สมัครสมาชิก   
| |
ค้นหาข้อมูล
ค้นหาแบบละเอียด
  •   ความเป็นมาและหลักเหตุผล

    เพื่อรวบรวมงานวิจัยทางชาติพันธุ์ที่มีคุณภาพมาสกัดสาระสำคัญในเชิงมานุษยวิทยาและเผยแผ่สาระงานวิจัยแก่นักวิชาการ นักศึกษานักเรียนและผู้สนใจให้เข้าถึงงานวิจัยทางชาติพันธุ์ได้สะดวกรวดเร็วยิ่งขึ้น

  •   ฐานข้อมูลจำแนกกลุ่มชาติพันธุ์ตามชื่อเรียกที่คนในใช้เรียกตนเอง ด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้ คือ

    1. ชื่อเรียกที่ “คนอื่น” ใช้มักเป็นชื่อที่มีนัยในทางเหยียดหยาม ทำให้สมาชิกกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ รู้สึกไม่ดี อยากจะใช้ชื่อที่เรียกตนเองมากกว่า ซึ่งคณะทำงานมองว่าน่าจะเป็น “สิทธิพื้นฐาน” ของการเป็นมนุษย์

    2. ชื่อเรียกชาติพันธุ์ของตนเองมีความชัดเจนว่าหมายถึงใคร มีเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมอย่างไร และตั้งถิ่นฐานอยู่แห่งใดมากกว่าชื่อที่คนอื่นเรียก ซึ่งมักจะมีความหมายเลื่อนลอย ไม่แน่ชัดว่าหมายถึงใคร 

     

    ภาพ-เยาวชนปกาเกอะญอ บ้านมอวาคี จ.เชียงใหม่

  •  

    จากการรวบรวมงานวิจัยในฐานข้อมูลและหลักการจำแนกชื่อเรียกชาติพันธุ์ที่คนในใช้เรียกตนเอง พบว่า ประเทศไทยมีกลุ่มชาติพันธุ์มากกว่า 62 กลุ่ม


    ภาพ-สุภาษิตปกาเกอะญอ
  •   การจำแนกกลุ่มชนมีลักษณะพิเศษกว่าการจำแนกสรรพสิ่งอื่นๆ

    เพราะกลุ่มชนต่างๆ มีความรู้สึกนึกคิดและภาษาที่จะแสดงออกมาได้ว่า “คิดหรือรู้สึกว่าตัวเองเป็นใคร” ซึ่งการจำแนกตนเองนี้ อาจแตกต่างไปจากที่คนนอกจำแนกให้ ในการศึกษาเรื่องนี้นักมานุษยวิทยาจึงต้องเพิ่มมุมมองเรื่องจิตสำนึกและชื่อเรียกตัวเองของคนในกลุ่มชาติพันธุ์ 

    ภาพ-สลากย้อม งานบุญของยอง จ.ลำพูน
  •   มโนทัศน์ความหมายกลุ่มชาติพันธุ์มีการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาต่างๆ กัน

    ในช่วงทศวรรษของ 2490-2510 ในสาขาวิชามานุษยวิทยา “กลุ่มชาติพันธุ์” คือ กลุ่มชนที่มีวัฒนธรรมเฉพาะแตกต่างจากกลุ่มชนอื่นๆ ซึ่งมักจะเป็นการกำหนดในเชิงวัตถุวิสัย โดยนักมานุษยวิทยาซึ่งสนใจในเรื่องมนุษย์และวัฒนธรรม

    แต่ความหมายของ “กลุ่มชาติพันธุ์” ในช่วงหลังทศวรรษ 
    2510 ได้เน้นไปที่จิตสำนึกในการจำแนกชาติพันธุ์บนพื้นฐานของความแตกต่างทางวัฒนธรรมโดยตัวสมาชิกชาติพันธุ์แต่ละกลุ่มเป็นสำคัญ... (อ่านเพิ่มใน เกี่ยวกับโครงการ/คู่มือการใช้)


    ภาพ-หาดราไวย์ จ.ภูเก็ต บ้านของอูรักลาโว้ย
  •   สนุก

    วิชาคอมพิวเตอร์ของนักเรียน
    ปกาเกอะญอ  อ. แม่ลาน้อย
    จ. แม่ฮ่องสอน


    ภาพโดย อาทิตย์    ทองดุศรี

  •   ข้าวไร่

    ผลิตผลจากไร่หมุนเวียน
    ของชาวโผล่ว (กะเหรี่ยงโปว์)   
    ต. ไล่โว่    อ.สังขละบุรี  
    จ. กาญจนบุรี

  •   ด้าย

    แม่บ้านปกาเกอะญอ
    เตรียมด้ายทอผ้า
    หินลาดใน  จ. เชียงราย

    ภาพโดย เพ็ญรุ่ง สุริยกานต์
  •   ถั่วเน่า

    อาหารและเครื่องปรุงหลัก
    ของคนไต(ไทใหญ่)
    จ.แม่ฮ่องสอน

     ภาพโดย เพ็ญรุ่ง สุริยกานต์
  •   ผู้หญิง

    โผล่ว(กะเหรี่ยงโปว์)
    บ้านไล่โว่ 
    อ.สังขละบุรี
    จ. กาญจนบุรี

    ภาพโดย ศรยุทธ เอี่ยมเอื้อยุทธ
  •   บุญ

    ประเพณีบุญข้าวใหม่
    ชาวโผล่ว    ต. ไล่โว่
    อ.สังขละบุรี  จ.กาญจนบุรี

    ภาพโดยศรยุทธ  เอี่ยมเอื้อยุทธ

  •   ปอยส่างลอง แม่ฮ่องสอน

    บรรพชาสามเณร
    งานบุญยิ่งใหญ่ของคนไต
    จ.แม่ฮ่องสอน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ปอยส่างลอง

    บรรพชาสามเณร
    งานบุญยิ่งใหญ่ของคนไต
    จ.แม่ฮ่องสอน

    ภาพโดย เบญจพล  วรรณถนอม
  •   อลอง

    จากพุทธประวัติ เจ้าชายสิทธัตถะ
    ทรงละทิ้งทรัพย์ศฤงคารเข้าสู่
    ร่มกาสาวพัสตร์เพื่อแสวงหา
    มรรคผลนิพพาน


    ภาพโดย  ดอกรัก  พยัคศรี

  •   สามเณร

    จากส่างลองสู่สามเณร
    บวชเรียนพระธรรมภาคฤดูร้อน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   พระพาราละแข่ง วัดหัวเวียง จ. แม่ฮ่องสอน

    หล่อจำลองจาก “พระมหามุนี” 
    ณ เมืองมัณฑะเลย์ ประเทศพม่า
    ชาวแม่ฮ่องสอนถือว่าเป็นพระพุทธรูป
    คู่บ้านคู่เมืององค์หนึ่ง

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม

  •   เมตตา

    จิตรกรรมพุทธประวัติศิลปะไต
    วัดจองคำ-จองกลาง
    จ. แม่ฮ่องสอน
  •   วัดจองคำ-จองกลาง จ. แม่ฮ่องสอน


    เสมือนสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรม
    เมืองไตแม่ฮ่องสอน

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ใส

    ม้งวัยเยาว์ ณ บ้านกิ่วกาญจน์
    ต. ริมโขง อ. เชียงของ
    จ. เชียงราย
  •   ยิ้ม

    แม้ชาวเลจะประสบปัญหาเรื่องที่อยู่อาศัย
    พื้นที่ทำประมง  แต่ด้วยความหวัง....
    ทำให้วันนี้ยังยิ้มได้

    ภาพโดยเบญจพล วรรณถนอม
  •   ผสมผสาน

    อาภรณ์ผสานผสมระหว่างผ้าทอปกาเกอญอกับเสื้อยืดจากสังคมเมือง
    บ้านแม่ลาน้อย จ. แม่ฮ่องสอน
    ภาพโดย อาทิตย์ ทองดุศรี
  •   เกาะหลีเป๊ะ จ. สตูล

    แผนที่ในเกาะหลีเป๊ะ 
    ถิ่นเดิมของชาวเลที่ ณ วันนี้
    ถูกโอบล้อมด้วยรีสอร์ทการท่องเที่ยว
  •   ตะวันรุ่งที่ไล่โว่ จ. กาญจนบุรี

    ไล่โว่ หรือที่แปลเป็นภาษาไทยว่า ผาหินแดง เป็นชุมชนคนโผล่งที่แวดล้อมด้วยขุนเขาและผืนป่า 
    อาณาเขตของตำบลไล่โว่เป็นส่วนหนึ่งของป่าทุ่งใหญ่นเรศวรแถบอำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี 

    ภาพโดย ศรยุทธ เอี่ยมเอื้อยุทธ
  •   การแข่งขันยิงหน้าไม้ของอาข่า

    การแข่งขันยิงหน้าไม้ในเทศกาลโล้ชิงช้าของอาข่า ในวันที่ 13 กันยายน 2554 ที่บ้านสามแยกอีก้อ อ.แม่ฟ้าหลวง จ.เชียงราย
 
  Princess Maha Chakri Sirindhorn Anthropology Centre
Ethnic Groups Research Database
Sorted by date | title

   Record

 
Subject อูรักลาโว้ย, ชาวเล,สตรี,ภาวะเจริญพันธุ์,กระบี่,พังงา,ภูเก็ต
Author ถวิล นำปัญจพล
Title ภาวะเจริญพันธุ์ของสตรีชาวเลในจังหวัดกระบี่ พังงาและภูเก็ต
Document Type วิทยานิพนธ์ Original Language of Text ภาษาไทย
Ethnic Identity - Language and Linguistic Affiliations ออสโตรเนเชี่ยน
Location of
Documents
ห้องสมุดศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร Total Pages 168 Year 2526
Source หลักสูตรปริญญาสังคมวิทยามหาบัณฑิต ภาควิชาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยาบัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
Abstract

จากการศึกษาพบว่าอายุแรกสมรสมีความสัมพันธ์กับภาวะเจริญพันธุ์คือ จำนวนบุตรเกิดรอดน้อยลง ตามการเพิ่มขึ้นของอายุแรกสมรส สตรีที่มีระยะเวลาการสมรสนานกว่าจะมีบุตรเกิดรอดสูงกว่า ความสัมพันธ์ระหว่างการตายของทารกกับภาวะเจริญพันธุ์มีผลทำให้ภาวะเจริญพันธุ์ลดลง การพิจารณาเป็นรายจังหวัดหรือพิจารณาโดยควบคุมอายุสตรีปัจจุบันก็ให้ผลทำนองเดียวกัน สำหรับปัจจัยด้านสังคมพบว่า การศึกษาของสามีและของภรรยามีความสัมพันธ์กับภาวะเจริญพันธุ์ คู่สมรสที่ไม่รู้หนังสือ มีจำนวนบุตรเกิดรอดเฉลี่ยสูงกว่าคู่สมรสที่รู้หนังสือ การศึกษารายจังหวัด ในระดับพวกที่ไม่รู้หนังสือและพวกที่รู้หนังสือ ก็ให้ผลในทำนองเดียวกัน สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะโครงสร้างของครอบครัวกับภาวะเจริญพันธุ์พบว่าไม่มีแบบแผนแน่นอน ส่วนความ สัมพันธ์กับศาสนาพบว่าสตรีสามีนับถือลัทธิไทยใหม่มีจำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยสูงกว่าสตรีที่สามีนับถือศาสนาพุทธและศาสนาหรือลัทธิอื่นๆ แต่เมื่อพิจารณาตามหมวดอายุพบว่า ค่าที่ได้ไม่แตกต่างกันมากนัก จากการศึกษาปัจจัยด้านเศรษฐกิจพบว่าสตรีหรือสามีที่มีอาชีพตั้งแต่ 2 อาชีพขึ้นไปจะมีจำนวนบุตรเกิดรอดสูง แต่เมื่อพิจารณาแต่ละหมวดพบว่า ความสัมพันธ์ระหว่างอาชีพกับภาวะเจริญพันธุ์มีน้อยมาก ความสัมพันธ์ระหว่างรายได้กับภาวะเจริญพันธุ์พบว่า คู่สมรสที่มีรายได้ต่ำจะมีภาวะเจริญพันธุ์สูงกว่าคู่สมรสที่มีรายได้สูงกว่า ไม่ว่าจะพิจารณาจากทุกจังหวัดหรือพิจารณาเป็นรายจังหวัด ปัจจัยด้านอื่นๆ เกี่ยวกับความรู้ ทัศนคติและการวางแผนครอบครัวพบว่าผู้ที่เห็นด้วยกับการวางแผนครอบครัวจะมีจำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่ำกว่าผู้ที่ไม่เห็นด้วย ผู้ที่เคยใช้การปฏิบัติเกี่ยวกับการวางแผนครอบครัวจะมีจำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ย ต่ำกว่าผู้ที่ไม่เห็นด้วย และผู้ที่เคยใช้การปฏิบัติเกี่ยวกับการวางแผนครอบครัวจะมีจำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่ำกว่าผู้ที่ไม่เคยใช้ ถ้าพิจารณาตามหมวดอายุ พบว่า กลุ่มอายุ 15-24 ปีพบว่า ผู้ที่เห็นด้วยและผู้ที่เคยใช้การคุมกำเนิดเพื่อการวางแผนครอบครัว กลับมีจำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยสูงกว่าผู้ที่ไม่เห็นด้วย และผู้ที่เคยใช้ในกลุ่มอายุ 35-44 ปีหรือมากกว่า จะมีความสัมพันธ์กลับกัน นอกจากนี้ ผลของความแตกต่างด้านประชากร เศรษฐกิจ สังคม ที่มีผลต่อภาวะเจริญพันธุ์จะเห็นเด่นชัดในจังหวัดภูเก็ตและจังหวัดกระบี่มากกว่าจังหวัดพังงา จังหวัดภูเก็ตมีสภาพเศรษฐกิจสูงกว่าแต่พบว่ามีภาวะเจริญพันธุ์ต่ำกว่าอีก 2 จังหวัด เมื่อมีการคุมตัวแปรด้านประชากร เศรษฐกิจและสังคม ก็ให้ผลในทำนองเดียวกัน นอกจากนี้เมื่อนำอายุของสตรีมาพิจารณาด้วย พบว่า จังหวัดภูเก็ตมีภาวะเจริญพันธุ์ต่ำกว่าอีก 2 จังหวัดโดยเฉพาะในหมวดอายุ 15-24 ปีและ 35-44 ปี

Focus

ศึกษาภาวะเจริญพันธุ์ตลอดจนปัจจัยต่างๆ ที่อาจกระทบต่อภาวะเจริญพันธุ์ของสตรีชาวเลในจังหวัดกระบี่ พังงาและภูเก็ต

Theoretical Issues

ไม่มี

Ethnic Group in the Focus

ชาวเล ชาวทะเล เป็นชนกลุ่มน้อยที่อาศัยอยู่ตามเกาะริมฝั่งทะเลด้านตะวันตกของประทศไทย

Language and Linguistic Affiliations

ภาษาชาวเล (หน้า 35)

Study Period (Data Collection)

มีนาคม - ตุลาคม พ.ศ. 2524

History of the Group and Community

ไม่มีข้อมูล

Settlement Pattern

ไม่มีข้อมูล

Demography

กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษามีจำนวน 531 คน ในจังหวัดกระบี่ พังงาและภูเก็ต (หน้า 39) ถ้าแยกพิจารณาเป็นจังหวัดพบว่า จังหวัดกระบี่ สตรีร้อยละ 18.55 อยู่ในหมวดอายุ 25-29 ปี จังหวัดพังงา สตรีร้อยละ 26.67 อยู่ในหมวดอายุ 20-24 ปี จังหวัดภูเก็ต สตรีร้อยละ 19.47 อยู่ในหมวดอายุ 25-29 ปี เมื่อพิจารณารวมทุกจังหวัดและทุกกลุ่มอายุพบว่า การตายของทารกโดยเฉลี่ย 0.43 คน (หน้า 42,43) ภาวะการเจริญพันธุ์ของสตรีกลุ่มตัวอย่างมีการตั้งครรภ์โดยเฉลี่ย 4.46 ครั้ง มีจำนวนบุตรเกิดรอด 4.42 คน บุตรที่มีชีวิตอยู่ในปัจจุบันโดยเฉลี่ย 3.70 คน (หน้า 45) สตรีที่ระยะเวลาของการสมรสยาวกว่า โอกาสของภาวะเจริญพันธุ์จะสูงกว่า การตายของทารกและปัจจัยด้านสังคมมีความสัมพันธ์กับภาวะเจริญพันธุ์ (หน้า 69, 72-73) สตรีที่สามีไม่สามารถอ่านและเขียนหนังสือได้จะมีบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ย 2.65 คน ขณะที่สตรีที่สามีสามารถอ่านและเขียนหนังสือได้มีจำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ย 1.97 คน (หน้า 75) สตรีที่มีการศึกษาสูงขึ้นจะมีภาวะเจริญพันธุ์ต่ำลง สตรีที่สามารถอ่านและเขียนหนังสือได้จะมีบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่ำกว่าสตรีที่ไม่สามารถอ่านและเขียนหนังสือได้ ไม่ว่าจะเป็นการพิจารณารวมทุกจังหวัดหรือพิจารณาแยกเป็นรายจังหวัด (หน้า 76-77) แบบแผนของครอบครัวที่เป็นครอบครัวขยายจะมีระดับการเจริญพันธุ์สูงกว่าครอบครัวเดี่ยว แต่ไม่มีค่าต่างกันมากนัก สตรีที่นับถือศาสนาพุทธมีจำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่ำกว่าสตรีที่นับถือศาสนาอื่นและลัทธิไทยใหม่ (หน้า 81, 82) เมื่อพิจารณาทุกกลุ่มอายุพบว่าสตรีที่สามีมีอาชีพเกี่ยวกับอาชีพประมงและรับจ้าง จะมีบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยสูงกว่าสตรีที่มีอาชีพเกี่ยวกับประมง รับจ้างและทำงานมากกว่า 2 อาชีพคือมีจำนวนบุตรเกิดโดยเฉลี่ย 2.89 คน จำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยทุกกลุ่มอาชีพของทุกจังหวัดมีจำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยไม่แตกต่างกันมาก รายได้ของคู่สมรสมีส่วนทำให้ภาวะเจริญพันธุ์แตกต่างกันเมื่อพิจารณาคู่สมรสที่มีรายได้ตั้งแต่ 1-40 บาทขึ้นไป (หน้า 87-90) ผู้ที่เห็นด้วยกับการวางแผนครอบครัวจะมีบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่ำกว่าผู้ที่ไม่เห็นด้วยกับการวางแผนครอบครัว เมื่อพิจารณาจากทุกกลุ่มอายุ จำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยที่เคยใช้ (การปฏิบัติ) การคุมกำเนิดเพื่อการวางแผนครอบครัวมีจำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยน้อยกว่าผู้ที่ไม่เคยใช้ (หน้า 97,99)

Economy

อาชีพของสามีของกลุ่มตัวอย่าง ร้อยละ 45.80 มีอาชีพประมง มีเพียงร้อยละ 30.40 อาชีพรับจ้าง รายได้ต่อวันของคู่สมรสรวมทุกจังหวัดพบว่าร้อยละ 41.5 มีรายได้ 81 บาทขึ้นไป รองลงมามีรายได้ 41-80 บาท ร้อยละ 38.9 (หน้า 44)

Social Organization

อายุเมื่อแรกสมรสเมื่อพิจารณารวมทุกจังหวัดพบว่ามีอายุโดยเฉลี่ย 18.0 ปี เมื่อพิจารณาเป็นรายจังหวัดพบว่า จังหวัดกระบี่มีอายุแรกสมรส เฉลี่ย 17.7 ปี พังงา 18.6 ปีและจังหวัดภูเก็ต 18.7 ปี ลักษณะของครอบครัวชาวเล ร้อยละ 92.56 เป็นครอบครัวเดี่ยวและเป็นครอบครัวขยายร้อยละ 7.44 (หน้า 42,43) จังหวัดภูเก็ตมีลักษณะทางเศรษฐกิจสังคมและประชากรดีกว่าจังหวัดกระบี่และพังงา(หน้า 47)

Political Organization

ไม่มีข้อมูล

Belief System

การนับถือศาสนาของคู่สมรสรวมทุกจังหวัดส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธ ร้อยละ 73.44 รองลงมาจะนับถือลัทธิไทยใหม่ ร้อยละ 21.63 (หน้า 44)

Education and Socialization

สามีของกลุ่มตัวอย่างร้อยละ 58.81 ไม่สามารถอ่านและเขียนหนังสือได้ ส่วนระดับการศึกษาของภรรยา พบว่าโดยเฉลี่ยของทั้งสามจังหวัดรวมแล้วร้อยละ 66.73 ไม่สามารถอ่านและเขียนหนังสือได้ (หน้า 43)

Health and Medicine

สถานที่ทำคลอดของเด็กทารกคนล่าสุดรวมทุกจังหวัดพบว่า ร้อยละ 82.0 คลอดที่บ้าน รองลงมาคือคลอดที่สถานีอนามัยหรือโรงพยาบาล คิดเป็นร้อยละ 10.0 ผู้ทำคลอดเป็นหมอตำแย ร้อยละ 81.0รองลงมา ร้อยละ 10.0 นางผดุงครรภ์ ในด้านการป้องกันการปฏิสนธิวิธีต่างๆ เมื่อพิจารณารวมทุกจังหวัดพบว่า การใช้ยาเม็ดรับประทานเป็นที่นิยมมากที่สุด ร้อยละ 93.0 รองลงมาคือการนับระยะการหลั่งนอกช่องคลอด การเหน็บยาฯ ร้อยละ 5.0 (หน้า 46) เมื่ออายุแรกสมรสของสตรีสูงขึ้นจำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยของสตรีในทุกกลุ่มอายุลดลง(หน้า 64)

Art and Crafts (including Clothing Costume)

ไม่มีข้อมูล

Folklore

ไม่มีข้อมูล

Ethnicity (Ethnic Identity, Boundaries and Ethnic Relation)

ไม่มีข้อมูล

Social Cultural and Identity Change

ไม่มีข้อมูล

Critic Issues

ไม่มีข้อมูล

Other Issues

ไม่มี

Map/Illustration

ตาราง - จำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่อมารดาหนึ่งคน จำแนกตามอายุจากโครงการวิจัยลักษณะทางเศรษฐกิจ สังคมและประชากรของหมู่บ้านประมง พ.ศ. 2521และการสำรวจภาวการณ์เจริญพันธุ์ของสตรีชาวเลในจังหวัดกระบี่ พังงาและภูเก็ตเมื่อ พ.ศ. 2524(63) - จำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่อมารดาหนึ่งคนจำแนกตามอายุแรกสมรส อายุของสตรีและจังหวัด(67) - จำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่อมารดาหนึ่งคน จำแนกตามระยะเวลาการสมรสอายุของสตรีและจังหวัด(70) - จำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่อมารดาหนึ่งคน จำแนกตามจำนวนการตายของทารก อายุของสตรีและจังหวัด(74) - จำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่อมารดาหนึ่งคน จำแนกตามการศึกษาของภรรยาและสามี(78) - จำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่อมารดาหนึ่งคน จำแนกตามระดับการศึกษาของสามีอายุของสตรีและจังหวัด(79) - จำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่อมารดาหนึ่งคน จำแนกตามระดับการศึกษาของสตรีอายุของสตรีและจังหวัด(80) - จำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่อมารดาหนึ่งคน จำแนกตามลักษณะโครงสร้างของครอบครัว อายุของสตรีและจังหวัด(83) - จำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่อมารดาหนึ่งคน จำแนกตามการนับถือศาสนาหรือลัทธิของสามี อายุของสตรีและจังหวัด(85) - จำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่อมารดาหนึ่งคน จำแนกตามการนับถือของภรรยา อายุของสตรีและจังหวัด(86) - จำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่อมารดาหนึ่งคน จำแนกตามอาชีพของสามี อายุของสตรีและจังหวัด(91) - จำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่อมารดาหนึ่งคน จำแนกตามอาชีพของภรรยา อายุของสตรีและจังหวัด(93) - จำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่อมารดาหนึ่งคน จำแนกตามรายได้ของครอบครัวต่อวันอายุของสตรีและจังหวัด(95) - จำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่อมารดาหนึ่งคน จำแนกตามทัศนคติต่อการวางแผนครอบครัวอายุของสตรีและจังหวัด(101) - จำนวนบุตรเกิดรอดโดยเฉลี่ยต่อมารดาหนึ่งคน จำแนกตามการปฏิบัติเกี่ยวกับการวางแผนครอบครัว อายุของสตรีและจังหวัด(102)

Text Analyst สุวิทย์ เลิศวิมลศักดิ์ Date of Report 24 ก.ย. 2555
TAG อูรักลาโว้ย, ชาวเล, สตรี, ภาวะเจริญพันธุ์, กระบี่, พังงา, ภูเก็ต, Translator -
 
 

 

ฐานข้อมูลอื่นๆของศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร
  ฐานข้อมูลพิพิธภัณฑ์ในประเทศไทย
จารึกในประเทศไทย
จดหมายเหตุทางมานุษยวิทยา
แหล่งโบราณคดีที่สำคัญในประเทศไทย
หนังสือเก่าชาวสยาม
ข่าวมานุษยวิทยา
ICH Learning Resources
ฐานข้อมูลเอกสารโบราณภูมิภาคตะวันตกในประเทศไทย
ฐานข้อมูลประเพณีท้องถิ่นในประเทศไทย
ฐานข้อมูลสังคม - วัฒนธรรมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
เมนูหลักภายในเว็บไซต์
  หน้าหลัก
งานวิจัยชาติพันธุ์ในประเทศไทย
บทความชาติพันธุ์
ข่าวชาติพันธุ์
เครือข่ายชาติพันธุ์
เกี่ยวกับเรา
เมนูหลักภายในเว็บไซต์
  ข้อมูลโครงการ
ทีมงาน
ติดต่อเรา
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร
ช่วยเหลือ
  กฏกติกาและมารยาท
แบบสอบถาม
คำถามที่พบบ่อย


ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน) เลขที่ 20 ถนนบรมราชชนนี เขตตลิ่งชัน กรุงเทพฯ 10170 
Tel. +66 2 8809429 | Fax. +66 2 8809332 | E-mail. webmaster@sac.or.th 
สงวนลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2549    |   เงื่อนไขและข้อตกลง