สมัครสมาชิก   
| |
ค้นหาข้อมูล
ค้นหาแบบละเอียด
  •   ความเป็นมาและหลักเหตุผล

    เพื่อรวบรวมงานวิจัยทางชาติพันธุ์ที่มีคุณภาพมาสกัดสาระสำคัญในเชิงมานุษยวิทยาและเผยแผ่สาระงานวิจัยแก่นักวิชาการ นักศึกษานักเรียนและผู้สนใจให้เข้าถึงงานวิจัยทางชาติพันธุ์ได้สะดวกรวดเร็วยิ่งขึ้น

  •   ฐานข้อมูลจำแนกกลุ่มชาติพันธุ์ตามชื่อเรียกที่คนในใช้เรียกตนเอง ด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้ คือ

    1. ชื่อเรียกที่ “คนอื่น” ใช้มักเป็นชื่อที่มีนัยในทางเหยียดหยาม ทำให้สมาชิกกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ รู้สึกไม่ดี อยากจะใช้ชื่อที่เรียกตนเองมากกว่า ซึ่งคณะทำงานมองว่าน่าจะเป็น “สิทธิพื้นฐาน” ของการเป็นมนุษย์

    2. ชื่อเรียกชาติพันธุ์ของตนเองมีความชัดเจนว่าหมายถึงใคร มีเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมอย่างไร และตั้งถิ่นฐานอยู่แห่งใดมากกว่าชื่อที่คนอื่นเรียก ซึ่งมักจะมีความหมายเลื่อนลอย ไม่แน่ชัดว่าหมายถึงใคร 

     

    ภาพ-เยาวชนปกาเกอะญอ บ้านมอวาคี จ.เชียงใหม่

  •  

    จากการรวบรวมงานวิจัยในฐานข้อมูลและหลักการจำแนกชื่อเรียกชาติพันธุ์ที่คนในใช้เรียกตนเอง พบว่า ประเทศไทยมีกลุ่มชาติพันธุ์มากกว่า 62 กลุ่ม


    ภาพ-สุภาษิตปกาเกอะญอ
  •   การจำแนกกลุ่มชนมีลักษณะพิเศษกว่าการจำแนกสรรพสิ่งอื่นๆ

    เพราะกลุ่มชนต่างๆ มีความรู้สึกนึกคิดและภาษาที่จะแสดงออกมาได้ว่า “คิดหรือรู้สึกว่าตัวเองเป็นใคร” ซึ่งการจำแนกตนเองนี้ อาจแตกต่างไปจากที่คนนอกจำแนกให้ ในการศึกษาเรื่องนี้นักมานุษยวิทยาจึงต้องเพิ่มมุมมองเรื่องจิตสำนึกและชื่อเรียกตัวเองของคนในกลุ่มชาติพันธุ์ 

    ภาพ-สลากย้อม งานบุญของยอง จ.ลำพูน
  •   มโนทัศน์ความหมายกลุ่มชาติพันธุ์มีการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาต่างๆ กัน

    ในช่วงทศวรรษของ 2490-2510 ในสาขาวิชามานุษยวิทยา “กลุ่มชาติพันธุ์” คือ กลุ่มชนที่มีวัฒนธรรมเฉพาะแตกต่างจากกลุ่มชนอื่นๆ ซึ่งมักจะเป็นการกำหนดในเชิงวัตถุวิสัย โดยนักมานุษยวิทยาซึ่งสนใจในเรื่องมนุษย์และวัฒนธรรม

    แต่ความหมายของ “กลุ่มชาติพันธุ์” ในช่วงหลังทศวรรษ 
    2510 ได้เน้นไปที่จิตสำนึกในการจำแนกชาติพันธุ์บนพื้นฐานของความแตกต่างทางวัฒนธรรมโดยตัวสมาชิกชาติพันธุ์แต่ละกลุ่มเป็นสำคัญ... (อ่านเพิ่มใน เกี่ยวกับโครงการ/คู่มือการใช้)


    ภาพ-หาดราไวย์ จ.ภูเก็ต บ้านของอูรักลาโว้ย
  •   สนุก

    วิชาคอมพิวเตอร์ของนักเรียน
    ปกาเกอะญอ  อ. แม่ลาน้อย
    จ. แม่ฮ่องสอน


    ภาพโดย อาทิตย์    ทองดุศรี

  •   ข้าวไร่

    ผลิตผลจากไร่หมุนเวียน
    ของชาวโผล่ว (กะเหรี่ยงโปว์)   
    ต. ไล่โว่    อ.สังขละบุรี  
    จ. กาญจนบุรี

  •   ด้าย

    แม่บ้านปกาเกอะญอ
    เตรียมด้ายทอผ้า
    หินลาดใน  จ. เชียงราย

    ภาพโดย เพ็ญรุ่ง สุริยกานต์
  •   ถั่วเน่า

    อาหารและเครื่องปรุงหลัก
    ของคนไต(ไทใหญ่)
    จ.แม่ฮ่องสอน

     ภาพโดย เพ็ญรุ่ง สุริยกานต์
  •   ผู้หญิง

    โผล่ว(กะเหรี่ยงโปว์)
    บ้านไล่โว่ 
    อ.สังขละบุรี
    จ. กาญจนบุรี

    ภาพโดย ศรยุทธ เอี่ยมเอื้อยุทธ
  •   บุญ

    ประเพณีบุญข้าวใหม่
    ชาวโผล่ว    ต. ไล่โว่
    อ.สังขละบุรี  จ.กาญจนบุรี

    ภาพโดยศรยุทธ  เอี่ยมเอื้อยุทธ

  •   ปอยส่างลอง แม่ฮ่องสอน

    บรรพชาสามเณร
    งานบุญยิ่งใหญ่ของคนไต
    จ.แม่ฮ่องสอน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ปอยส่างลอง

    บรรพชาสามเณร
    งานบุญยิ่งใหญ่ของคนไต
    จ.แม่ฮ่องสอน

    ภาพโดย เบญจพล  วรรณถนอม
  •   อลอง

    จากพุทธประวัติ เจ้าชายสิทธัตถะ
    ทรงละทิ้งทรัพย์ศฤงคารเข้าสู่
    ร่มกาสาวพัสตร์เพื่อแสวงหา
    มรรคผลนิพพาน


    ภาพโดย  ดอกรัก  พยัคศรี

  •   สามเณร

    จากส่างลองสู่สามเณร
    บวชเรียนพระธรรมภาคฤดูร้อน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   พระพาราละแข่ง วัดหัวเวียง จ. แม่ฮ่องสอน

    หล่อจำลองจาก “พระมหามุนี” 
    ณ เมืองมัณฑะเลย์ ประเทศพม่า
    ชาวแม่ฮ่องสอนถือว่าเป็นพระพุทธรูป
    คู่บ้านคู่เมืององค์หนึ่ง

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม

  •   เมตตา

    จิตรกรรมพุทธประวัติศิลปะไต
    วัดจองคำ-จองกลาง
    จ. แม่ฮ่องสอน
  •   วัดจองคำ-จองกลาง จ. แม่ฮ่องสอน


    เสมือนสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรม
    เมืองไตแม่ฮ่องสอน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ใส

    ม้งวัยเยาว์ ณ บ้านกิ่วกาญจน์
    ต. ริมโขง อ. เชียงของ
    จ. เชียงราย
  •   ยิ้ม

    แม้ชาวเลจะประสบปัญหาเรื่องที่อยู่อาศัย
    พื้นที่ทำประมง  แต่ด้วยความหวัง....
    ทำให้วันนี้ยังยิ้มได้

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ผสมผสาน

    อาภรณ์ผสานผสมระหว่างผ้าทอปกาเกอญอกับเสื้อยืดจากสังคมเมือง
    บ้านแม่ลาน้อย จ. แม่ฮ่องสอน
    ภาพโดย อาทิตย์ ทองดุศรี
  •   เกาะหลีเป๊ะ จ. สตูล

    แผนที่ในเกาะหลีเป๊ะ 
    ถิ่นเดิมของชาวเลที่ ณ วันนี้
    ถูกโอบล้อมด้วยรีสอร์ทการท่องเที่ยว
  •   ตะวันรุ่งที่ไล่โว่ จ. กาญจนบุรี

    ไล่โว่ หรือที่แปลเป็นภาษาไทยว่า ผาหินแดง เป็นชุมชนคนโผล่งที่แวดล้อมด้วยขุนเขาและผืนป่า 
    อาณาเขตของตำบลไล่โว่เป็นส่วนหนึ่งของป่าทุ่งใหญ่นเรศวรแถบอำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี 

    ภาพโดย ศรยุทธ เอี่ยมเอื้อยุทธ
  •   การแข่งขันยิงหน้าไม้ของอาข่า

    การแข่งขันยิงหน้าไม้ในเทศกาลโล้ชิงช้าของอาข่า ในวันที่ 13 กันยายน 2554 ที่บ้านสามแยกอีก้อ อ.แม่ฟ้าหลวง จ.เชียงราย
 
  Princess Maha Chakri Sirindhorn Anthropology Centre
Ethnic Groups Research Database
Sorted by date | title

   Record

 
Subject มอญ อาหารพื้นบ้าน ภูมิปัญญา กรุงเทพมหานคร ภาคกลาง ประเทศไทย
Author จำนงค์ ตรีนุมิตร
Title การถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นทางวัฒนธรรมด้านอาหารพื้นบ้านของชุมชนบางกระดี่
Document Type วิทยานิพนธ์ Original Language of Text -
Ethnic Identity มอญ รมัน รามัญ, Language and Linguistic Affiliations -
Location of
Documents
ห้องสมุดมหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา Total Pages 125 Year 2553
Source มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
Abstract

ความนิยมในการบริโภคอาหารพื้นบ้านที่ใช้วัตถุดิบในท้องถิ่นชุมชนบ้านบางกระดี่มาปรุงแต่งอาหารมี 3 ประเภท คือ อาหารคาว ได้แก่ แกงกระเจี๊ยบ แกงผักปรง แกงลูกโยน แกงใบมะขาม แกงเรียงผักปลัง ยำชะคราม น้ำพริกป่า น้ำพริกมะขาม ปลาร้ามอญ อาหารหวาน คือ ขนมลูกจากย่าง ขนมสายบัว ขนมดอกโสน ลูกจากฯกะทิ เครื่องดื่มสมุนไพร คือ น้ำกระเจี๊ยบ น้ำใบเตย องค์ความรู้ภูมิปํญญาท้องถิ่นด้านอาหารพื้นบ้านตนมอญบางกระดี่สะท้อนเห็นถึงวิถีชาวบ้านในการเรียนรู้จากธรรมชาติที่สามารถนำวัตถุดิบจากแหล่งธรรมชาติมาดัดแปลงทำอาหารจนเกิดเป็นอัตลักษณ์ และมีรูปแบบการถ่ายทอดสู่คนรุ่นต่อไปในพื้น?ด้วยการจัดทำสิ่งพิมพ์และสื่ออิเล็กทรอนิกส์ เพื่อถ่ายทอดสู่เยาวชนในพื้นที่ผ่านกระบวนการอบรมเชิงปฏิบัติการ ส่งผลทำให้เกิดความรู้ความเข้าใจยิ่งขึ้น 

Focus

ศึกษาความนิยมในการบริโภคอาหารพื้นบ้านและองค์ความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านอาหารพื้นบ้านที่ใช้วัตถุดิบหลักในท้องถิ่นของชุมชนบางกระดี่ 

Theoretical Issues

ผู้ศึกษาได้พัฒนากรอบแนวคิด TRENDS Model เพื่อใช้เป็นแนวทางสังเคราะห์และวิเคราะห์ความรู้เกี่ยวกับอาหารพื้นบ้านของคนในชุมชนบางกระดี่สู่เยาวชนในพื้นที่ โดยการศึกษาแนวคิดที่เกี่ยวข้อง พร้อมทั้งรวบรวมข้อมูลท้องถิ่น ทดสอบหรือทดลองหาความถูกต้อง ก่อนนำมาพัฒนาให้เหมาะสม จนนำมาสู่การถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านอาหารสู่กลุ่มเยาวชน  

Ethnic Group in the Focus

มอญบางกระดี่ 

Study Period (Data Collection)

ทำงานภาคสนาม ปี พ.ศ. 2551-2553  

History of the Group and Community

การตั้งถิ่นฐานของชุมชนบางกระดี่ ไม่มีหลักฐานที่ปรากฏชัดเป็นลายลักาณ์อักษร สันนิษฐานว่าส่วนใหญ่แพร่กระจายมาจากชุมชนมอญสมุทรสาคร ในราวรัชกาลที่ 3 แห่งกรุงรัตนโกสิทร์ เนื่องจากที่ตั้งถิ่นฐานเดิมเป็นชุมชนขนาดใหญ่และแออัด จึงขยายพื้นที่ทำกินยังถิ่นฐานใหม่ที่มีความอุดมสมบูรณ์กว่าที่บางกระดี่ ชุมชนมอญบางกระดี่จึงเป็นชุมชนที่เกิดจากพื้นฐานคนมอญละแวกฝั่งธนบุรี สมุทรปราการ และสมุทรสาคร เพื่อมาตั้งถิ่นฐานทำกิน ทั้งเหตุผลพื้นที่เดิมจำกัดและการทำการค้าระหว่างชุมชน (หน้า, 1; 9-14) 

Settlement Pattern

ชุมชนมอญบางกระดี่เกิดจากการขยายตัวที่มีความจำเป็นต้องหาพื้นที่ใหม่ในการทำมาหากินของชุมชนมอญที่อยู่บริเวณใกล้อ่าวไทย กลุ่มคนมอญจากพื้นที่อื่นที่เดินทางเข้ามา คือ มอญบ้านแพ้วสมุทรสาคร และมอญปากลัด จังหวัดสมุทรปราการ ประกอบกับพื้นที่บริเวณแสมดำเป็นป่าชายเลนและป่าที่อุดมสมบูรณ์และเหมาะที่จะตั้งถิ่นถิ่น จึงพัฒนาเป็นชุมชนจนกระทั่งปัจจุบัน (หน้า, 10-11) 

Demography

ชุมชนมอญบางกระดี่หมู่ที่ 2, 8, และ 9 มีจำนวนประชากรราว 5,965 คน 1,722 ครัวเรือน (หน้า, 10) 

Economy

เดิมคนมอญทำอาชีพเย็บจาก ตัดฟืน และเผาถ่าน ปัจจุบันพื้นที่ส่วนใหญ่ถูกขายให้นายทุนทำงานโรงอุตสาหกรรม นอกจากนี้ยังมีการประกอบอาชีพอื่น เช่น รับราชการ ลูกจ้าง ปลูกบ้านให้เช่า ทำบ่อปลา และเลี้ยงสัตว์น้ำ (หน้า, 10-11)

Ethnicity (Ethnic Identity, Boundaries and Ethnic Relation)

ให้รายละเอียดเกี่ยวกับอัตลักษณ์ชาติพันธุ์ ความสัมพันธ์ระหว่างชาติพันธุ์ การธำรงชาติพันธุ์ พลวัตและการเปลี่ยนแปลงทางชาติพันธุ์

Social Cultural and Identity Change

การถ่ายทอดองค์ความรู้เรื่องอาหารผ่านการปฏิบัติการณ์อย่างมีส่วนร่วม โดยจัดกิจกรรมร่วมให้กลุ่มคนดังกล่าว เป็นอีกวิธีการหนึ่งที่ทำให้ภูมิปัญญาด้านอาหารของมอญบางกระดี่เกิดการสืบทอด ผ่านสื่ออิเล็กทรอนิสก์และสิ่งพิมพ์ 

Map/Illustration

ภาพ
          ภาพกรอบแนวคิดการวิจัยการถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นทางวัฒนธรรมด้านอาหารพื้นบ้านของชุมชนบางกระดี (หน้า, 7)
          ภาพรูปแบบการถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านอาหารพื้นบ้านของชุมชนบางกระดี่สู่เยาวชน (หน้า, 111)

ตาราง
          ตารางประเภทอาหารพื้นบ้านที่นิยมบริโภค 15 อันดับแรก (หน้า, 72)
          ตารางสรุปผลการศึกษาอาหารพื้นบ้านที่นิยมบริโภคจากการศึกษาเบื้องต้น (หน้า, 79)
          ตารางองค์ความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านอาหารพื้นบ้านที่นิยมบริโภคที่ใช้วัตถุดิบจากการสัมภาษณ์เจาะลึก (หน้า, 81)
          ตารางสรุปองค์ความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านอาหารพื้นบ้านที่นิยมบริโภคที่ใช้ใช้วัตถุดิบจากการสัมภาษณ์เจาะลึก (หน้า, 96) 

Text Analyst เอกรินทร์ พึ่งประชา Date of Report 07 มิ.ย 2562
TAG มอญ, อาหารพื้นบ้าน, ภูมิปัญญา, กรุงเทพมหานคร, ภาคกลาง, ประเทศไทย, Translator -
 
 

 

ฐานข้อมูลอื่นๆของศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร
  ฐานข้อมูลพิพิธภัณฑ์ในประเทศไทย
จารึกในประเทศไทย
จดหมายเหตุทางมานุษยวิทยา
แหล่งโบราณคดีที่สำคัญในประเทศไทย
หนังสือเก่าชาวสยาม
ข่าวมานุษยวิทยา
ICH Learning Resources
ฐานข้อมูลเอกสารโบราณภูมิภาคตะวันตกในประเทศไทย
ฐานข้อมูลประเพณีท้องถิ่นในประเทศไทย
ฐานข้อมูลสังคม - วัฒนธรรมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
เมนูหลักภายในเว็บไซต์
  หน้าหลัก
งานวิจัยชาติพันธุ์ในประเทศไทย
บทความชาติพันธุ์
ข่าวชาติพันธุ์
เครือข่ายชาติพันธุ์
เกี่ยวกับเรา
เมนูหลักภายในเว็บไซต์
  ข้อมูลโครงการ
ทีมงาน
ติดต่อเรา
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร
ช่วยเหลือ
  กฏกติกาและมารยาท
แบบสอบถาม
คำถามที่พบบ่อย


ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน) เลขที่ 20 ถนนบรมราชชนนี เขตตลิ่งชัน กรุงเทพฯ 10170 
Tel. +66 2 8809429 | Fax. +66 2 8809332 | E-mail. webmaster@sac.or.th 
สงวนลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2549    |   เงื่อนไขและข้อตกลง