บทความชิ้นนี้เป็นการศึกษาวิเคราะห์ข้อมูลประวัติศาสตร์เย้าจากเอกสารประกาศพระเจ้าผิง (King Ping’s Charter) การเดินทางไปเหมยชาน(Jorney to Meishan) และคำ Mo Yao ในเอกสารเย้า (‘Yao Document’) ที่พบในประเทศไทยโดย Professor Shiratori Yoshi เมื่อเดือนธันวาคม ค.ศ. 1970 ผู้เขียนได้ศึกษาเปรียบเทียบข้อมูลในเอกสารเย้านี้กับข้อมูลเย้าที่จีนรวบรวมไว้ในหนังสือ 2 เล่ม คือ Investigations into the social and History of Yao of Guangxi (I.S.H.Y.G.) และ A Selection of the Yao Guoshan Bang(S.Y.G.B.) (หน้า 125-126)

ข้อมูลเกี่ยวกับประกาศพระเจ้าผิง (King Ping’s Charter) การเดินทางไปเหมยชาน(Jorney to Meishan) และคำ Mo Yao ในเอกสารเย้า(‘Yao Document’)ที่พบในประเทศไทยโดย Professor Shiratori Yoshi เมื่อเดือนธันวาคม ค.ศ. 1970 (หน้า125) ผู้เขียนได้ศึกษาเปรียบเทียบข้อมูลในเอกสารเย้านี้กับข้อมูลเย้าที่จีนรวบรวมไว้ในหนังสือ 2 เล่ม คือ Investigations into the social and History of Yao of Guangxi (I.S.H.Y.G.) และ A Selection of the Yao Guoshan Bang(S.Y.G.B.) (หน้า126)

ไม่มี

เย้า

ไม่มี

ไม่ระบุ

ผู้เขียนชี้ให้เห็นเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ของเย้าที่สำคัญ ดังนี้ 1. การเดินทางข้ามภูเขา ประกาศพระเจ้าผิง(King Ping’s Charter)เรียกถูกเรียกว่า “Guoshan Bang” (Placard for Crossing the Mountains) มีความสำคัญต่อเย้าในฐานะเป็นการรับรองจากชนชั้นปกครองฮั่น (the Han ruling class) ให้เย้าเดินทางข้ามภูเขา เหตุการณ์นี้ต้องเกิดขึ้นมานานแล้ว ทั้งนี้ผู้เขียนเห็นว่า ประกาศฉบับนี้ต้องออกมาก่อนรัชสมัยพระเจ้าหลี่จงแห่งราชวงศ์ซ้อง (Emperor Li Zong of the Song dynasty) เพราะในรัชสมัยพระเจ้าหลี่จงได้ออกประกาศนิรโทษกรรมและยกเว้นการเกณฑ์แรงงานให้แก่เย้า 12 ตระกูลตามประกาศของพระเจ้าผิงในราชวงศ์ก่อน ซึ่งข้อความ”ตามราชวงศ์ก่อน” (in accordance with a previous dynasty) นี้บ่งชี้ว่ เหตุการณ์การเดินทางข้ามภูเขาต้องเกิดขึ้นก่อนสมัยราชวงศ์ซ้อง (หน้า 126) 2. การเดินทางข้ามทะเลใต้ ผู้เขียนเห็นว่าการที่ เวลาของ Guoshan Bang ส่วนใหญ่เป็นปีที่หนึ่งของ Jing Ding มีความหมายสำคัญ ดังข้อความในเอกสารที่พบในประเทศไทยระบุว่า วันที่แปด เดือนสี่ ปีที่หนึ่งของ the Jing Ding era เป็นวันที่เปลี่ยนเทพเจ้าองค์ใหม่(a new Mast of Saints) น้ำจากภูเขาไหลแยกไปรวมกับแม่น้ำ เกิดน้ำท่วมและคนจมน้ำ ขณะที่ในประกาศจาก Lian Shan ของจีนระบุว่า ปี่ที่หนึ่งของ Jing Ding ผู้สืบเชื้อสายเย้าจากทั้ง 12 ตระกูลได้ร่วมกันตัดสินใจเดินทางข้ามทะเลใต้เพื่อข้ามไปอีกฝั่งหนึ่ง ผู้เขียนจึงเห็นว่า ปีนี้เป็นปีที่เย้าประสบกับการอพยพครั้งใหญ่และเป็นปีที่เปลี่ยนเทพเจ้า (หน้า 130) 3. การเดินทางสู่เหมยชาน (Journey to Meishan) เหมยชานเป็นฐานที่มั่นสำคัญของ Man Yao แห่งหวู่ชี่(Wu Xi) ในฮูหนาน ผู้เขียนเห็นว่าการที่ Man Yao จากหวู่ชี่ครอบครองพื้นที่บริเวณ ShenZhou มาตั้งแต่อดีต อาจจะเป็นเหตุผลประการหนึ่งของการเปิดเหมยชาน (หน้า138) การเปิดเขาเหมยชานเป็นนโยบายต่างประเทศของซ้องเหนือ(the Northern Song) ในการลดกำลัง(subdue)คนป่าเย้า(the Yao barbarians) หลังจากราชสำนักจีนนิรโทษกรรมและยอมรับการยอมแพ้ของเย้าแล้ว ก็เปิดเขาเหมยชาน ให้เย้าทำถนนเข้าสู่เขาเหมยชานและตั้งถิ่นฐานที่นั่น (หน้า134-136) ในสมัยราชวงศ์ซ้อง เย้าที่สืบเชื้อสายมาจากพานหู่ส่วนมากได้เข้ารวมกับจักรวรรดิจีนแล้ว และบางคนก็มีหน้าที่การงานในราชสำนัก เช่น the Peng of Bei Jiang, the Shu of Nan Jiang, the Su of Mei Shan และ the Yang of Cheng Zhou (หน้า138)

ไม่มี

ไม่มี

ไม่มี

ในประกาศพระเจ้าผิงระบุเย้า 12 ตระกูลที่สืบเชื้อสายมาจากพระเจ้าพาน(King Pan) มีรายชื่อ 2 ชุด ซึ่งมีชื่อตระกูลไม่เหมือนกัน 2 ชื่อ ดังนี้ (หน้า 129) รายชื่อตระกูลชุดที่หนึ่ง ได้แก่ ตระกูล Pan, Shen, Zheng, Huang, Li, Deng, Zhou, Zhao, Hu, Feng, Lei และ Jiang รายชื่อตระกูลชุดที่สอง ได้แก่ ตระกูล Pan, Shen, Bao, Huang, Li, Deng, Zhou, Zhao, Hu, Tang ,Lei และ Feng ทั้งนี้รายชื่อตระกูลเย้าในเอกสารเย้าที่พบในไทยเป็นรายชื่อชุดที่สอง (หน้า130)

ไม่มี

ความเชื่อเกี่ยวกับเขาเหมยชาน ผู้เขียนเห็นว่า การเปิดทางและความสงบสุขของเหมยชานทำให้คนเย้ามองเหมยชานเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์และดินแดนใต้พิภพที่วิญญาณของคนตายเดินทางไปหรือภูเขาใต้พิภพ(a Hades mountain) (หน้า139) เย้าเชื่อว่า ในเหมยชานมีถ้ำ 36 แห่ง และห้องโถงที่เป็นทางเข้าถ้ำ(hall) 10 ห้อง แต่ละห้องมีชื่อตามกษัตริย์ในนรก 10 องค์ ซึ่งชื่อกษัตริย์ทั้งสิบนี้เหมือนชื่อของกษัตริย์ใน Sutra of Ten Kings (หน้า 131-132) นอกจากนี้ในพิธีเปิดและปิดภูเขายังแสดงให้เห็นถึงความเชื่อเกี่ยวกับธาตุทั้งห้า (the Five Elements)ด้วย ในการประกอบพิธีจะเชิญเทพบรรพบุรุษ (the Ancestral Masters)จากทิศทั้งห้า(the Five directions) มาปิด-เปิดภูเขา ได้แก่ the Green Emperor เทพแห่งทิศตะวันออก the Red Emperor เทพแห่งทิศใต้ the White Emperor เทพแห่งทิศตะวันตก the Black Emperor เทพแห่งทิศเหนือ และ the Yellow Emperor เทพแห่งทิศตรงกลาง (หน้า 132-134)

ไม่มี

ไม่มี

ไม่มี

ไม่มี

Mo Yao ผู้เขียนกล่าวว่า ประเพณีนิยมเก่าแก่ (Old popular tradition) ในเลี่ยนโจว(Lianzhou) แบ่งเย้าแท้กับเย้าไม่แท้ โดยถือว่าคนในตระกูล Pan เป็นเย้าแท้ (the genuine Yao) ซึ่งเป็นพวกสอนง่าย(docile) ส่วนคนตระกูลอื่นเป็นเย้าไม่แท้ (the false Yao) ฉลาดเจ้าเล่ห์(cunning) (หน้า140) ในสมัยซ้องเหนือ เย้าไม่แท้ซึ่งเป็นคนภูเขาจะอยู่ในบริเวณ HengZhou, Daozhou และ Guiyang และถูกมองว่าเป็น Mo Yao แต่ในสมัยราชวงศ์สุย(Sui) กับราชวงศ์ถัง (Tang) ไม่เกิดความแตกต่างระหว่างเย้าแท้กับเย้าไม่แท้ (หน้า 141) ทั้งนี้นักวิชาการซ้อง(the Song scholars) มองว่า ตระกูล Pan เป็นผู้สืบเชื้อสายเย้าสายแท้จริง และเรียกเย้าตระกูลอื่น เช่น ตระกูล Lan ตระกูล Lei หรือ ตระกูล Li ว่า ”Mo Yao” และต่อมาเย้ากลุ่มนี้ก็ถูกมองว่าเป็นเย้า ”ไม่แท้ “ ผู้เขียนเห็นว่า การแบ่งนี้อาจจะเป็นเพราะว่า คนตระกูล Pan มีชื่อเสียงมาก หรือเพราะชื่อ “Pan” ไปพ้องกับคำ “Pan” ที่เป็นส่วนหนึ่งของ Pan Gu พวกเขาจึงถูกมองว่าเป็นผู้สืบเชื้อสายตรง หากในสมัยราชวงศ์สุยและราชวงศ์ถัง เย้าทั้งหมดถูกเรียกรวมเป็นหนึ่งเดียวกันว่า “Mo Yao” (หน้า143-144)

ไม่มี

ผู้เขียนเห็นว่า ลักษณะสำคัญของเอกสารประกาศพระเจ้าผิงที่พบในประเทศไทย คือ การใช้คำ “yuan si” แทน “yuan nian” ซึ่งในจีนมีเอกสารประกาศพระเจ้าผิง 7 ฉบับใช้คำว่า “Jing Ding yuan si” หมายถึง the first year of the Jingding era ในจำนวน 7 ฉบับนี้ มี 5 ฉบับที่มาจากมณฑลกวางสี(Guangxi) โดย 3 ฉบับมาจากหลงเฉิง(Long Sheng) และ 2 ฉบับมาจากหลินกุ้ย(Lin Gui) ทั้งนี้ฉบับที่พบในตำบลไป่ฉุยของหลงเฉิง(the Bai Shui district of Long Sheng) มีข้อความเกือบจะเหมือนกันกับฉบับที่พบในไทย มีต่างกันบ้างที่เดือน วัน และลำดับตระกูล 12 ตระกูล ส่วนเอกสารฉบับที่มาจากตำบลหวั่นเทียนในหลินกุ้ย(Wantian district in Lin Gui County) มีรายละเอียดใกล้เคียงกับเอกสารที่พบในไทยมากที่สุด กล่าวคือ ท้ายเอกสารมีภาพพระเจ้าพาน (King Pan)มีสุนัขอยู่ข้างๆ และภาพกลุ่มคน 6 คน (หน้า 126-128)

ภาพแผนที่ แสดงเหมยชานในสมัยราชวงศ์ซ้องเหนือ (Meishan Region in Northern Song times) (หน้า 135)