การวิจัยมุ่งศึกษาความพึงพอใจ ความคาดหวังของชาวมุสลิมที่สร้างบ้านเรือนรอบๆ มัสยิด ในแขวงต่างๆ แยกตามระดับการศึกษา ฐานะ อาชีพ ว่าคาดหวังพึงพอใจต่อบทบาทความเป็นผู้นำของอิหม่าม ผู้นำทางศาสนาอิสลาม ซึ่งเป็นผู้มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาชุมชนในด้านต่างๆ ของเขตหนองจอก กรุงเทพมหานคร ซึ่งมุสลิมอาศัยอยู่เป็นส่วนใหญ่

ศึกษาเปรียบเทียบการรับรู้และศึกษาความสัมพันธ์ ระหว่างการรับรู้ (Perception) ความคาดหวัง (Expectation) ความพึงพอใจ (Satisfaction) และการยอมรับ (Acceptance) ในบทบาทการพัฒนาชุมชนของอิหม่าม ในสายตาของชาวชุมชนมุสลิม ในเขตหนองจอก กทม. โดยคาดหวังว่าผลของการวิจัยจะส่งเสริมการพัฒนาชาติ และ กทม. หน่วยงานภาครัฐ และ เอกชน จะนำผลการวิจัยไปใช้เพื่อวางแผนการพัฒนาชุมชนในเขตหนองจอก และ เขตอื่นๆ ที่เป็นชุมชนมุสลิม เช่นเขตมีนบุรี,ประเวศ,บางกะปิ ต่อไป (หน้า 11,12,15) โดยตั้งสมมุติฐานเอาไว้ดังนี้ 1. ชุมชนที่ประชากรต่างกัน รับรู้ คาดหวัง บทบาท พึงพอใจ ในการพัฒนาชุมชนของอิหม่าม แตกต่างกัน 2. ชุมชนที่ประชากรต่างกัน ยอมรับความเป็นผู้นำของอิหม่ามแตกต่างกัน 3. การรับรู้บทบาท ในการพัฒนาชุมชนของอิหม่าม สัมพันธ์กับความคาดหวัง ความพึงพอใจ การยอมรับ ในบทบาทในการพัฒนาชุมชนของอิหม่าม 4. ความพึงพอใจในการพัฒนาชุมชนของอิหม่าม สัมพันธ์กับความคาดหวัง,การยอมรับ ในบทบาทการเป็นผู้นำของอิหม่าม 5. ความคาดหวังในบทบาท ในการพัฒนาชุมชน ของอิหม่าม มีความสัมพันธ์กับการยอมรับในความเป็นผู้นำ ของอิหม่าม (หน้า 61-63)

ไม่มี

มุสลิม ที่อยู่ในชุมชนมุสลิม เขตหนองจอก กรุงเทพมหานคร (หน้า 56)

ไม่มีข้อมูล

เก็บข้อมูลแบบสอบถาม ระหว่างเดือนธันวาคม 2540 ถึงปลายเดือน มกราคม 2541 (หน้า 66)

ในอดีตพื้นที่เขตหนองจอกเป็นที่ดินรกร้างไม่มีคนอยู่อาศัย กระทั่งในสมัยรัชกาลที่ 4 ได้โปรดเกล้าให้พระยาศรีพิพัฒน์ราชโกษาเป็นแม่กอง จ้างชาวจีนขุดลอกคลอง เริ่มจากปลายคลองพระโขนงหรือคลองตัน ไปบรรจบคลองบางขนาก เพื่อประโยชน์ด้านยุทธศาสตร์และ การคมนาคม เมื่อขุดเสร็จในตอนแรกเรียกว่า "คลองเจ็ก" ภายหลังเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น "คลองแสนแสบ" ต่อมาภายหลังทางการ ได้ให้ไทยมุสลิม จาก 7 หัวเมืองปักษ์ใต้ มาสร้างบ้านเรือนตามบริเวณริมคลองแสนแสบ (หน้า 8)

ไม่มีข้อมูล

อัตราความหนาแน่นของเขตหนองจอก อยู่ที่อันดับ 36 จากทั้งหมด 38 เขตของ กทม. โดยคิดเป็นประชากร 300 คน ต่อ ตารางกิโลเมตร มีประชากรรวมทั้งหมด(พ.ค. 2540) 76,853 คน อาศัยอยู่ในแขวงต่างๆ ดังนี้ แขวงกระทุมแบน ประชากรชาย 8,700 คน หญิง 8,950 คน แขวงหนองจอก ชาย 5,317 คน หญิง 5,367 คน แขวงคลองสิบ ชาย 3,207 คน หญิง 3,321 คน แขวงคลองสิบสอง ชาย 3,034 คน หญิง 3,080 คน แขวงโตกแฝด ชาย 7,581 คน หญิง 7,603 คน แขวงคู้ฝั่งเหนือ ประชากรชาย 3,201 คน หญิง 3,279 คน แขวงลำผักชี ชาย 4,210 คน หญิง 4,337 คน แขวงลำต้อยติ่ง ชาย 2,842 คน หญิง 2,824 คน รวมประกรชายทั้งหมด 38,092 คน ประชากรหญิง 38,761 คน รวมประชากร ทั้งหมด 76,853 คน (ตารางหน้า 6)

ในเขตหนองจอก ประชาชนร้อยละ 70 ทำนา สวนผลไม้และเลี้ยงสัตว์ สำหรับอาชีพอื่นประกอบด้วย รับราชการ รับจ้าง ค้าขาย และอื่นๆ คิดเป็นเปอร์เซนต์ คือ ร้อยละ 10 ร้อยละ 16 ร้อยละ 4 (หน้า 7)

กรุงเทพมหานครได้นำโครงการแผ่นดินธรรมแผ่นดินทอง อันมีเป้าหมายเพื่อพัฒนาจิตใจของคน ที่อยู่ในสังคม ให้มีคุณธรรม และ ดำเนินชีวิตตามความเชื่อทางศาสนาของตนเอง มาใช้ในแต่ละเขต โครงการนี้ มีแนวทางว่า "บรม" กับ"บวร" คำว่า "บวร" หมายถึง การประสานความร่วมมือในการพัฒนาชุมชนระหว่าง บ้าน วัด โรงเรียน สำหรับชุมชนมุสลิม ใช้คำว่า "บรม" คือ ความร่วมมือระหว่าง บ้าน โรงเรียน และมัสยิด (หน้า 3) มุสลิมจะมีความผูกพันกับศาสนาเน้นความมีเอกภาพทางสังคม เหมือนกับคำพูดที่ว่า "มุสลิมทุกคนเป็นพี่น้องกัน " คนในชุมชนจะถือว่าอิหม่ามเป็นผู้นำชุมชนเพราะเป็นผู้มีส่วนสำคัญในการพัฒนาชุมชน เพราะเป็นสื่อกลางในการติดต่อ ระหว่างคนในชุมชนกับรัฐ และเป็นผู้ที่มีส่วนสำคัญในการขอความร่วมมือคนในชุมชนมาร่วมพัฒนาชุมชน มุสลิมหนองจอกจะอยู่เป็นครอบครัวใหญ่อยู่รวมกันเป็นเครือญาติ มีพื้นฐานมาจากวัฒนธรรมมลายู และศาสนาอิสลาม มัสยิดจะเป็นศูนย์กลางของชุมชนและเป็นสถานที่เผยแพร่ข่าวสารของคนในชุมชน เช่นการไปทำพิธีทางศาสนาในวันศุกร์ อิหม่าม หรือ กรรมการมัสยิดก็จะแจ้งข่าวสารต่างๆ แก่ผู้ที่ไปเข้าร่วมพิธี ผู้ชายจะมีบทบาทมากกว่าผู้หญิงในสังคม เนื่องจากว่าสังคมมุสลิม กำหนดให้ผู้ชายเป็นผู้นำครอบครัวและสังคมโดยจะมีความรู้สึกรับผิดชอบต่อสังคมมากกว่าผู้หญิง นอกจากนี้ มัสยิดยังมีความสำคัญคือ เป็นแหล่งประชาสัมพันธ์ข้อมูลข่าวสาร โดยจะเปิดหอกระจายข่าว เพื่อเชิญชวนให้ชาวมุสลิม ประกอบพิธีทางศาสนา วันละ 5 เวลา เป็นต้น ( หน้า 8,13, 52,186 ,196,200 ,202,205,230,231,246,247 )

ผู้นำศาสนา ได้แก่ อิหม่าม (ผู้นำศาสนาประจำมัสยิด) และ คอเต็บ (ผู้แสดงธรรมประจำมัสยิด) จะเป็นผู้มีบาทบาทสำคัญทางการเมือง เนื่องจากว่าเป็นผู้นำทางศาสนาจึงเป็นที่ยอมรับนับถือของชาวมุสลิมในชุมชนโดยจะยอมรับในฐานะผู้นำทางโลก และทางธรรมไปพร้อมกัน ผู้นำที่มีบารมี ที่มุสลิมจะยอมรับ จะมีผลทางการเมืองเช่นเรื่องการพัฒนามัสยิด มีส่วนชักจูงหรือชี้นำ ให้คนในชุมชนไปลงคะแนนให้กับ นักการเมือง พรรคการเมืองต่างๆ (หน้า 13, 52, 195, 205, 237, 280)

ศาสนามีส่วนส่งเสริมการรวมกันระหว่างสมาชิก ที่ศรัทธาในศาสนานั้น ๆ ทำให้มีค่านิยม รวมทั้งบทบาทที่จะรวมตัว เพื่อรักษาค่านิยมดังกล่าว ศาสนาทำให้สังคมมั่นคง เพราะเป็นสิ่งที่กำหนดค่านิยม ความเชื่อ และ พฤติกรรมต่างๆ ศาสนาเป็นกระบวนการอบรมสั่งสอนวินัย อันเป็นกระบวนการขัดเกลาทางสังคม (หน้า 2) ในประเทศไทย ศาสนาอิสลาม มีคนนับถือมากเป็นที่สอง รองจากศาสนาพุทธ ในเขตหนองจอกมีประชาชน นับถือศาสนาอิสลามร้อยละ 75 นับถือศาสนาพุทธร้อยละ 20 และนับถือศาสนาคริสต์ร้อยละ 5 (หน้า 5,7) ชาวชุมชนมุสลิม คือผู้ที่อาศัยอยู่ในชุมชนที่มีมัสยิดเป็นศูนย์กลาง ซึ่งพระราชบัญญัติการบริหารองค์กรศาสนาอิสลาม พ.ศ. 2540 เรียกว่า "สัปปุรุษประจำมัสยิด" หมายถึง ผู้ที่นับถือศาสนาอิสลาม (มุสลิม) คือ ผู้ยึดมั่นในศาสนา มีระเบียบแบบแผน ในการดำรงชีวิตและจารีตประเพณีต่างๆ เน้นความเป็นเอกภาพทางสังคม นอกจากจะเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ ยังเป็นธรรมนูญแห่งชีวิต โดยจะมุ่นเน้นที่การปฏิบัติตนตามวัฒนธรรมศาสนา โดยผู้ที่เป็นอิหม่ามมีหน้าที่สำคัญ คือทำให้ชาวมุสลิมมีความสมบูรณ์ทางชีวิตในโลกนี้ (ดุนยา) และโลกหน้า (อาคิเราะห์) อันเป็นความเชื่อของมุสลิม (หน้า 8, 9, 10, 13, 14, 54, 55, 202, 222, 247, 248, 289) มัสยิด โดยความในพระราชบัญญัติการบริหารองค์กรศาสนาอิสลาม พ.ศ. 2540 คือ สถานที่ที่ชาวมุสลิมไปประกอบพิธีศาสนา เป็นที่สอนศาสนาอิสลาม มุสลิมจะไปละหมาดในวันศุกร์ เป็นสถาบันที่อยู่คู่กับชุมชนมุสลิม ทั้งนี้ มัสยิดเป็นศูนย์กลางของมุสลิม สถานที่ใดมีมัสยิดก็จะมีชุมชนมุสลิม (หน้า 8, 9, 280)

คนที่มีการศึกษาสูง เช่นคนที่จบ ม.6 หรือระดับปริญญาตรีจะมีโอกาสที่จะรู้เนื้อหาในบทบัญญัติทางศาสนา และพระราชบัญญัติการบริหารองค์กรศาสนาอิสลาม พ.ศ. 2540 มากกว่าคนที่เรียนมาน้อย ในการวิจัยผู้เขียนระบุว่า ผู้ที่เรียนน้อยจะมีความยอมรับความเป็นผู้นำของอิหม่ามมากกว่าคนที่เรียนสูง เพราะคนที่เรียนน้อยจะไม่ค่อยกล้าคิดกล้าทำ ส่วนคนที่เรียนสูงๆ จะกล้าวิเคราะห์วิจารณ์สิ่งต่างๆ โดยจะนำประสบการณ์ที่เคยเห็นมาช่วยในการตัดสินใจ อิหม่ามเป็นผู้นำชุมชนที่มีส่วนสนับสนุนให้คนในชุมชนได้รับการศึกษา การอนุรักษ์ประเพณีและวัฒนธรรมต่างๆ และสนับสนุนโครงการรณรงค์ เพื่อการรู้หนังสือแห่งชาติและร่วมมือเพื่อหาอาคาร สถานที่ สำหรับการเรียน การสอน การศึกษานอกระบบโรงเรียน (หน้า 50, 51, 53, 198, 210, 228)

อิหม่าม มีหน้าที่หลายอย่าง ในเรื่องสาธารณสุข เช่น พัฒนาความเป็นอยู่ของมุสลิม ส่งเสริมการรักษาสุขภาพอนามัยของคนในชุมชน ตลอดจนปรับปรุงสภาพแวดล้อมของชุมชน (หน้า 14)

ไม่มีข้อมูล

ไม่มีข้อมูล

ในชุมชนหนองจอก ประกอบด้วยคนหลายกลุ่ม เช่น มุสลิม พุทธศาสนิกชน และคริสตศาสนิกชน แต่ชาวมุสลิมจะอยู่มากที่สุดถึงร้อยละ 75 โดยจะทำอาชีพเกษตรกรรม เช่น ทำนา ทำสวน เลี้ยงสัตว์ เป็นส่วนใหญ่ (หน้า 7)

มุสลิม มีลักษณะค่อนข้างอนุรักษ์นิยม และเคร่งศาสนา แต่สามารถเปลี่ยนตนเองให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงทางสังคมได้ ถ้าไม่เกี่ยวกับหลักศาสนา (หน้า 52)

ไม่มีข้อมูล

การยอมรับผู้นำ จากการศึกษาพบว่า ผู้ตอบรับรู้บทบาทในการพัฒนาของอิหม่าม ดังนี้คือ 1) เป็นผู้นำในการประกอบพิธีศาสนาในชุมชน 2) เป็นผู้ให้ความรู้ทางศาสนา และทั่วไป 3) เป็นผู้แนะนำให้คนในชุมชนอยู่ในหลักศาสนา บทบาทที่ปฏิบัติจริง 2 ใน 3 ของผู้ตอบคิดว่าอิหม่ามมีบทบาทในการส่งเสริมการศึกษาด้านสามัญและศาสนา และมากกว่าครึ่ง คิดว่า อิหม่ามให้สิทธิ์ในการวิจารณ์กิจการของชุมชน ด้วยความมีเหตุผล เป็นผู้นำต่อต้านอบายมุข เป็นต้น ในเรื่องคุณลักษณะของอิหม่าม ผู้วิจัยพบว่า ผู้ที่ตอบรับรู้มากที่สุดคือ เคร่งครัดในศาสนา รองลงมาคือเป็นผู้มีความรู้ดีด้านศาสนา รับรู้น้อยที่สุดคือ เป็นผู้ตัดสินใจเด็ดขาด มีความมั่นใจและมีความคิดสร้างสรรค์ การพบปะอิหม่าม ผู้ตอบเกินครึ่งหนึ่งได้พบปะอิหม่ามมากกว่าเดือนละครั้งแต่ก็มีจำนวนหนึ่งที่ไม่เคยพบปะอิหม่าม การรับข่าวสาร พบว่าอยู่ในระดับสูง เกือบครึ่งได้รับข่าวสารจากอิหม่ามบ่อยมาก หรือมากกว่าเดือนละครั้งน้อยที่สุดคือกลุ่มที่ไม่เคยได้รับข่าวสาร เนื้อหาข่าวสารที่ได้รับพบว่ามีเนื้อหาเกี่ยวกับกิจกรรมมัสยิดมากที่สุด น้อยที่สุดคือข่าวจากทางการช่องทางการได้รับข่าวสาร พบว่า มากที่สุดคือ ผ่านการละหมาดในวันศุกร์ อันดับสองจากเพื่อนบ้าน กรรมการมัสยิด หอกระจายข่าว เป็นต้น น้อยที่สุดคือ จดหมายข่าว ใบปลิว (หน้า 80-87) ในเรื่องความคาดหวังในบทบาท ในการพัฒนาชุมชนของอิหม่าม พบว่า โดยรวมอยู่ในระดับสูง คาดหวังมากที่สุดคือการส่งเสริมการศึกษา ทางศาสนา และสามัญ อันดับสองคือ เป็นผู้นำต่อต้านอบายมุข ให้ความรู้ชุมชน ในการกินอาหารที่ถูกสุขลักษณะ และไม่ขัดต่อหลักศาสนา เป็นต้น พบว่าคาดหวัง คือ เป็นผู้มีความรู้ทางศาสนาดีมีจำนวนมากที่สุด อันดับสอง คือ เคร่งศาสนา นอกจากนี้ ส่วนที่รองลงมา คาดหวังว่าจะพบอิหม่าม อย่างน้อยสัปดาห์ละครั้ง คือ อย่างน้อยเดือนละครั้ง น้อยที่สุดคือ พบปะ 4-6 เดือนต่อครั้ง กับมากกว่า 6 เดือนต่อครั้ง การได้รับข่าวสาร พบว่า มากที่สุดคาดหวังว่าจะได้รับข่าวจากอิหม่าม สัปดาห์ละครั้งเป็นอย่างน้อย น้อยที่สุด คือ 6 เดือนต่อครั้ง เนื้อหาของข่าวสาร พบว่า คาดหวังมากที่สุดคือ กิจกรรมมัสยิด หรือ ชุมชน 2.ความรู้ทางศาสนา 3.การแก้ปัญหาชุมชน 4.การขอความร่วมมือ และช่วยเหลือต่างๆ 5. กิจกรรมของอิหม่าม ช่องทางการได้รับข่าวสาร พบว่า ที่1 คือ ได้รับข่าวจากตัวอิหม่าม 2.หอกระจายข่าว 3. การละหมาดในวันศุกร์ 4. กรรมการมัสยิด 5. เพื่อนบ้าน หรือคนรู้จัก (หน้า 88-91) สำหรับความพึงพอใจบทบาท ในการพัฒนาชุมชนของอิหม่าม พบว่ามากที่สุด พอใจในบทบาทให้ความรู้กับชาวชุมชนในการกินอาหารให้ถูกสุขลักษณะและถูกหลักศาสนา อันดับสองคือ เป็นผู้นำต่อต้านอบายมุขในชุมชน และส่งเสริมการศึกษาด้านศาสนา และสายสามัญ ด้านคุณลักษณะ มากที่สุดคือ เป็นผู้มีความรู้ทางศาสนา น้อยที่สุดคือ ขยัน และมีความคิดสร้างสรรค์ การพบปะกับอิหม่าม พบว่ามากกว่าครึ่งพอใจผลการพบปะกับอิหม่าม มากที่สุด กลุ่มที่พอใจในระดับน้อย มีน้อยที่สุด การได้รับข่าวสาร ภาพรวมอยู่ในระดับปานกลางค่อนข้างสูง ครึ่งหนึ่งพอใจในการรับข่าวสารจากอิหม่าม ระดับมาก ระดับปานกลาง และน้อยตามลำดับ เนื้อหาข่าวสาร ภาพรวมอยู่ในระดับสูง มากที่สุดเป็นความรู้ทางศาสนา น้อยที่สุดคือปัญหาในชุมชน ช่องทางการได้รับข่าวสาร พบว่า มากที่สุด จากการละหมาดในวันศุกร์ น้อยที่สุด ผ่านจดหมายข่าว และใบปลิว (หน้า 92-96) สรุปโดยรวมส่วนใหญ่ยอมรับในความเป็นผู้นำของอิหม่าม ที่เป็นแบบอย่างในการประพฤติตน เชื่อมั่นในการทำงานเพื่อชุมชนโดยไม่มุ่งหวังผลประโยชน์ เป็นต้น (หน้า 96,97)

ตาราง ประชากรในเขตหนองจอกจำแนกตามแขวง (หน้า 6) ศาสนสถานในเขตหนองจอก (หน้า 7) ชื่อชุมชนที่ศึกษา ที่ตั้งจำนวนกลุ่มตัวอย่างจำนวนตามกลุ่ม (60) จำนวนและกลุ่มตัวอย่าง จำแนกตาม เพศ อายุ และระดับการศึกษา (74) จำนวนและร้อยละกลุ่มตัวอย่างจำแนกตามอาชีพ (75) กลุ่มตัวอย่างรายได้ส่วนบุคคลต่อเดือนและรายได้ของทั้งครอบครัวต่อเดือน (76) กลุ่มตัวอย่าง ความเป็นคนพื้นเพเดิมในชุมชน และการมีสถานภาพในชุมชน (77) ความบ่อยครั้งในการเปิดรับข่าวสารทั่วไป และความบ่อยครั้งในการไปละหมาดที่มัสยิด (หน้า 78) ระดับการเข้าร่วมกิจกรรมในชุมชน การไปเลือกตั้ง และความเข้าใจในความหมายของการพัฒนาชุมชน (79) ความตะหนักในปัญหาชุมชน (80) การรับรู้ในบทบาท ที่เป็นข้อกำหนดตามหลักการศาสนา (80) ความรู้ความเข้าใจในบทบาทและหน้าที่ของอิหม่ามตามพระราชบัญญัติการบริหารองค์กรศาสนาอิสลาม พ.ศ. 2540 (81) การรับรู้ในบทบาทที่เป็นข้อกำหนด ตามพระราชบัญญัติฯ (82) การรับรู้บทบาทที่ปฏิบัติจริงของอิหม่าม (หน้า 83) ค่าเฉลี่ยของการรับรู้คุณลักษณะของอิหม่าม (84) ความบ่อยครั้งของการพบปะและรับข่าวสารกับอิหม่าม (85) การรับรู้เนื้อหาของข่าว ที่ได้รับจากอิหม่าม (86) การรับรู้ช่องทางการได้รับข่าวจากอิหม่าม (87) ความคาดหวังในบทบาทของอิหม่าม (88) ความคาดหวังในคุณลักษณะของอิหม่าม (89) ความคาดหวังในความบ่อยครั้งของการพบปะและความบ่อยครั้งของการได้รับข่าวสารจากอิหม่าม (90) ข่าวสารที่ได้รับและช่องทางการได้รับข่าวสารจากอิหม่าม (91) ความพึงพอใจบทบาทในการพัฒนาชุมชนของอิหม่าม (หน้า 92) ความพึงพอใจคุณลักษณะของอิหม่าม (93) ความพึงพอใจในการพบปะและการได้รับข่าวสารจากอิหม่าม (94) ข่าวสารที่ได้รับและช่องทางการได้รับข่าวจากอิหม่าม (95) การยอมรับในความเป็นผู้นำของอิหม่าม (96) ค่าความแตกต่างของการรับรู้บทบาทในการพัฒนาชุมชนของอิหม่ามระหว่างชายกับหญิง (98) ความแตกต่างของการรับรู้แบ่งระหว่างกลุ่มอายุที่ต่างกัน (หน้า 99 -100) ความแตกต่างของการรับรู้บทบาทที่เป็นข้อกำหนดและบทบาทที่ปฏิบัติจริงของอิหม่าม (99) ความแตกต่างของการรับรู้คุณลักษณะของอิหม่าม (99) ความบ่อยครั้งในการพบปะการรับข่าวสารจากอิหม่าม (100) ความแตกต่างของข่าวสารและช่องทางที่ได้รับข่าวสารจากอิหม่าม (101) ความแตกต่างแบ่งระหว่างกลุ่มที่มีการศึกษาต่างกัน (หน้า 101-103) ความแตกต่างของการรับรู้บทบาทที่เป็นข้อกำหนดและบทบาทที่ปฏิบัติจริงของอิหม่าม (101) คุณลักษณะของอิหม่าม (102) ความบ่อยครั้งในการพบปะการได้รับข่าวสารจากอิหม่าม (103) ข่าวสารและช่องทางการได้รับข่าวสารจากอิหม่าม (103) แสดงค่าความแตกต่างแบ่งระหว่างกลุ่มอาชีพที่ต่างกัน (หน้า 104-106) การรับรู้บทบาทที่เป็นข้อกำหนด และบทบาทที่ปฏิบัติจริงของอิหม่าม (104) การรับรู้คุณลักษณะของอิหม่าม (105) ความบ่อยครั้งในการพบปะ และได้รับข่าวสารจากอิหม่าม (105) ข่าวสารและช่องทางการได้รับข่าวสารจากอิหม่าม (106) แสดงค่าความแตกต่าง แบ่งระหว่างกลุ่มที่มีรายได้ต่างกัน (หน้า 108-110) การรับรู้บทบาทที่กำหนด และบทบาทปฏิบัติจริงของอิหม่าม (110) การรับรู้คุณลักษณะของอิหม่าม (108) การพบปะและการได้รับข่าวสารจากอิหม่าม (108) ข่าวสารและช่องทางรับข่าวสารจากอิหม่าม (109) การรับรู้บทบาทของอิหม่าม ระหว่างกลุ่มที่เป็นคนพื้นเพเดิม และมีสถานภาพทางสังคมในชุมชนต่างกัน (110) แสดงค่าสหสัมพันธ์แบ่งจากพฤติกรรมกลุ่มตัวอย่าง (หน้า 111-114) การรับรู้บทบาท ที่เป็นข้อกำหนด และบทบาทที่ปฏิบัติจริงของอิหม่าม (111) คุณลักษณะของอิหม่าม (112 ) การพบปะและได้รับข่าวสารจากอิหม่าม (113) การได้รับข่าวสารและช่องทางการรับข่าวสารจากอิหม่าม (114) แสดงค่าความแตกต่างของความคาดหวัง,บทบาทในการพัฒนาชุมชนของอิหม่าม ระหว่างเพศชาย กับเพศหญิง (116) ระหว่างกลุ่มที่มีอายุต่างกัน,การพัฒนาชุมชนของอิหม่าม (หน้า 117) การพบปะและได้รับข่าวสารจากอิหม่าม ( 117) เนื้อหาของข่าวสารที่ได้รับจากอิหม่าม (118) ช่องทางการได้รับข่าวสารจากอิหม่าม (119) ค่าความแตกต่างของความคาดหวังระหว่างกลุ่มที่มีการศึกษาต่างกัน, บทบาทที่ปฏิบัติจริง และคุณลักษณะของอิหม่าม ( หน้า 119) ความบ่อยครั้งในการพบปะและได้รับข่าวจากอิหม่าม (120) เนื้อหาข่าวที่ได้รับจากอิหม่าม (121) ช่องทางการได้รับข่าวจากอิหม่าม (121) ค่าความแตกต่างของความคาดหวัง ระหว่างกลุ่มที่มีอาชีพต่างกัน, บทบาทอิหม่ามปฏิบัติจริง และคุณลักษณะของอิหม่าม (หน้า 122) ความบ่อยครั้งในการพบปะและได้รับข่าวจากอิหม่าม (123) เนื้อหาข่าวที่ได้รับจากอิหม่าม (124) ช่องทางการได้รับข่าวจากอิหม่าม (125) ระหว่างกลุ่มที่มีรายได้ต่างกัน,บทบาทที่ปฏิบัติจริง และคุณลักษณะของอิหม่าม (หน้า 126 ) ความบ่อยครั้งในการพบปะอิหม่าม และ ได้รับข่าว (127 )เนื้อหาข่าวสารที่ได้รับจากอิหม่าม (128) ช่องทางการได้รับข่าวจากอิหม่าม (129) แสดงค่าความแตกต่างของความคาดหวังในบทบาทพัฒนาชุมชนของอิหม่ามระหว่างกลุ่มที่เป็นคนพื้นเพเดิมในชุมชน และมีสถานภาพทางสังคมในชุมชนต่างกัน (130) แสดงค่าสหสัมพันธ์ระหว่างความคาดหวัง กับพฤติกรรมของกลุ่มตัวอย่าง, ความคาดหวังในบทบาทที่ปฏิบัติจริง และคุณลักษณะของอิหม่าม (หน้า 131) ความบ่อยครั้งของการพบปะกับและการได้รับข่าวกับอิหม่าม (132) เนื้อหาข่าวสารที่ได้รับจากอิหม่าม (134) ช่องทางการได้รับข่าวจากอิหม่าม (136) แสดงค่าความแตกต่างของความพึงพอใจ,บทบาทในการพัฒนาชุมชนของอิหม่าม ระหว่างชายกับหญิง (138) แสดงค่าความแตกต่างของความพึงพอใจ ระหว่างกลุ่มอายุที่ต่างกัน,บทบาทที่ปฏิบัติจริง และคุณลักษณะของอิหม่าม (หน้า 139) การพบปะกับอิหม่าม และการได้รับข่าวจากอิหม่าม (140) เนื้อหาของข่าวสารที่ได้รับ และช่องทางการได้รับข่าวจากอิหม่าม (141) แสดงค่าความพึงพอใจ ระหว่างกลุ่มที่มีการศึกษาต่างกัน (หน้า 141-143) บทบาทที่ปฏิบัติจริงและคุณลักษณะของอิหม่าม (141) การพบปะและได้รับข่าวจากอิหม่าม (142) เนื้อหาของข่าวที่ได้รับ และช่องทางการได้รับข่าวจากอิหม่าม (143) แสดงค่าความพึงพอใจ ระหว่างกลุ่มที่มีอาชีพต่างกัน,บทบาทที่ปฏิบัติจริง และคุณลักษณะของอิหม่าม (143) การพบปะกับอิหม่าม และการได้รับข่าวจากอิหม่าม (144) เนื้อหาข่าว และ ช่องทางการได้รับข่าวสารจากอิหม่าม (145) แสดงค่าความพึงพอใจ ระหว่างกลุ่มที่มีรายได้ต่างกัน, บทบาทที่ปฏิบัติจริง และคุณลักษณะของอิหม่าม (146) การพบปะและการได้รับข่าวจากอิหม่าม (146) เนื้อหาข่าวและช่องทางการได้รับข่าวจากอิหม่าม (147) บทบาทในการพัฒนาชุมชนของอิหม่าม ระหว่างกลุ่มที่เป็นคนพื้นเพเดิมในชุมชนและมีสถานภาพทางสังคม ในชุมชนต่างกัน (148) แสดงค่าสหสัมพันธ์ระหว่างความพึงพอใจกับพฤติกรรมกลุ่มตัวอย่าง (หน้า 149-151) บทบาทที่ปฏิบัติจริง และคุณลักษณะของอิหม่าม (149) การพบปะกับอิหม่าม และการได้รับข่าวจากอิหม่าม (150) เนื้อหาของข่าว และช่องทางการได้รับข่าวจากอิหม่าม (151) แสดงค่าความแตกต่างของการยอมรับในการเป็นผู้นำของอิหม่ามระหว่างเพศชายกับเพศหญิง (หน้า 153) ระหว่างกลุ่มที่เป็นคนพื้นเพเดิมในชุมชน และมีสถานภาพทางสังคมในชุมชนต่างกัน (153) ระหว่างกลุ่มที่มีอายุ ระดับการศึกษา และรายได้ต่างกัน (154 ) การยอมรับในความเป็นผู้นำของอิหม่าม ระหว่างกลุ่มที่มีอาชีพต่างกัน (156) แสดงค่าสหสัมพันธ์ ระหว่างการรับรู้บทบาทของอิหม่าม, ความคาดหวังในบทบาทของอิหม่าม (หน้า 157 ) ความคาดหวังในเนื้อหาของข่าวสาร ที่ได้รับจากอิหม่าม( 160) ความคาดหวัง ในช่องทางการได้รับข่าวสารจากอิหม่าม ( 161) ความพึงพอใจในบทบาทของอิหม่าม (164) การยอมรับในความเป็นผู้นำของอิหม่าม (167 ) แสดงค่าสหสัมพันธ์ระหว่างความพึงพอใจ ในบทบาทของอิหม่าม กับความคาดหวังในบทบาทที่ปฏิบัติจริง คุณลักษณะของอิหม่าม ความบ่อยครั้ง ในการพบปะอิหม่าม และความบ่อยครั้งในการรับข่าวจากอิหม่าม (หน้า 168) ความคาดหวังในเนื้อหาข่าวที่ได้รับจากอิหม่าม ( 170 ) ความคาดหวังในช่องทางการได้รับข่าวจากอิหม่าม (173) การยอมรับ ในความเป็นผู้นำของอิหม่าม (176) แสดงค่าสหสัมพันธ์ระหว่างความคาดหวังในบทบาทของอิหม่ามกับการยอมรับในความเป็นผู้นำของอิหม่าม (177 ) แสดงจำนวน และร้อยละของกลุ่มตัวอย่างจำแนกตามการรับรู้คุณลักษณะของอิหม่าม (หน้า 258) ความคาดหวังในบทบาทที่ปฏิบัติจริงของอิหม่าม (259) ความพึงพอใจในบทบาทที่ปฏิบัติจริงของอิหม่าม (260) ความพึงพอใจในคุณลักษณะของอิหม่าม (261) ความพึงพอใจในเนื้อหาของข่าวที่รับจากอิหม่าม (262) ความพึงพอใจในช่องทางการรับข่าวจากอิหม่าม (263) การยอมรับความเป็นผู้นำของอิหม่าม (264) แสดงข้อมูลชุมชนมุสลิมที่ศึกษาวิจัย ชื่อมัสยิด ที่ตั้ง และจำนวนสัปปุรุษประจำมัสยิด (หน้า 277) ภาพแสดงความสัมพันธ์ระหว่างศาสนากับสังคม (หน้า 2) แบบจำลองการสื่อสารระหว่างบุคคลของโรเบิร์ตซ์ (หน้า 5) การสื่อสารระหว่างบุคคล ของโดนัลด์สัน และเคิร์ทซ์ (หน้า 38) ความพึงพอใจ ในการสื่อสารของ แคทซ์ (Katz) และ คณะโดยปรับทฤษฎี เป็นแบบจำลองที่ใช้ในการสื่อสารระหว่างบุคคล ของสมควร กวียะ (2532)(หน้า 49) ขั้นตอนการสุ่มตัวอย่าง (หน้า 59) ความสัมพันธ์ของตัวแปรต่างๆ ในสมมติฐาน (หน้า 64) แผนที่ ที่ตั้งมัสยิดในเขตหนองจอก (หน้า 278)