สมัครสมาชิก   
| |
ค้นหาข้อมูล
ค้นหาแบบละเอียด
  •   ความเป็นมาและหลักเหตุผล

    เพื่อรวบรวมงานวิจัยทางชาติพันธุ์ที่มีคุณภาพมาสกัดสาระสำคัญในเชิงมานุษยวิทยาและเผยแผ่สาระงานวิจัยแก่นักวิชาการ นักศึกษานักเรียนและผู้สนใจให้เข้าถึงงานวิจัยทางชาติพันธุ์ได้สะดวกรวดเร็วยิ่งขึ้น

  •   ฐานข้อมูลจำแนกกลุ่มชาติพันธุ์ตามชื่อเรียกที่คนในใช้เรียกตนเอง ด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้ คือ

    1. ชื่อเรียกที่ “คนอื่น” ใช้มักเป็นชื่อที่มีนัยในทางเหยียดหยาม ทำให้สมาชิกกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ รู้สึกไม่ดี อยากจะใช้ชื่อที่เรียกตนเองมากกว่า ซึ่งคณะทำงานมองว่าน่าจะเป็น “สิทธิพื้นฐาน” ของการเป็นมนุษย์

    2. ชื่อเรียกชาติพันธุ์ของตนเองมีความชัดเจนว่าหมายถึงใคร มีเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมอย่างไร และตั้งถิ่นฐานอยู่แห่งใดมากกว่าชื่อที่คนอื่นเรียก ซึ่งมักจะมีความหมายเลื่อนลอย ไม่แน่ชัดว่าหมายถึงใคร 

     

    ภาพ-เยาวชนปกาเกอะญอ บ้านมอวาคี จ.เชียงใหม่

  •  

    จากการรวบรวมงานวิจัยในฐานข้อมูลและหลักการจำแนกชื่อเรียกชาติพันธุ์ที่คนในใช้เรียกตนเอง พบว่า ประเทศไทยมีกลุ่มชาติพันธุ์มากกว่า 62 กลุ่ม


    ภาพ-สุภาษิตปกาเกอะญอ
  •   การจำแนกกลุ่มชนมีลักษณะพิเศษกว่าการจำแนกสรรพสิ่งอื่นๆ

    เพราะกลุ่มชนต่างๆ มีความรู้สึกนึกคิดและภาษาที่จะแสดงออกมาได้ว่า “คิดหรือรู้สึกว่าตัวเองเป็นใคร” ซึ่งการจำแนกตนเองนี้ อาจแตกต่างไปจากที่คนนอกจำแนกให้ ในการศึกษาเรื่องนี้นักมานุษยวิทยาจึงต้องเพิ่มมุมมองเรื่องจิตสำนึกและชื่อเรียกตัวเองของคนในกลุ่มชาติพันธุ์ 

    ภาพ-สลากย้อม งานบุญของยอง จ.ลำพูน
  •   มโนทัศน์ความหมายกลุ่มชาติพันธุ์มีการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาต่างๆ กัน

    ในช่วงทศวรรษของ 2490-2510 ในสาขาวิชามานุษยวิทยา “กลุ่มชาติพันธุ์” คือ กลุ่มชนที่มีวัฒนธรรมเฉพาะแตกต่างจากกลุ่มชนอื่นๆ ซึ่งมักจะเป็นการกำหนดในเชิงวัตถุวิสัย โดยนักมานุษยวิทยาซึ่งสนใจในเรื่องมนุษย์และวัฒนธรรม

    แต่ความหมายของ “กลุ่มชาติพันธุ์” ในช่วงหลังทศวรรษ 
    2510 ได้เน้นไปที่จิตสำนึกในการจำแนกชาติพันธุ์บนพื้นฐานของความแตกต่างทางวัฒนธรรมโดยตัวสมาชิกชาติพันธุ์แต่ละกลุ่มเป็นสำคัญ... (อ่านเพิ่มใน เกี่ยวกับโครงการ/คู่มือการใช้)


    ภาพ-หาดราไวย์ จ.ภูเก็ต บ้านของอูรักลาโว้ย
  •   สนุก

    วิชาคอมพิวเตอร์ของนักเรียน
    ปกาเกอะญอ  อ. แม่ลาน้อย
    จ. แม่ฮ่องสอน


    ภาพโดย อาทิตย์    ทองดุศรี

  •   ข้าวไร่

    ผลิตผลจากไร่หมุนเวียน
    ของชาวโผล่ว (กะเหรี่ยงโปว์)   
    ต. ไล่โว่    อ.สังขละบุรี  
    จ. กาญจนบุรี

  •   ด้าย

    แม่บ้านปกาเกอะญอ
    เตรียมด้ายทอผ้า
    หินลาดใน  จ. เชียงราย

    ภาพโดย เพ็ญรุ่ง สุริยกานต์
  •   ถั่วเน่า

    อาหารและเครื่องปรุงหลัก
    ของคนไต(ไทใหญ่)
    จ.แม่ฮ่องสอน

     ภาพโดย เพ็ญรุ่ง สุริยกานต์
  •   ผู้หญิง

    โผล่ว(กะเหรี่ยงโปว์)
    บ้านไล่โว่ 
    อ.สังขละบุรี
    จ. กาญจนบุรี

    ภาพโดย ศรยุทธ เอี่ยมเอื้อยุทธ
  •   บุญ

    ประเพณีบุญข้าวใหม่
    ชาวโผล่ว    ต. ไล่โว่
    อ.สังขละบุรี  จ.กาญจนบุรี

    ภาพโดยศรยุทธ  เอี่ยมเอื้อยุทธ

  •   ปอยส่างลอง แม่ฮ่องสอน

    บรรพชาสามเณร
    งานบุญยิ่งใหญ่ของคนไต
    จ.แม่ฮ่องสอน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ปอยส่างลอง

    บรรพชาสามเณร
    งานบุญยิ่งใหญ่ของคนไต
    จ.แม่ฮ่องสอน

    ภาพโดย เบญจพล  วรรณถนอม
  •   อลอง

    จากพุทธประวัติ เจ้าชายสิทธัตถะ
    ทรงละทิ้งทรัพย์ศฤงคารเข้าสู่
    ร่มกาสาวพัสตร์เพื่อแสวงหา
    มรรคผลนิพพาน


    ภาพโดย  ดอกรัก  พยัคศรี

  •   สามเณร

    จากส่างลองสู่สามเณร
    บวชเรียนพระธรรมภาคฤดูร้อน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   พระพาราละแข่ง วัดหัวเวียง จ. แม่ฮ่องสอน

    หล่อจำลองจาก “พระมหามุนี” 
    ณ เมืองมัณฑะเลย์ ประเทศพม่า
    ชาวแม่ฮ่องสอนถือว่าเป็นพระพุทธรูป
    คู่บ้านคู่เมืององค์หนึ่ง

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม

  •   เมตตา

    จิตรกรรมพุทธประวัติศิลปะไต
    วัดจองคำ-จองกลาง
    จ. แม่ฮ่องสอน
  •   วัดจองคำ-จองกลาง จ. แม่ฮ่องสอน


    เสมือนสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรม
    เมืองไตแม่ฮ่องสอน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ใส

    ม้งวัยเยาว์ ณ บ้านกิ่วกาญจน์
    ต. ริมโขง อ. เชียงของ
    จ. เชียงราย
  •   ยิ้ม

    แม้ชาวเลจะประสบปัญหาเรื่องที่อยู่อาศัย
    พื้นที่ทำประมง  แต่ด้วยความหวัง....
    ทำให้วันนี้ยังยิ้มได้

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ผสมผสาน

    อาภรณ์ผสานผสมระหว่างผ้าทอปกาเกอญอกับเสื้อยืดจากสังคมเมือง
    บ้านแม่ลาน้อย จ. แม่ฮ่องสอน
    ภาพโดย อาทิตย์ ทองดุศรี
  •   เกาะหลีเป๊ะ จ. สตูล

    แผนที่ในเกาะหลีเป๊ะ 
    ถิ่นเดิมของชาวเลที่ ณ วันนี้
    ถูกโอบล้อมด้วยรีสอร์ทการท่องเที่ยว
  •   ตะวันรุ่งที่ไล่โว่ จ. กาญจนบุรี

    ไล่โว่ หรือที่แปลเป็นภาษาไทยว่า ผาหินแดง เป็นชุมชนคนโผล่งที่แวดล้อมด้วยขุนเขาและผืนป่า 
    อาณาเขตของตำบลไล่โว่เป็นส่วนหนึ่งของป่าทุ่งใหญ่นเรศวรแถบอำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี 

    ภาพโดย ศรยุทธ เอี่ยมเอื้อยุทธ
  •   การแข่งขันยิงหน้าไม้ของอาข่า

    การแข่งขันยิงหน้าไม้ในเทศกาลโล้ชิงช้าของอาข่า ในวันที่ 13 กันยายน 2554 ที่บ้านสามแยกอีก้อ อ.แม่ฟ้าหลวง จ.เชียงราย
 
  Princess Maha Chakri Sirindhorn Anthropology Centre
Ethnic Groups Research Database
Sorted by date | title

   Record

 
Subject ปกาเกอะญอ จกอ คานยอ (กะเหรี่ยง),พิธีกรรม,ผีเรือน,แม่ฮ่องสอน
Author Shigeru Iijima
Title Family Cults in the Peasantization Process of the Karens
Document Type บทความ Original Language of Text ภาษาญี่ปุ่น
Ethnic Identity ปกาเกอะญอ, Language and Linguistic Affiliations จีน-ทิเบต(Sino-Tibetan)
Location of
Documents
ห้องสมุดสยามสมาคม Total Pages 12 Year 2510
Source 東南アジア研究 Tou-nan-asia-ken-kyuu ปีที่ 5 เล่มที่ 2
Abstract

เมื่อสังคมกะเหรี่ยงในที่ราบ ได้รับอิทธิพลจากสังคมภายนอกมากขึ้น จะเกิดการเปลี่ยนแปลงสภาวะจากสังคมชนเผ่าที่โดดเดี่ยว ที่ทุกครอบครัวรักษาประเพณีพิธีกรรมสำคัญ เช่น พิธี Oxe ซึ่งเป็นพิธีเลี้ยงผีเรือน มาเป็นว่า บางครอบครัว หรือบางครัวเรือนทำพิธี "Chakasai" หรือ ในภาษากะเหรี่ยงเรียกว่า "che che" เพื่อทำให้กะเหรี่ยงหลุดพ้นจากความเชื่อเรื่องผีเรือน และตัดความสัมพันธ์กับผีเรือน หรือการนำหิ้งพระเข้ามาไว้บูชาในบ้าน ซึ่งแสดงอิทธิพลของพุทธศาสนา

Focus

การเปลี่ยนรูปแบบของพิธีกรรมระดับครัวเรือน ในกระแสการกลายเป็นชาวไร่ชาวนา ของชาติพันธุ์กะเหรี่ยง หมู่บ้านที เกอะนี  และหมู่บ้านที โต่พะ อำเภอแม่สะเรียงจังหวัดแม่ฮ่องสอน

Theoretical Issues

ไม่มี

Ethnic Group in the Focus

กลุ่มชาติพันธุ์กะเหรี่ยงที่อาศัยอยู่ในประเทศไทย โดยศึกษากะเหรี่ยงสะกอและกะเหรี่ยงโป ที่หมู่บ้านที เกอะนี  และหมู่บ้านที โต่พะ อำเภอแม่สะเรียงจังหวัดแม่ฮ่องสอน

Language and Linguistic Affiliations

ไม่มีข้อมูล

Study Period (Data Collection)

ไม่ระบุ

History of the Group and Community

การตั้งหมู่บ้านที เกอะนี  ในพื้นที่ราบ มีการก่อตั้งเมื่อ 3-4 ศตวรรษที่แล้ว (หน้า 317)

Settlement Pattern

ไม่มีข้อมูล

Demography

ไม่มีข้อมูล

Economy

ไม่มีข้อมูล

Social Organization

สังคมกะเหรี่ยงเป็นสังคมที่สืบเชื้อสายทางฝ่ายผู้หญิง (matrilineage) เรียกในภาษากะเหรี่ยงว่า Dopuweh หรือ Taduxo หมายความว่า อำนาจสูงสุดจะอยู่ที่ผู้หญิงที่อายุมากที่สุดในครอบครัว โดยปกติจะเป็นยาย หากยายยังมีชีวิตอยู่ทั้งลูกสาวลูกชายจะอยู่ใน Dopuweh ลูกชายจะอยู่ใน Dopuweh ของยายจนกระทั่งยายเสียชีวิตจึงจะเข้าไปอยู่ใน Dopuweh ของภรรยาโดยอัตโนมัติ (หน้า 311-312) ในระบบสังคมของชาติพันธุ์กะเหรี่ยง กะเหรี่ยงให้ความสำคัญต่อครอบครัวมาก ซึ่งผลสะท้อนให้เห็นในการทำพิธีกรรมทางศาสนาที่ครอบครัวเป็นแกนสำคัญ เช่น พิธี "Oxe" ซึ่งเป็นพิธีเลี้ยงผีเรือน (Bgha) ของกะเหรี่ยง ซึ่งกะเหรี่ยงสะกอเรียกว่า "Oxe Chuko" และกะเหรี่ยงโปว์เรียกว่า "Oxe P'go" สองพิธีนี้มีความคล้ายคลึงกัน อย่างไรก็ตาม ระหว่าง Oxe Chuko กับ Oxe P'go ยังมีความแตกต่างในรายละเอียดของพิธีการ (หน้า 3)

Political Organization

ไม่มีข้อมูล

Belief System

กะเหรี่ยงให้ความเคารพผีเรือน หรือ "Bgha" ซึ่งเป็นผีประจำบ้านของแต่ละครัวเรือน (หน้า 3) และยังนับถือหิ้งพระที่เรียกว่า "Dapo" แม้ว่าหิ้งพระนี้ไม่มีสิ่งบูชา (หน้า 10) ครอบครัวกะเหรี่ยงสะกอจะจัดพิธี Oxe Chuko เมื่อมีการเจ็บป่วยเกิดขึ้น ตามปกติกะเหรี่ยงจะจัดพิธี Oxe เมื่อเกิดภัยพิบัติ อย่างไรก็ตาม หากสภาพความเป็นอยู่เป็นปกติ ชาวบ้านก็จะจัดพิธี Oxe ปีละครั้งเพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้เกิดภัยพิบัติหรืออุบัติเหตุ เมื่อมีการจัดพิธี Oxe Chuko ครอบครัวจะให้คนไปบอกญาติที่เกี่ยวข้องในเรื่องวัน และเวลาในการทำพิธี ผู้ที่เกี่ยวข้องทุกคนจะต้องเข้าร่วม เว้นแต่ ผู้ที่เสียชีวิตไปแล้ว หรือหันไปนับถือศาสนาคริสต์หรือ ผู้ที่เข้าร่วมพิธี Chakasi เท่านั้น ( ดูหัวข้อ Socio -cultural and Identity Change ประกอบ) การทำพิธีหากขาดผู้เกี่ยวข้องแม้แต่คนเดียวก็จะทำพิธี Oxe Chuko ไม่ได้ กลุ่มพิธี Oxe คือกลุ่มสังคมที่สร้างจากกลุ่มที่สืบเชื้อสายฝ่ายมารดา หัวหน้าฝ่ายหญิงมีหน้าที่เกี่ยวกับพิธีกรรม เมื่อผู้เข้าร่วมพิธีครบแล้ว พิธีกรรมเริ่มจากการล้างหม้อที่ใช้ในพิธี ล้างข้าว หุงข้าวจากนั้นก็จะเลี้ยงผีเรือน ด้วยไก่และหมู ในพิธี Oxe Chuko จะฆ่าหมูที่มัดอยู่ในห้องโดยการทิ่มดาบที่ตัวหมูและปิดจมูกจนตาย หลังจากนั้นใช้เนื้อหมูนั้นทำแกง ชายที่สูงอายุที่สุดจะทำหน้าที่วางจานใบกล้วยซึ่งใส่ข้าวและแกงที่พื้น และสวดเลี้ยงผีเรือน เพื่อความสงบสุขของบ้าน (หน้า 310-313) ส่วนพิธี Oxe P'go ความหมายไม่ต่างจาก Oxe Chuko มากนัก แต่มีความแตกต่างกัน 4 เรื่องคือ 1. ไม่จำเป็นต้องเป็นผู้หญิงที่มีอายุสูงสุดเป็นผู้ทำพิธีกรรม ผู้ชายสามารถทำหน้าที่นี้แทนได้ 2. คนที่อยู่ในเครือ Dopuweh ไม่จำเป็นต้องเข้าร่วมทั้งหมดก็ได้ 3. การฆ่าหมูไม่ยุ่งยากเท่าและไม่จำเป็นต้องฆ่าในบ้าน 4. การเลี้ยงผีบางแห่งอาจใช้ปลาแทนหมูและไก่ได้ (หน้า 313-314)

Education and Socialization

ไม่มีข้อมูล

Health and Medicine

ไม่มีข้อมูล

Art and Crafts (including Clothing Costume)

ไม่มีข้อมูล

Folklore

ไม่มีข้อมูล

Ethnicity (Ethnic Identity, Boundaries and Ethnic Relation)

ไม่มีข้อมูล

Social Cultural and Identity Change

การเปลี่ยนเป็นชาวไร่ชาวนา 1.พิธี Chakasi หรือเรียกเป็นภาษากะเหรี่ยงว่า "Che Che" เป็นพิธีทางพุทธศาสนาที่เกิดขึ้นที่พม่า พิธี Chakasi เป็นพิธีการสำคัญที่ทำให้กะเหรี่ยงหลุดพ้นจากความเชื่อเรื่องผีเรือน และละทิ้งพิธี Oxe เป้าหมายของ Chakasi คือการตัดความสัมพันธ์ระหว่างเครือข่าย Dopuweh กับผีเรือน และทำให้กะเหรี่ยงถูกปลดปล่อยจากความวุ่นวายของพิธี Oxe ในพิธี Chakasi มีการเผาเมล็ดพืชต่าง ๆ จนถึงไหม้ดำและวางไว้กับข้าว วางปลาและแกงไว้ที่ต้นไม้ที่เหี่ยวแห้งตายซึ่งเชื่อว่าเป็นที่อยู่ของผีเรือน 2. การนำหิ้งพระเข้ามาได้รับอิทธิผลของวัฒนธรรมพุทธศาสนา (หน้า 315-318)

Critic Issues

ไม่มีข้อมูล

Other Issues

ไม่มี

Map/Illustration

ภาพ : 1) ชาติพันธุ์กะเหรี่ยงที่สูงและครอบครัวช้าง - หน้า 313, 2)บ้านของชาติพันธุ์กะเหรี่ยงที่ราบ - หน้า 314, 3) สาวกะเหรี่ยงของหมู่บ้านพื้นที่ราบ - หน้า 315, 4) หิ้งบูชาของกะเหรี่ยงที่อยู่ในพม่าจะไม่มีพระพุทธรูป - หน้า 316, 5) ไปวัดอย่างเอาใจใส่ แต่กะเหรี่ยงยังไม่ได้เป็นพุทธศาสนิกชนอย่างแท้จริง - หน้า 317, แผนที่ : 1) แผนที่ตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศไทยและตำแหน่งของหมู่บ้านที่วิจัย - หน้า 309, แผนผัง : 1) กลุ่มที่เข้าพิธี Oxe - หน้า 311, 2) ทิศทางของการเปลี่ยนรูปแบบพิธีครอบครัว

Text Analyst Tatsuo Iida Date of Report 24 ก.ย. 2567
TAG ปกาเกอะญอ จกอ คานยอ (กะเหรี่ยง), พิธีกรรม, ผีเรือน, แม่ฮ่องสอน, Translator -
 
 

 

ฐานข้อมูลอื่นๆของศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร
  ฐานข้อมูลพิพิธภัณฑ์ในประเทศไทย
จารึกในประเทศไทย
จดหมายเหตุทางมานุษยวิทยา
แหล่งโบราณคดีที่สำคัญในประเทศไทย
หนังสือเก่าชาวสยาม
ข่าวมานุษยวิทยา
ICH Learning Resources
ฐานข้อมูลเอกสารโบราณภูมิภาคตะวันตกในประเทศไทย
ฐานข้อมูลประเพณีท้องถิ่นในประเทศไทย
ฐานข้อมูลสังคม - วัฒนธรรมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
เมนูหลักภายในเว็บไซต์
  หน้าหลัก
งานวิจัยชาติพันธุ์ในประเทศไทย
บทความชาติพันธุ์
ข่าวชาติพันธุ์
เครือข่ายชาติพันธุ์
เกี่ยวกับเรา
เมนูหลักภายในเว็บไซต์
  ข้อมูลโครงการ
ทีมงาน
ติดต่อเรา
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร
ช่วยเหลือ
  กฏกติกาและมารยาท
แบบสอบถาม
คำถามที่พบบ่อย


ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน) เลขที่ 20 ถนนบรมราชชนนี เขตตลิ่งชัน กรุงเทพฯ 10170 
Tel. +66 2 8809429 | Fax. +66 2 8809332 | E-mail. webmaster@sac.or.th 
สงวนลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2549    |   เงื่อนไขและข้อตกลง