ยงถูกจัดอยู่ในตระกูลธิเบต - พม่า นักประวัติศาสตร์บางท่านสันนิษฐานว่าเดิมอยู่ในดินแดนด้านตะวันออกของธิเบต เข้ามาตั้งในประเทศจีนเมื่อ 733 ปี ก่อนพุทธกาล ชาวจีนเรียกว่าชนชาติโจว ภายหลังถูกกษัตริย์ราชวงศ์จิ๋นรุกรานพากันแตกพ่ายหนีลงมาตามแม่น้ำแยงซีเกียงเกิดปะทะกับชนชาติไทย จึงถอยร่นลงมาอยู่ตามลำน้ำโขงกับแม่น้ำสาละวินในเขตพม่ากะเหรี่ยงเข้ามาอาศัยในเขตไทย ก่อนที่ไทยเราจะเคลื่อนย้ายมาสู่แหลมสุวรรณภูมิ แต่เป็นจำนวนเล็กน้อย เพิ่งจะอพยพเข้ามาในไทยเป็นจำนวนมากในสมัยพระเจ้าอลองพญา(อ่องเจยะ)ทำสงครามกับมอญ พวกมอญพ่ายแพ้ สมัยนั้นกะเหรี่ยงเป็นมิตรกับมอญ เมื่อพม่ายกกองทัพติดตามมา พวกกะเหรี่ยงเกรงภัยจึงพากันอพยพหลบหนีเข้ามาสู่เขตประเทศไทย กะเหรี่ยงอพยพเข้าสู่ประเทศไทยอีกครั้งหนึ่งคือ เมื่ออังกฤษยึดพม่าได้ใน พ.ศ. 2428 "จอละพ่อ" หัวหน้ากะเหรี่ยงไม่ยอมอ่อนน้อมต่ออังกฤษ ครั้นอังกฤษส่งกองทัพใหญ่มาปราบปรามกะเหรี่ยงจึงพากันเข้ามาอยู่ในไทย แต่อย่างไรก็ดี จำนวนกะเหรี่ยงในประเทศไทยเพิ่มเติมมากขึ้นในตอนปลายของศตวรรษที่ 18 ในรัชสมัยของสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว(หน้า 10-11)

Settlement Pattern

          ไม่ปรากฏชัดเจน กล่าวเพียงว่ามีการตั้งบ้านเรือนอยู่อาศัยในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าท่าสองยางมากที่สุดคือร้อยละ 79.0 และตั้งในเขตอุทยานแห่งชาติแม่เมย ร้อยละ 21.0 (หน้า 40-41)

Demography

          กะเหรี่ยงเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีประชากรสูงสุดคือ 353,574 คน (หน้า 11) พื้นที่ลุ่มแม่น้ำสอง มีชุมชนอาศัยอยู่จำนวน 59 หมู่บ้าน เป็นชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยงทั้งหมด 6,865 คน 1,329 ครัวเรือน ประชากรตัวอย่างร้อยละ 92.4 เป็นเพศชาย มีจำนวนสมาชิกในครัวเรือนเฉลี่ย 6 คน (หน้า 36,40)

Economy

          ชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยงบริเวณพื้นที่ลุ่มแม่น้ำสองมีอาชีพทำการเกษตรกรรม โดยเฉพาะการเพาะปลูกข้าวสำหรับบริโภคในครัวเรือนและเลี้ยงสัตว์ (หน้า 36) ประชากรมีรายได้อยู่ในเกณฑ์ที่ต่ำมาก กล่าวคือ ร้อยละ 50.8 มีรายได้ต่อครอบครัวต่อปี 2,000 บาทและต่ำกว่า โดยแหล่งที่มาของรายได้จากการขายสัตว์เลี้ยงมากที่สุด คิดเป็นร้อยละ 54.3 การรับจ้าง ร้อยละ 29.5 ขายข้าวและพืชไร่ร้อยละ 2.2 ตามลำดับ (หน้า 46) การใช้ประโยชน์ของที่ดินสามารถจำแนกได้เป็น 3 ลักษณะคือ นาขั้นบันได ไร่เลื่อนลอยแบบหมุนเวียนผสมปนกัน ไร่เลื่อนลอยแบบหมุนเวียนและนาขั้นบันได ขึ้นอยู่กับสภาพทรัพยากรดินในแต่ละพื้นที่ซึ่งมีความแตกต่างกัน (หน้า 53) และเนื่องจากประชากรในพื้นที่ลุ่มน้ำแม่สองไม่มีความแตกต่างด้านอาชีพ ทำให้รายได้รวมของครัวเรือนไม่แตกต่างกันมากนัก (หน้า 58)

Social Organization

          ด้านสถานภาพการสมรสของประชากรตัวอย่างพบว่าเกือบทั้งหมดสมรสแล้ว (หน้า 40) ประชากรส่วนใหญ่ร้อยละ 67.9 เกิดและอาศัยในหมู่บ้านและร้อยละ 32.1 อพยพมาจากหมู่บ้านอื่น ระยะเวลาในการอยู่อาศัยในหมู่บ้านเฉลี่ย 34.8 ปี โดยมีระยะเวลาอยู่อาศัยในหมู่บ้านระหว่าง 31- 40 ปีมากที่สุด การติดต่อกับสังคมภายนอกพบว่า ในรอบปีที่ผ่านมาไม่เคยเดินทางออกนอกหมู่บ้าน ร้อยละ 50.5 ซึ่งใกล้เคียงกับปีที่ผ่านมาคือ 49.5 จำนวนครั้งที่เดินทางออนอกหมู่บ้านมากที่สุดคือ 1 - 5 ครั้ง คิดเป็นร้อยละ 83.0 ในด้านการเรียนหนังสือของสมาชิกในครัวเรือนพบว่า ร้อยละ 58.7 มีสมาชิกในครัวเรือนเรียนหนังสือ สำหรับด้านการพูด - ฟังภาษาไทยได้เข้าใจ พบว่า ร้อยละ 59.0 มีสมาชิกในครัวเรือนพูด - ฟังภาษาไทยได้เข้าใจ (หน้า 47-48)

Political Organization

          ไม่ปรากฏ

Belief System

          ไม่ปรากฏ

Education and Socialization

          การเรียนรู้วิธีทำการเกษตรกรของประชากร ส่วนใหญ่ ร้อยละ 99.7 เรียนรู้วิธีทำเกษตรกรรมจากบรรพบุรุษสืบต่อกันมา มีเพียงร้อยละ 0.3 ที่ได้รับการสอนและฝึกอบรมจากเจ้าหน้าที่ (หน้า 42) การเรียนหนังสือของสมาชิกในครัวเรือนพบว่า ร้อยละ 58.7 มีสมาชิกในครัวเรือนเรียนหนังสือ (หน้า 48)

Health and Medicine

          ไม่ปรากฏ

Art and Crafts (including Clothing Costume)

          ไม่ปรากฏ

Folklore

          ไม่ปรากฏ

Ethnicity (Ethnic Identity, Boundaries and Ethnic Relation)

          ไม่ปรากฏ

Social Cultural and Identity Change

          ไม่ปรากฏ

Map/Illustration

ตาราง - จำนวนครัวเรือนตัวอย่างในแต่ละหมู่บ้านในลุ่มน้ำแม่สอง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก (หน้า 32) - ลักษณะพื้นฐานของประชากรตัวอย่างในลุ่มน้ำแม่สองอำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก (หน้า 41) - ลักษณะพื้นฐานทางด้านการประกอบอาชีพของประชากรตัวอย่าง ในลุ่มน้ำแม่สองอำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก (หน้า 42) - ลักษณะความช่วยเหลือที่ประชากรตัวอย่าง ในลุ่มน้ำแม่สอง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก ได้รับจากทางราชการ (หน้า 43) - ลักษณะทางกายภาพของพื้นที่ทำการเกษตรในพื้นที่ลุ่มน้ำแม่สอง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก (หน้า 45) - ปัจจัยทางเศรษฐกิจของประชากรในพื้นที่ลุ่มน้ำแม่สอง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก (หน้า 46) - ปัจจัยทางสังคมของประชากรในพื้นที่ลุ่มน้ำแม่สอง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก (หน้า 48) - ลักษณะพื้นที่ทำการเกษตรของประชากรตัวอย่างในพื้นที่ลุ่มน้ำแม่สอง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก (หน้า 50) - จำนวนและร้อยละของประชากรตัวอย่างจำแนกตามลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินและสภาพภูมิประเทศ (หน้า 51) - จำนวนและร้อยละของประชากรตัวอย่างจำแนกตามลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินและสภาพทรัพยากรดิน (หน้า 52) - จำนวนและร้อยละของประชากรตัวอย่างจำแนกตามลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินและความลึกของผิวหน้าดิน (หน้า 54) - จำนวนและร้อยละของประชากรตัวอย่างจำแนกตามลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินและสถานภาพทรัพยากรน้ำ (หน้า 55) - จำนวนและร้อยละของประชากรตัวอย่างจำแนกตามลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินและรายได้รวมของครัวเรือน (หน้า 57) - จำนวนและร้อยละของประชากรตัวอย่างจำแนกตามลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินและสถานภาพพื้นที่ทำกิน (หน้า 58) - จำนวนและร้อยละของประชากรตัวอย่างจำแนกตามลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินและจำนวนพื้นที่ถือครอง (หน้า 59) - จำนวนและร้อยละของประชากรตัวอย่างจำแนกตามลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินและจำนวนแรงงานในครัวเรือน (หน้า 60) - จำนวนและร้อยละของประชากรตัวอย่างจำแนกตามลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินและการอยู่อาศัยในหมู่บ้าน (หน้า 62) - จำนวนและร้อยละของประชากรตัวอย่างจำแนกตามลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินและระยะเวลาการอยู่อาศัยในหมู่บ้าน (หน้า 63) - จำนวนและร้อยละของประชากรตัวอย่างจำแนกตามลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินและติดต่อกับสังคมภายนอก (หน้า 64) - จำนวนและร้อยละของประชากรตัวอย่างจำแนกตามลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินและการเรียนหนังสือของสมาชิกในครัวเรือน (หน้า 65) - ลักษณะการใช้ประโยชน์ที่ดินเพื่อการเกษตรของประชากรจำแนกตามปัจจัยทางกายภาพ ปัจจัยทางเศรษฐกิจและปัจจัยทาง สังคม (หน้า 68) - ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทางกายภาพ ปัจจัยทางเศรษฐกิจและปัจจัยทางสังคมกับการใช้ประโยชน์ที่ดินเพื่อการเกษตรของ ชุมชนกะเหรี่ยงในพื้นที่ลุ่มแม่น้ำสอง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก (หน้า 72) - ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยในรอบ 10 ปี(พ.ศ. 2535-2544) ของอำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก (หน้า 90) ภาพ - แสดงความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรอิสระและตัวแปรตาม (หน้า 27) - แสดงที่ตั้งหมู่บ้านที่ทำการวิจัย (หน้า 37) - แสดงขอบเขตลุ่มน้ำแม่สอง (หน้า 38)

Text Analyst สุวิทย์ เลิศวิมลศักดิ์ Date of Report 24 ก.ย. 2567
TAG ปกาเกอะญอ จกอ คานยอ (กะเหรี่ยง), ที่ดิน, เกษตรกรรม, ตาก, Translator -
 
 

 

ฐานข้อมูลอื่นๆของศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร
  ฐานข้อมูลพิพิธภัณฑ์ในประเทศไทย
จารึกในประเทศไทย
จดหมายเหตุทางมานุษยวิทยา
แหล่งโบราณคดีที่สำคัญในประเทศไทย
หนังสือเก่าชาวสยาม
ข่าวมานุษยวิทยา
ICH Learning Resources
ฐานข้อมูลเอกสารโบราณภูมิภาคตะวันตกในประเทศไทย
ฐานข้อมูลประเพณีท้องถิ่นในประเทศไทย
ฐานข้อมูลสังคม - วัฒนธรรมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
เมนูหลักภายในเว็บไซต์
  หน้าหลัก
งานวิจัยชาติพันธุ์ในประเทศไทย
บทความชาติพันธุ์
ข่าวชาติพันธุ์
เครือข่ายชาติพันธุ์
เกี่ยวกับเรา
เมนูหลักภายในเว็บไซต์
  ข้อมูลโครงการ
ทีมงาน
ติดต่อเรา
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร
ช่วยเหลือ
  กฏกติกาและมารยาท
แบบสอบถาม
คำถามที่พบบ่อย


ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน) เลขที่ 20 ถนนบรมราชชนนี เขตตลิ่งชัน กรุงเทพฯ 10170 
Tel. +66 2 8809429 | Fax. +66 2 8809332 | E-mail. webmaster@sac.or.th 
สงวนลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2549    |   เงื่อนไขและข้อตกลง