สมัครสมาชิก   
| |
ค้นหาข้อมูล
ค้นหาแบบละเอียด
  •   ความเป็นมาและหลักเหตุผล

    เพื่อรวบรวมงานวิจัยทางชาติพันธุ์ที่มีคุณภาพมาสกัดสาระสำคัญในเชิงมานุษยวิทยาและเผยแผ่สาระงานวิจัยแก่นักวิชาการ นักศึกษานักเรียนและผู้สนใจให้เข้าถึงงานวิจัยทางชาติพันธุ์ได้สะดวกรวดเร็วยิ่งขึ้น

  •   ฐานข้อมูลจำแนกกลุ่มชาติพันธุ์ตามชื่อเรียกที่คนในใช้เรียกตนเอง ด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้ คือ

    1. ชื่อเรียกที่ “คนอื่น” ใช้มักเป็นชื่อที่มีนัยในทางเหยียดหยาม ทำให้สมาชิกกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ รู้สึกไม่ดี อยากจะใช้ชื่อที่เรียกตนเองมากกว่า ซึ่งคณะทำงานมองว่าน่าจะเป็น “สิทธิพื้นฐาน” ของการเป็นมนุษย์

    2. ชื่อเรียกชาติพันธุ์ของตนเองมีความชัดเจนว่าหมายถึงใคร มีเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมอย่างไร และตั้งถิ่นฐานอยู่แห่งใดมากกว่าชื่อที่คนอื่นเรียก ซึ่งมักจะมีความหมายเลื่อนลอย ไม่แน่ชัดว่าหมายถึงใคร 

     

    ภาพ-เยาวชนปกาเกอะญอ บ้านมอวาคี จ.เชียงใหม่

  •  

    จากการรวบรวมงานวิจัยในฐานข้อมูลและหลักการจำแนกชื่อเรียกชาติพันธุ์ที่คนในใช้เรียกตนเอง พบว่า ประเทศไทยมีกลุ่มชาติพันธุ์มากกว่า 62 กลุ่ม


    ภาพ-สุภาษิตปกาเกอะญอ
  •   การจำแนกกลุ่มชนมีลักษณะพิเศษกว่าการจำแนกสรรพสิ่งอื่นๆ

    เพราะกลุ่มชนต่างๆ มีความรู้สึกนึกคิดและภาษาที่จะแสดงออกมาได้ว่า “คิดหรือรู้สึกว่าตัวเองเป็นใคร” ซึ่งการจำแนกตนเองนี้ อาจแตกต่างไปจากที่คนนอกจำแนกให้ ในการศึกษาเรื่องนี้นักมานุษยวิทยาจึงต้องเพิ่มมุมมองเรื่องจิตสำนึกและชื่อเรียกตัวเองของคนในกลุ่มชาติพันธุ์ 

    ภาพ-สลากย้อม งานบุญของยอง จ.ลำพูน
  •   มโนทัศน์ความหมายกลุ่มชาติพันธุ์มีการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาต่างๆ กัน

    ในช่วงทศวรรษของ 2490-2510 ในสาขาวิชามานุษยวิทยา “กลุ่มชาติพันธุ์” คือ กลุ่มชนที่มีวัฒนธรรมเฉพาะแตกต่างจากกลุ่มชนอื่นๆ ซึ่งมักจะเป็นการกำหนดในเชิงวัตถุวิสัย โดยนักมานุษยวิทยาซึ่งสนใจในเรื่องมนุษย์และวัฒนธรรม

    แต่ความหมายของ “กลุ่มชาติพันธุ์” ในช่วงหลังทศวรรษ 
    2510 ได้เน้นไปที่จิตสำนึกในการจำแนกชาติพันธุ์บนพื้นฐานของความแตกต่างทางวัฒนธรรมโดยตัวสมาชิกชาติพันธุ์แต่ละกลุ่มเป็นสำคัญ... (อ่านเพิ่มใน เกี่ยวกับโครงการ/คู่มือการใช้)


    ภาพ-หาดราไวย์ จ.ภูเก็ต บ้านของอูรักลาโว้ย
  •   สนุก

    วิชาคอมพิวเตอร์ของนักเรียน
    ปกาเกอะญอ  อ. แม่ลาน้อย
    จ. แม่ฮ่องสอน


    ภาพโดย อาทิตย์    ทองดุศรี

  •   ข้าวไร่

    ผลิตผลจากไร่หมุนเวียน
    ของชาวโผล่ว (กะเหรี่ยงโปว์)   
    ต. ไล่โว่    อ.สังขละบุรี  
    จ. กาญจนบุรี

  •   ด้าย

    แม่บ้านปกาเกอะญอ
    เตรียมด้ายทอผ้า
    หินลาดใน  จ. เชียงราย

    ภาพโดย เพ็ญรุ่ง สุริยกานต์
  •   ถั่วเน่า

    อาหารและเครื่องปรุงหลัก
    ของคนไต(ไทใหญ่)
    จ.แม่ฮ่องสอน

     ภาพโดย เพ็ญรุ่ง สุริยกานต์
  •   ผู้หญิง

    โผล่ว(กะเหรี่ยงโปว์)
    บ้านไล่โว่ 
    อ.สังขละบุรี
    จ. กาญจนบุรี

    ภาพโดย ศรยุทธ เอี่ยมเอื้อยุทธ
  •   บุญ

    ประเพณีบุญข้าวใหม่
    ชาวโผล่ว    ต. ไล่โว่
    อ.สังขละบุรี  จ.กาญจนบุรี

    ภาพโดยศรยุทธ  เอี่ยมเอื้อยุทธ

  •   ปอยส่างลอง แม่ฮ่องสอน

    บรรพชาสามเณร
    งานบุญยิ่งใหญ่ของคนไต
    จ.แม่ฮ่องสอน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ปอยส่างลอง

    บรรพชาสามเณร
    งานบุญยิ่งใหญ่ของคนไต
    จ.แม่ฮ่องสอน

    ภาพโดย เบญจพล  วรรณถนอม
  •   อลอง

    จากพุทธประวัติ เจ้าชายสิทธัตถะ
    ทรงละทิ้งทรัพย์ศฤงคารเข้าสู่
    ร่มกาสาวพัสตร์เพื่อแสวงหา
    มรรคผลนิพพาน


    ภาพโดย  ดอกรัก  พยัคศรี

  •   สามเณร

    จากส่างลองสู่สามเณร
    บวชเรียนพระธรรมภาคฤดูร้อน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   พระพาราละแข่ง วัดหัวเวียง จ. แม่ฮ่องสอน

    หล่อจำลองจาก “พระมหามุนี” 
    ณ เมืองมัณฑะเลย์ ประเทศพม่า
    ชาวแม่ฮ่องสอนถือว่าเป็นพระพุทธรูป
    คู่บ้านคู่เมืององค์หนึ่ง

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม

  •   เมตตา

    จิตรกรรมพุทธประวัติศิลปะไต
    วัดจองคำ-จองกลาง
    จ. แม่ฮ่องสอน
  •   วัดจองคำ-จองกลาง จ. แม่ฮ่องสอน


    เสมือนสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรม
    เมืองไตแม่ฮ่องสอน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ใส

    ม้งวัยเยาว์ ณ บ้านกิ่วกาญจน์
    ต. ริมโขง อ. เชียงของ
    จ. เชียงราย
  •   ยิ้ม

    แม้ชาวเลจะประสบปัญหาเรื่องที่อยู่อาศัย
    พื้นที่ทำประมง  แต่ด้วยความหวัง....
    ทำให้วันนี้ยังยิ้มได้

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ผสมผสาน

    อาภรณ์ผสานผสมระหว่างผ้าทอปกาเกอญอกับเสื้อยืดจากสังคมเมือง
    บ้านแม่ลาน้อย จ. แม่ฮ่องสอน
    ภาพโดย อาทิตย์ ทองดุศรี
  •   เกาะหลีเป๊ะ จ. สตูล

    แผนที่ในเกาะหลีเป๊ะ 
    ถิ่นเดิมของชาวเลที่ ณ วันนี้
    ถูกโอบล้อมด้วยรีสอร์ทการท่องเที่ยว
  •   ตะวันรุ่งที่ไล่โว่ จ. กาญจนบุรี

    ไล่โว่ หรือที่แปลเป็นภาษาไทยว่า ผาหินแดง เป็นชุมชนคนโผล่งที่แวดล้อมด้วยขุนเขาและผืนป่า 
    อาณาเขตของตำบลไล่โว่เป็นส่วนหนึ่งของป่าทุ่งใหญ่นเรศวรแถบอำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี 

    ภาพโดย ศรยุทธ เอี่ยมเอื้อยุทธ
  •   การแข่งขันยิงหน้าไม้ของอาข่า

    การแข่งขันยิงหน้าไม้ในเทศกาลโล้ชิงช้าของอาข่า ในวันที่ 13 กันยายน 2554 ที่บ้านสามแยกอีก้อ อ.แม่ฟ้าหลวง จ.เชียงราย
 
  Princess Maha Chakri Sirindhorn Anthropology Centre
Ethnic Groups Research Database
Sorted by date | title

   Record

 
Subject มอญ, เพลงรำมอญ,สมุทรปราการ, ภาคกลาง, ประเทศไทย
Author ศรัญญา บุญลาโภ
Title การศึกษาเพลงมอญรำ อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ
Document Type วิทยานิพนธ์ Original Language of Text ภาษาไทย
Ethnic Identity มอญ รมัน รามัญ, Language and Linguistic Affiliations -
Location of
Documents
สำนักหอสมุดกลาง มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, ฐานข้อมูลวารสารอิเล็กทรอนิกส์กลางของประเทศไทย
[เอกสารฉบับเต็ม]
Total Pages 223 Year 2548
Source วิทยานิพนธ์ศิลปกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขามานุษยดุริยางควิทยา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
Abstract

ประเพณีมอญรำ หนึ่งในประเพณีสำคัญที่บ่งบอกถึงความเป็นเอกลักษณ์ ความภาคภูมิใจ เป็นส่วนหนึ่งในวิถีชีวิตของชาวไทยเชื้อสายมอญ ปรากฏในงานพิธีกรรมและประเพณีท้องถิ่นของชาวมอญปากลัด ซึ่งปัจจุบันประเพณีนี้กำลังค่อย ๆ ถูกลืมจากสังคมตามสภาพแวดล้อม เศรษฐกิจที่กำลังเปลี่ยนแปลงไป งานศึกษาวิจัยนี้จึงได้พยายามทำการศึกษา ค้นคว้า เพื่อหวังฟื้นฟูและเผยแพร่มรดกวัฒนธรรมอย่างประเพณีมอญรำให้เป็นที่รู้จักและแพร่หลาย ขณะเดียวกันผลการศึกษาทำให้เห็นว่า วัฒนธรรมที่เกี่ยวข้องกับเพลงมอญรำเป็นประเพณีที่มีมาตั้งแต่สมัยพระนารายณ์ มีการใช้ปี่พาทย์มอญเล่นประกอบมอญรำ เป็นการแสดงที่ถ่ายทอดกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษ ใช้แสดงในโอกาสต่าง ๆ ของวัฒนธรรมและประเพณีของชาวมอญ โดยยึดแบบแผนการรำตามแบบชาวมอญโบราณ ลักษณะการรำผู้รำจะยืนเข้าหากันเป็นวงกลม ใช้ปี่พาทย์มอญบรรเลงเพลงรวมทั้งสิ้น 13 เพลง ผู้รำจะเกล้าผมมวยเล็ก ๆ ล้อมทัดด้วยดอกไม้ สวมเสื้อแขนกระบอก คอกลมและนุ่งผ้าทางลง

Focus

ศึกษาวัฒนธรรมที่กี่ยวข้องกับเพลงมอญรำและลักษณะของเพลงมอญรำ 

Theoretical Issues

ผู้ศึกษาประยุกต์แนวคิดเรื่องวัฒนธรรมและพิธีกรรมมาเป็นแนวทางอธิบายปรากฎการณ์เพลงมอญรำ เพื่อทำให้เห็นคุณลักษณะที่สำคัญของพิธีกรรมดังกล่าวว่ามีความหมายอย่างไรในบริบทของคนมอญพระประแดง  

Ethnic Group in the Focus

มอญพระประแดง 

Study Period (Data Collection)

ภาคสนามช่วงปี 2547-2548 

Economy

สภาพเศรษฐกิจของมอญพระประแดงขึ้นอยู่กับการอุตสาหกรรมและการเกษตร รายได้เฉลี่ยบุคคลของจังหวัดอยู่ในเกณฑ์สูง นอกจากนี้ยังมีการขยายตัวในอาชีพอื่นๆ เช่น การทำการค้า การท่องเที่ยว และอสังหาริมทรัพย์ (หน้า, 28)

Belief System

ชาวมอญพระประแดงนับถือพุทธศาสนา เมื่อถึงเทศกาลสำคัญจะทำบุญกันที่วัดอย่างพร้อมเพรียง รวมไปถึงการฟังเทศน์ การสวดนมต์ มีวัดที่สำคัญ อาทิ วัดทรงธรรม วัดไพชยนต์พลเสพ และซัดโปรดเกศเชษฐาราม ส่วนประเพณีจะแบ่งเป็นประเพณีเกี่ยวกับชีวิตและประเพณีเกี่ยวกับชุมชน โดยเฉพาะกับความเชื่อเรื่องผีนับว่ายังคงมีบทบาทสำคัญต่อคนมอญพระประแดง (หน้า, 28-29)

Education and Socialization

ผู้ศึกษามองว่า การรำผีคือการส่งผ่านและสืบทอดความรู้ที่สำคัญของคนมอญพระประแดง โดยอาศัยพิธีกรรมเป็น 

Art and Crafts (including Clothing Costume)

ดนตรีมอญแบ่งเป็น 2 ประเภท คือ วงเครื่องสายและวงปี่พาทย์มอญ วงเครื่องสายหรือเรียกกันในหมู่คนมอญว่า “โกรจยาม” เป็นวงที่ใช้เครื่องดนตรีบรรเลงประกอบเพลงของมอญ ที่เรียกว่า ทะแยมอญ วงเครื่องสายมอญที่สำคัญคือ จยาม (จะเข้มอญ) ส่วนวงปี่พาทย์มอญ ประกอบด้วย ป๊าดโต๊ด (ฆ้องวงเล็ก) เนหรือเปโมน (ปี่มอญ) ระนาดเอก ระนาดไม้ ระนาดเอกเหล็ก ระนาดทุ้มเหล็ก ตะโพนมอญ โหม่ง (ฆ้องโหม่ง) ฉิ่ง ฉาบ และกรับ ดนตรีดังกล่าวนับเป็นองค์ประกอบสำคัญในการรำมอญ (หน้า, 29-36) 

Ethnicity (Ethnic Identity, Boundaries and Ethnic Relation)

ประเพณีรำมอญมีมาตั้งแต่สมัยพระนารายณ์ มีการใช้ปี่พาทย์มอญประกอบการรำมอญ เป็นการแสดงที่ถ่ายทอดมาตั้งแต่บรรพบุรุษใช้แสดงในโอกาสต่างๆ ลักษณะการรำ ผู้รำจะยืนเข้าหากันเป็นวงกลม ใช้ปี่พาทย์มอญเพลงรวมทั้งสิ้น 12 เพลง ผู้รำจะเกล้าผมมวยเล็กๆ ล้อมด้วยดอกไม้รายรอบ ทัดดอกไม้สดที่หู ใส่เสื้อแขนกระบอก คอกลม นุ่งผ้านุ่งทางลงหรือซิ่นมีเชิง รำมอญเป็นการแสดงอย่างหนึ่งของคนมอญที่แสดงในโอกาสต่างๆ เช่น งานแต่งงาน งานบวช และงานฉลองอื่นๆ โดยยึดแบบแนมาจากแผ่นดินมอญ ลักษรณะการรำมอญจะใช้คนแสดง 6-12 คน ตามความเหมาะสมของสถานที่ โดยรำหันหน้าเข้าหากัน หากเป็นการแสดงในงานศพ ผู้รำต้องเคารพศพก่อน ส่วนเพลงประกอบรำมอญจะบรรเลงในลักษณะทำนองเพลงจังหวะหน้าทับในจังหวะเพลงรำมอญ (29-36)  

Map/Illustration

ภาพ
- ภาพท่ารำประกอบเพลงต่างๆ (หน้า, 258-264)  

Text Analyst เอกรินทร์ พึ่งประชา Date of Report 01 ต.ค. 2564
TAG มอญ, เพลงรำมอญ, สมุทรปราการ, ภาคกลาง, ประเทศไทย, Translator -
 
 

 

ฐานข้อมูลอื่นๆของศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร
  ฐานข้อมูลพิพิธภัณฑ์ในประเทศไทย
จารึกในประเทศไทย
จดหมายเหตุทางมานุษยวิทยา
แหล่งโบราณคดีที่สำคัญในประเทศไทย
หนังสือเก่าชาวสยาม
ข่าวมานุษยวิทยา
ICH Learning Resources
ฐานข้อมูลเอกสารโบราณภูมิภาคตะวันตกในประเทศไทย
ฐานข้อมูลประเพณีท้องถิ่นในประเทศไทย
ฐานข้อมูลสังคม - วัฒนธรรมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
เมนูหลักภายในเว็บไซต์
  หน้าหลัก
งานวิจัยชาติพันธุ์ในประเทศไทย
บทความชาติพันธุ์
ข่าวชาติพันธุ์
เครือข่ายชาติพันธุ์
เกี่ยวกับเรา
เมนูหลักภายในเว็บไซต์
  ข้อมูลโครงการ
ทีมงาน
ติดต่อเรา
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร
ช่วยเหลือ
  กฏกติกาและมารยาท
แบบสอบถาม
คำถามที่พบบ่อย


ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน) เลขที่ 20 ถนนบรมราชชนนี เขตตลิ่งชัน กรุงเทพฯ 10170 
Tel. +66 2 8809429 | Fax. +66 2 8809332 | E-mail. webmaster@sac.or.th 
สงวนลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2549    |   เงื่อนไขและข้อตกลง