สมัครสมาชิก   
| |
ค้นหาข้อมูล
ค้นหาแบบละเอียด
  •   ความเป็นมาและหลักเหตุผล

    เพื่อรวบรวมงานวิจัยทางชาติพันธุ์ที่มีคุณภาพมาสกัดสาระสำคัญในเชิงมานุษยวิทยาและเผยแผ่สาระงานวิจัยแก่นักวิชาการ นักศึกษานักเรียนและผู้สนใจให้เข้าถึงงานวิจัยทางชาติพันธุ์ได้สะดวกรวดเร็วยิ่งขึ้น

  •   ฐานข้อมูลจำแนกกลุ่มชาติพันธุ์ตามชื่อเรียกที่คนในใช้เรียกตนเอง ด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้ คือ

    1. ชื่อเรียกที่ “คนอื่น” ใช้มักเป็นชื่อที่มีนัยในทางเหยียดหยาม ทำให้สมาชิกกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ รู้สึกไม่ดี อยากจะใช้ชื่อที่เรียกตนเองมากกว่า ซึ่งคณะทำงานมองว่าน่าจะเป็น “สิทธิพื้นฐาน” ของการเป็นมนุษย์

    2. ชื่อเรียกชาติพันธุ์ของตนเองมีความชัดเจนว่าหมายถึงใคร มีเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมอย่างไร และตั้งถิ่นฐานอยู่แห่งใดมากกว่าชื่อที่คนอื่นเรียก ซึ่งมักจะมีความหมายเลื่อนลอย ไม่แน่ชัดว่าหมายถึงใคร 

     

    ภาพ-เยาวชนปกาเกอะญอ บ้านมอวาคี จ.เชียงใหม่

  •  

    จากการรวบรวมงานวิจัยในฐานข้อมูลและหลักการจำแนกชื่อเรียกชาติพันธุ์ที่คนในใช้เรียกตนเอง พบว่า ประเทศไทยมีกลุ่มชาติพันธุ์มากกว่า 62 กลุ่ม


    ภาพ-สุภาษิตปกาเกอะญอ
  •   การจำแนกกลุ่มชนมีลักษณะพิเศษกว่าการจำแนกสรรพสิ่งอื่นๆ

    เพราะกลุ่มชนต่างๆ มีความรู้สึกนึกคิดและภาษาที่จะแสดงออกมาได้ว่า “คิดหรือรู้สึกว่าตัวเองเป็นใคร” ซึ่งการจำแนกตนเองนี้ อาจแตกต่างไปจากที่คนนอกจำแนกให้ ในการศึกษาเรื่องนี้นักมานุษยวิทยาจึงต้องเพิ่มมุมมองเรื่องจิตสำนึกและชื่อเรียกตัวเองของคนในกลุ่มชาติพันธุ์ 

    ภาพ-สลากย้อม งานบุญของยอง จ.ลำพูน
  •   มโนทัศน์ความหมายกลุ่มชาติพันธุ์มีการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาต่างๆ กัน

    ในช่วงทศวรรษของ 2490-2510 ในสาขาวิชามานุษยวิทยา “กลุ่มชาติพันธุ์” คือ กลุ่มชนที่มีวัฒนธรรมเฉพาะแตกต่างจากกลุ่มชนอื่นๆ ซึ่งมักจะเป็นการกำหนดในเชิงวัตถุวิสัย โดยนักมานุษยวิทยาซึ่งสนใจในเรื่องมนุษย์และวัฒนธรรม

    แต่ความหมายของ “กลุ่มชาติพันธุ์” ในช่วงหลังทศวรรษ 
    2510 ได้เน้นไปที่จิตสำนึกในการจำแนกชาติพันธุ์บนพื้นฐานของความแตกต่างทางวัฒนธรรมโดยตัวสมาชิกชาติพันธุ์แต่ละกลุ่มเป็นสำคัญ... (อ่านเพิ่มใน เกี่ยวกับโครงการ/คู่มือการใช้)


    ภาพ-หาดราไวย์ จ.ภูเก็ต บ้านของอูรักลาโว้ย
  •   สนุก

    วิชาคอมพิวเตอร์ของนักเรียน
    ปกาเกอะญอ  อ. แม่ลาน้อย
    จ. แม่ฮ่องสอน


    ภาพโดย อาทิตย์    ทองดุศรี

  •   ข้าวไร่

    ผลิตผลจากไร่หมุนเวียน
    ของชาวโผล่ว (กะเหรี่ยงโปว์)   
    ต. ไล่โว่    อ.สังขละบุรี  
    จ. กาญจนบุรี

  •   ด้าย

    แม่บ้านปกาเกอะญอ
    เตรียมด้ายทอผ้า
    หินลาดใน  จ. เชียงราย

    ภาพโดย เพ็ญรุ่ง สุริยกานต์
  •   ถั่วเน่า

    อาหารและเครื่องปรุงหลัก
    ของคนไต(ไทใหญ่)
    จ.แม่ฮ่องสอน

     ภาพโดย เพ็ญรุ่ง สุริยกานต์
  •   ผู้หญิง

    โผล่ว(กะเหรี่ยงโปว์)
    บ้านไล่โว่ 
    อ.สังขละบุรี
    จ. กาญจนบุรี

    ภาพโดย ศรยุทธ เอี่ยมเอื้อยุทธ
  •   บุญ

    ประเพณีบุญข้าวใหม่
    ชาวโผล่ว    ต. ไล่โว่
    อ.สังขละบุรี  จ.กาญจนบุรี

    ภาพโดยศรยุทธ  เอี่ยมเอื้อยุทธ

  •   ปอยส่างลอง แม่ฮ่องสอน

    บรรพชาสามเณร
    งานบุญยิ่งใหญ่ของคนไต
    จ.แม่ฮ่องสอน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ปอยส่างลอง

    บรรพชาสามเณร
    งานบุญยิ่งใหญ่ของคนไต
    จ.แม่ฮ่องสอน

    ภาพโดย เบญจพล  วรรณถนอม
  •   อลอง

    จากพุทธประวัติ เจ้าชายสิทธัตถะ
    ทรงละทิ้งทรัพย์ศฤงคารเข้าสู่
    ร่มกาสาวพัสตร์เพื่อแสวงหา
    มรรคผลนิพพาน


    ภาพโดย  ดอกรัก  พยัคศรี

  •   สามเณร

    จากส่างลองสู่สามเณร
    บวชเรียนพระธรรมภาคฤดูร้อน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   พระพาราละแข่ง วัดหัวเวียง จ. แม่ฮ่องสอน

    หล่อจำลองจาก “พระมหามุนี” 
    ณ เมืองมัณฑะเลย์ ประเทศพม่า
    ชาวแม่ฮ่องสอนถือว่าเป็นพระพุทธรูป
    คู่บ้านคู่เมืององค์หนึ่ง

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม

  •   เมตตา

    จิตรกรรมพุทธประวัติศิลปะไต
    วัดจองคำ-จองกลาง
    จ. แม่ฮ่องสอน
  •   วัดจองคำ-จองกลาง จ. แม่ฮ่องสอน


    เสมือนสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรม
    เมืองไตแม่ฮ่องสอน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ใส

    ม้งวัยเยาว์ ณ บ้านกิ่วกาญจน์
    ต. ริมโขง อ. เชียงของ
    จ. เชียงราย
  •   ยิ้ม

    แม้ชาวเลจะประสบปัญหาเรื่องที่อยู่อาศัย
    พื้นที่ทำประมง  แต่ด้วยความหวัง....
    ทำให้วันนี้ยังยิ้มได้

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ผสมผสาน

    อาภรณ์ผสานผสมระหว่างผ้าทอปกาเกอญอกับเสื้อยืดจากสังคมเมือง
    บ้านแม่ลาน้อย จ. แม่ฮ่องสอน
    ภาพโดย อาทิตย์ ทองดุศรี
  •   เกาะหลีเป๊ะ จ. สตูล

    แผนที่ในเกาะหลีเป๊ะ 
    ถิ่นเดิมของชาวเลที่ ณ วันนี้
    ถูกโอบล้อมด้วยรีสอร์ทการท่องเที่ยว
  •   ตะวันรุ่งที่ไล่โว่ จ. กาญจนบุรี

    ไล่โว่ หรือที่แปลเป็นภาษาไทยว่า ผาหินแดง เป็นชุมชนคนโผล่งที่แวดล้อมด้วยขุนเขาและผืนป่า 
    อาณาเขตของตำบลไล่โว่เป็นส่วนหนึ่งของป่าทุ่งใหญ่นเรศวรแถบอำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี 

    ภาพโดย ศรยุทธ เอี่ยมเอื้อยุทธ
  •   การแข่งขันยิงหน้าไม้ของอาข่า

    การแข่งขันยิงหน้าไม้ในเทศกาลโล้ชิงช้าของอาข่า ในวันที่ 13 กันยายน 2554 ที่บ้านสามแยกอีก้อ อ.แม่ฟ้าหลวง จ.เชียงราย
 
  Princess Maha Chakri Sirindhorn Anthropology Centre
Ethnic Groups Research Database
Sorted by date | title

   Record

 
Subject มอญพระประแดง สงกรานต์ การเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมของท้องถิ่น จังหวัดสมุทรปราการ ภาคกลาง ประเทศไทย
Author สรรเกียรติ กุลเจริญ
Title การเปลี่ยนแปลงของวัฒนธรรมท้องถิ่น: ศึกษากรณีงานประเพณีสงกรานต์พระประแดง อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ
Document Type วิทยานิพนธ์ Original Language of Text -
Ethnic Identity มอญ รมัน รามัญ, Language and Linguistic Affiliations -
Location of
Documents
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร 
[เอกสารฉบับเต็ม]
Total Pages 211 Year 2558
Source มหาวิทยาลัยบูรพา
Abstract

ประเพณีสงกรานต์พระประแดงดั้งเดิม มีความเป็นมาจากความเชื่อของชาวมอญ แต่ลประเพณีจะมีพื้นฐานความเชื่อ และคุณค่าที่แตกต่างกันไป โดยส่วนใหญ่จะเกี่ยวพันให้ชาวมอญได้ยึดมั่นและบำรุงพระพุทธศาสนา กตัญญูต่อบรรพชนและบุพพการีที่ล่วงลับ และแสดงความเคารพต่อบุพพการีที่ตนเคารพนับถือที่ยังมีชีวิตอยู่ รวมทั้งสร้างความสามัคคีช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ตลอดจนความสนุกสนานและรื่นเริง หลังจากที่ต้องตรากตราทำงานหนักมาตลอดทั้งปี  ผู้ศึกษายังเสนอว่าประเพณีสงกรานต์ของชาวมอญพระประแดงเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก เป็นผลมาจากสภาพเศรษฐกิจ สังคม และการเมืองที่เปลี่ยนแปลง และการขาดความรู้ของผู้จัดงานประเพณีสงกรานต์ ตลอดจนนโยบายการส่งเสริมการท่องเที่ยวของรัฐบาล ประเพณีของมอญหลายอย่างได้เริ่มสูญหายไป นอกจากนี้ ประเพณีสงกรานต์พระประแดงได้มีการประดิษฐ์ประเพณีอื่นขึ้นมาใหม่ ได้แก่ แห่หงส์ธงตะขาบ แห่นางสงกรานต์ ประกวดนางสงกรานต์และหนุ่มลอยชาย จัดขบวนแห่รถบุปผาชาติรวมทั้งการละเล่นอื่นๆ ส่วนในอนาคต องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นและชุมชนต้องร่วมกันเป็นแกนหลักในการอนุรักษ์และฟื้นฟู รวมทั้งให้ความรู้แก่ทุกฝ่าย และต้องประชาสัมพันธ์ถึงสารัตถะคือปรัชญาและความเชื่อของชาวมอญ ประเพณีสงกรานต์พระประแดง จึงจะดำรงอยู่เพื่อการพัฒนาทียั่งยืนในยุคโลกาภิวัตน์

Focus

          ศึกษาความเป็นมาของงานประเพณีสงกรานต์ ตลอดจนวิเคราะห์ความเปลี่ยนแปลงในงานประเพณีสงกรานต์ภายใต้ปฏิสัมพันธ์ของความหลากหลายทางวัฒนธรรม ในสังคมยุคโลกาภิวัตน์ รวมถึงการเสนอแนวทางในการจัดการวัฒนธรรมท้องถิ่น ของอำเภอพระประแดงให้ดำรง อยู่อย่างมีแก่นสาร จนนำไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน ศึกษาความเป็นมาของงานประเพณีสงกรานต์ ตลอดจนวิเคราะห์ความเปลี่ยนแปลงในงานประเพณีสงกรานต์ภายใต้ปฏิสัมพันธ์ของความหลากหลายทางวัฒนธรรม ในสังคมยุคโลกาภิวัตน์ รวมถึงการเสนอแนวทางในการจัดการวัฒนธรรมท้องถิ่น ของอำเภอพระประแดงให้ดำรง อยู่อย่างมีแก่นสาร จนนำไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน 

Theoretical Issues

          ผู้ศึกษาประยุกต์แนวคิดการศึกษาทฤษฎีวัฒนธรรม (Culture theory) ทฤษฎีการแพร่กระจายทางวัฒนธรรม (Cultural diffusion theory) ทฤษฎีการปฏิสัมพันธ์เชิงสัญลักษณ์ (Symbolic interaction theory)ทฤษฎีโครงสร้าง-หน้าที่นิยม (Structural-functionalism theory) แนวคิดเกี่ยวองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับงานวัฒนธรรมประเพณี และข้อค้นพบจากการศึกษาวิจัยที่เกี่ยวข้องเป็นข้อมูลสำคัญที่ช่วยให้ผู้วิจัยได้เรียนรู้วัฒนธรรมในแง่มุมที่แตกต่างทางความคิด จนนำสู่แนวทางในการกำหนดและพัฒนากับประเด็นที่เกี่ยวข้องกับเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมสงกรานต์พระประแดง เพื่อสร้างองค์ความรู้ใหม่ให้ปรากฎชัดเจน

Ethnic Group in the Focus

          มอญพระประแดง 

Study Period (Data Collection)

          ศึกษางานเอกสารย้อนหลังในยุคสมัยอุธยา ต่อเนื่อมาสมัยกรุงนบุรีและรัตนโกสินทร์ และทำงานภาคสนามระหว่างปี พ.ศ. 2555-2557

History of the Group and Community

          ฐานะชาวมอญในเมืองนครเขื่อนขันธ์ก็เช่นเดียวกันกับชาวมอญที่อพยพเข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภาณคือ มีฐานะเป็นไพร่หลวงเช่นเดียวกับคนไทยซึ่งมีหน้าที่รับราชการตามระยะเวลาที่กำหนด ในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้นไพร่หลวงรามัญมีหน้าที่สำคัญในการสืบข่าวศึกและลาดตระเวนปลายด่านที่ติดกับประเทศพม่า ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 5 ได้โอนมาเป็นพลตระเวนและทหารเรือตามลำดับ ชาวมอญอพยพเหล่านี้ได้เข้ามาเป็นกำลังสำคัญส่วนหนึ่งของชาวไทย ซึ่งได้ทำคุณประโยชน์ให้กับราชการไทยและยังมีความจงรักภักดี ต่อพระมหากษัตริย์และแผ่นดินไทย สำหรับที่เมืองนครเขื่อนขันธ์ ภายหลังจากที่พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ 2 แห่งราชวงศ์จักรีได้ทรงสร้างเมือง สร้างป้อมลงอาถรรพ์ปักหลักเมือง เมื่อเดือน 7 แรม 10 ค่า พุทธศักราช 2358 เรียบร้อยแล้วก็พระราชทานนามเมืองนั้นว่า “เมืองนครเขื่อนขันธ์” เมืองพระประแดง จังหวัดสมุทรปาการในปัจจุบัน (หน้า, 40-43)  

Demography

          ประชากรอำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ แบ่งเขตการปกครองย่อย เป็น 15 ตำบล และมีจำนวนประชากร ณ วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 จำนวน 200,250 คน (หน้า, 60)

Belief System

          งานศึกษาเรื่องนี้ให้ความสำคัญกับพิธีสงกรานต์ โดยทำให้เห็นจุดกำเนิดของงานประเพณีสงกรานต์พระประแดง งานประเพณีสงกรานต์พระประแดงเป็นวัฒนธรรมท้องถิ่นของอำเภอพระประแดง เป็นประดิษฐกรรมทางสังคม ที่มีพื้นฐานมาจากความเชื่อทางวัฒนธรรมที่ติดตัวชาวมอญที่พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยรัชกาลที่ 2 ทรงโปรดให้มาเป็นทหารรักษาเมืองนครเขื่อนขันธ์ ซึ่งเป็นเมืองที่สร้างขึ้นใหม่พร้อมป้อมปราการต่างๆ เพื่อป้องกันการรุกรานของข้าศึกทางทะเลที่อาจจะมีขึ้น เป็นวัฒนธรรมที่สืบเนื่องมาจากการที่ชาวมอญมีความเคร่งครัดในการนับถือพุทธศาสนา รวมถึงการนับถือผีต่างๆ ของชาวมอญเป็นการแสดงออกถึงความกตัญญูรู้คุณต่อพุทธศาสนา บุพการี และผู้มีอุปการคุณที่สำคัญเป็นการแสดงออกถึงความสมัครสมานสามัคคีกัน ของชาวมอญในเมืองปากลัด หรือเมืองนครเขื่อนขันธ์ ที่สอดประสานกับวิถีชีวิตของชาวมอญ (หน้า, 77-80)

Education and Socialization

          หลังการเปลี่ยนแปลงการปกครองเป็นระบอบประชาธิปไตย รัฐบาลมีการประกาศใช้แผนการศึกษาและจัดตั้งคณะกรรมการการศึกษาและสภาการศึกษา พ.ศ. 2475 ทำให้มีการปรับปรุง การจัดการศึกษาภาคบังคับจาก 6 ปี เหลือเพียง 4 ปี ต่อมามีการมอบหมายให้ท้องถิ่นจัดการศึกษา พ.ศ. 2476 และยกฐานะท้องถิ่นขึ้นเป็นเทศบาล ตราพระราชบัญญัติเทศบาลขึ้นและเทศบาลได้จัดการศึกษาอย่างแท้จริงใน พ.ศ. 2478 จึงเกิดโรงเรียนเทศบาลนับจากนั้นมา (หน้า, 64)

Ethnicity (Ethnic Identity, Boundaries and Ethnic Relation)

          ผู้ศึกษามองว่า “สงกรานต์” คือ ประเพณีที่เป็นแหล่งรวมใจของผู้คนและชุมชนที่รวมกันเป็นพระประแดง มีงานประเพณีที่สำคัญและมีชื่อเสียงนั่นคือ งานสงกรานต์ที่มีทั้งความเข้มขลังด้วยพิธีแบบชาวมอญ การละเล่นที่สร้างความสมัครสมานสามัคคีให้ชุมชน และความสนุกสนานด้วยการเล่นสาดน้ำา ที่ได้ชื่อว่าสนุกที่สุดแห่งหนึ่งของไทย เป็นอัตลักษณ์ที่สำคัญของคนมอญพระประแดง อย่างไรก็ตามอัตลักษณ์ดังกล่าวได้เปลี่ยนแปลงไปมาก เนื่องจากสภาพเศรษฐกิจ สังคม และการเมืองที่เปลี่ยนแปลง และการขาดความรู้ของผู้จัดงานประเพณีสงกรานต์ ตลอดจนนโยบายการส่งเสริมการท่องเที่ยวของรัฐบาล ประเพณีของมอญหลายอย่างได้เริ่มสูญหายไป เช่น การส่งข้าวสงกรานต์การค้า ต้นโพธิ์ และการแสดงทะแยมอญ ที่ยังคงอยู่เป็นเพียงการแสดงสาธิตให้นักท่องเที่ยวได้รับชมเท่านั้น นอกจากนี้ ประเพณีสงกรานต์พระประแดงได้มีการประดิษฐ์ประเพณีอื่นขึ้นมาใหม่ ได้แก่ แห่หงส์ธงตะขาบ แห่นางสงกรานต์ ประกวดนางสงกรานต์และหนุ่มลอยชาย จัดขบวนแห่รถบุปผาชาติรวมทั้งการละเล่นอื่น (หน้า, 118-160; 181-188)

Social Cultural and Identity Change

          เมื่อสังคมของชาวพระประแดงเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงไปสู่สังคมเมืองอุตสาหกรรมตามสภาวการณ์ที่เปลี่ยนแปลงของโลกมีการขยายตัวของโรงงานอุตสาหกรรมเป็นจำนวนมากโดยเฉพาะในภาคอุตสาหกรรม ระยะแยกปัจจัยการผลิตที่สำคัญคือแรงงาน แต่แรงงานของชาวมอญและประชาชนในพระประแดงมีไม่เพียงพอ จึงมีผู้อพยพมาจากต่างจังหวัดเข้ามาขายแรงงานในอำเภอพระประแดงเป็นจำนวนมาก ชาวพระประแดงที่มีที่ดินเป็นของตนเอง ส่วนหนึ่งจึงเริ่มเปลี่ยนอาชีพจากการทำสวนมาเป็นการสร้างบ้านให้เช่า บางแห่งมีผู้ใช้แรงงานมาอยู่กันอย่างหนาแน่นเป็นชุมชนแออัด สภาพความเป็นอยู่และคุณภาพชีวิตไม่ดีส่งผลกระทบถึงวิถีชีวิตของคนพระประแดงอีกมากมาย ผลกระทบทางสังคมในด้านบวก ได้แก่ ทำให้คนพระประแดงมีรายได้เพิ่มมากขึ้นจากการให้เช่าทรัพย์สิน จากการค้าขาย แต่ผลกระทบด้านลบน่าจะมีมากกว่า ได้แก่ปัญหามลพิษ ปัญหาโจรผู้ร้าย ปัญหายาเสพติด ปัญหาคุณภาพชีวิตของประชาชนทั่วไปเริ่มแย่ลงและที่สำคัญคือปัญหาด้านการจราจรที่ติดขัดทั่วไปทั้งอำเภอพระประแดง (หน้า, 181-198)

Map/Illustration

ภาพ
          ภาพกรอบแนวคิดการวิจัย  (หน้า, 29
          ภาพลำคลองในอำเภอพระประแดงในอดีต (หน้า,43)
          ภาพถนนศรีเขื่อนขันธ์ เวลาน้า ทะเลหนุนในอดีต (หน้า,44)
          ภาพถนนศรีเขื่อนขันธ์ ในอดีตรถเมล์สาย 82 จะจอดอยู่บริเวณท่าน้า พระประแดง (หน้า,47)
          ภาพการเล่นสะบ้าทอย  (หน้า,89)
          ภาพการค้ำโพธิ์ใช้ไม้ง่ามสูงเท่าตัวคนปลอกเปลือกทำด้วยขมิ้นค้ำ (หน้า, 93)
          ภาพผู้สูงอายุกำลังทำพิธีค้ำต้นโพธิ์  (หน้า,94)
          ภาพการแห่นก แห่ปลา(หน้า,95)
          ภาพโปสเตอร์ประชาสัมพันธ์งานประเพณีสงกรานต์พระประแดง พ.ศ. 2529 (หน้า, 127)
          ภาพขบวนรถบุปผาชาติในปัจจุบัน (หน้า, 131)
          ภาพการสรงน้า พระในปัจจุบัน(หน้า,137)

แผนที่
          แผนที่อำเภอพระประแดง (หน้า, 42)

ตาราง
          ตารางจำนวนประชากร (หน้า, 60)
          ตารางจำนวนสถานศึกษาที่อยู่ในพื้นที่อา เภอพระประแดง  (หน้า, 66)
          ตาราวพัฒนาการและความเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ สังคม การเมืองและวัฒนธรรม (หน้า, 69)
          ตารางประเพณีและความเชื่อในงานประเพณีสงกรานต์พระประแดง (หน้า, 110)
          ตารางพัฒนาการและการเปลี่ยนแปลงการจัดประเพณีสงกรานต์พระประแดง (หน้า, 155)

Text Analyst เอกรินทร์ พึ่งประชา Date of Report 07 มิ.ย 2562
TAG มอญพระประแดง, สงกรานต์, การเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมของท้องถิ่น, จังหวัดสมุทรปราการ, ภาคกลาง, ประเทศไทย, Translator -
 
 

 

ฐานข้อมูลอื่นๆของศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร
  ฐานข้อมูลพิพิธภัณฑ์ในประเทศไทย
จารึกในประเทศไทย
จดหมายเหตุทางมานุษยวิทยา
แหล่งโบราณคดีที่สำคัญในประเทศไทย
หนังสือเก่าชาวสยาม
ข่าวมานุษยวิทยา
ICH Learning Resources
ฐานข้อมูลเอกสารโบราณภูมิภาคตะวันตกในประเทศไทย
ฐานข้อมูลประเพณีท้องถิ่นในประเทศไทย
ฐานข้อมูลสังคม - วัฒนธรรมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
เมนูหลักภายในเว็บไซต์
  หน้าหลัก
งานวิจัยชาติพันธุ์ในประเทศไทย
บทความชาติพันธุ์
ข่าวชาติพันธุ์
เครือข่ายชาติพันธุ์
เกี่ยวกับเรา
เมนูหลักภายในเว็บไซต์
  ข้อมูลโครงการ
ทีมงาน
ติดต่อเรา
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร
ช่วยเหลือ
  กฏกติกาและมารยาท
แบบสอบถาม
คำถามที่พบบ่อย


ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน) เลขที่ 20 ถนนบรมราชชนนี เขตตลิ่งชัน กรุงเทพฯ 10170 
Tel. +66 2 8809429 | Fax. +66 2 8809332 | E-mail. webmaster@sac.or.th 
สงวนลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2549    |   เงื่อนไขและข้อตกลง