งานวิจัยเรื่อง อัตลักษณ์และการรักษาอัตลักษณ์ของคนไทยเชื้อสายมลายูที่ย้ายถิ่นมาตั้งถิ่นฐานในกรุงเทพมหานคร : กรณีศึกษา ชุมชนมุสลิมเสรีไทยซอย 4 ใช้วิธีการวิจัยแบบเชิงคุณภาพ มีการเก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสารและใช้การสังเกตการแบบมีส่วนร่วม มีการสัมภาษณ์แบบเชิงลึกจากผู้ให้ข้อมูลหลักทั้งสิ้น 15 ราย ทำให้พบว่าสิ่งบ่งชี้ความเป็นคนไทยเชื้อสายมลายูในชุมชนมุสลิมเสรีไทยซอย 4 คือ ภาษา การแต่งกาย การนับถือศาสนาอิสลาม ประเพณีและค่านิยม ส่วนทางด้านลักษณะนิสัยเด่นของคนไทยเชื้อสายมลายูในชุมชนมุสลิมเสรีไทยซอย 4 คือ มีน้ำใจ ชอบช่วยเหลือเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ รักสงบ เรียบง่าย มีสัมมาคารวะ อ่อนน้อมถ่อมตน กตัญญูต่อผู้มีพระคุณ ซื่อสัตย์สุจริต มีความจริงใจ ยึดหลักคุณธรรม ด้านอัตลักษณ์สำคัญของคนไทยเชื้อสายมลายูในชุมชนมุสลิมเสรีไทยซอย 4 คือ อัตลักษณ์ทางภาษา อัตลักษณ์ด้านการแต่งกาย อัตลักษณ์ด้านอาหาร ซึ่งทั้งหมดล้วนถูกปรับเปลี่ยนในบางเรื่องเพื่อให้สอดคล้องกับบริบทสังคมในปัจจุบัน ส่วนอัตลักษณ์ที่เปลี่ยนแปลงทั้งหมดคือ อัตลักษณ์ด้านยารักษาโรคที่ได้หันมารักษากับแพทย์แผนปัจจุบันทั้งหมดส่วนความเชื่อประเพณีแบบอิสลามพื้นบ้านคนไทยเชื้อสายมลายูในชุมชนมุสลิมเสรีไทยซอย 4 มีการปรับตัวบางส่วนให้สอดคล้องกับวิถีชีวิตของชุมชน (น.5)

งานวิจัยเรื่อง อัตลักษณ์และการรักษาอัตลักษณ์ของคนไทยเชื้อสายมลายูที่ย้ายถิ่นมาตั้งถิ่นฐานในกรุงเทพมหานคร : กรณีศึกษา ชุมชนมุสลิมเสรีไทยซอย 4 มีวัตถุประสงค์ในการวิจัยทั้งหมดสองประการคือ ประการแรกเพื่อศึกษาอัตลักษณ์ของคนไทยเชื้อสายมลายูที่อพยพมาอยู่กรุงเทพมหานคร : กรณีศึกษาชุมชนมุสลิมเสรีไทยซอย 4 ประการที่สองเพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงการปรับตัวและการรักษาอัตลักษณ์ของคนไทยเชื้อสายมลายูที่อพยพมาอยูกรุงเทพมหานคร : กรณีศึกษา ชุมชนมุสลิมเสรีไทยซอย 4 (น.(3))

ข้อเสนอแนะสำหรับการธำรงรักษาอัตลักษณ์ของคนไทยมุสลิมคือ ควรมีการเน้นให้หน่วยงาน เกิดการร่วมมือกันระหว่างภาคเอกชนภาครัฐและผู้คนในชุมชนในการทำความเข้าใจถึงความสำคัญของอัตลักษณ์มลายู โดยเฉพาะอัตลักษณ์ด้านภาษา ที่ควรมีการจัดตั้งศูนย์เรียนรู้ภาษามลายูอย่างเป็นทางการและอัตลักษณ์ทางด้านอาหารก็ต้องมีการประชาสัมพันธ์เพิ่มมากขึ้น เพื่อไม่ให้สูญหายไป (น.176)

ในงานเรียกกลุ่มชาติพันธุ์นี้ว่ากลุ่มชาติพันธุ์ไทยมุสลิมที่มีเชื้อสายมาจากทางมลายู

ภาษาที่ใช้สื่อสารกันภายในกลุ่มของชุมชนมุสลิมเสรีไทยซอย 4 หากเป็นการสื่อสารกันภายในกลุ่มจะใช้ภาษามลายู (น.138)

ชุมชนเสรีไทยซอย 4 เดิมมีชื่อว่า “ซอยเจิมอุทิศ” เป็นชุมชนของคนไทยพุทธ ต่อมาได้มีชาวมุสลิมจากชุมชนหัวหมากน้อยเข้ามาทำนาและเริ่มมีการขยับขยายพื้นที่จากการซื้อที่ดินทำให้มีการขยายเพิ่มยิ่งขึ้น อีกทั้งในระยะหลังได้มีคนไทยเชื้อสายมลายูจากสามจังหวัดชายแดนภาคใต้เข้ามาอาศัยอยู่มากขึ้น จึงสามารถแบ่งคนไทยเชื้อสายมลายูที่อาศัยอยู่ในชุมชนเสรีไทยซอย 4 ออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มแรกคือ คนไทยเชื้อสายมลายูที่อาศัยอยู่ในชุมชนเป็นระยะเวลามากกว่า 10 ปี ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2527-2549 คนกลุ่มนี้ส่วนใหญ่ย้ายมากรุงเทพมหานครเพื่อหาโอกาสในการประกอบอาชีพและเลือกชุมชนเสรีไทยซอย 4 เพราะเป็นชุมชนที่มีวิถีชีวิตสอดคล้องกับวิถีชีวิตดั้งเดิมแบบมุสลิม กลุ่มที่สองคือ คนไทยเชื้อสายมลายูที่อาศัยอยู่ในชุมชนเป็นระยะเวลาตํ่ากว่า 10 ปี ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2550-2559 ส่วนใหญ่เป็นกลุ่มนักศึกษาที่มาศึกษาต่อระดับมหาวิทยาลัย เมื่อจบการศึกษาจึงหางานทำที่กรุงเทพมหานครและยังคงอาศัยอยู่ในชุมชนเสรีไทยซอย 4 เช่นเดิม (น.100-101)

ชุมชนคนไทยมุสลิมมีการปรับเปลี่ยนพื้นที่บางส่วนให้สอดคล้องกับวิถีชีวิตในหลากหลายด้าน ไม่ว่าจะเป็นการมีมัสยิดเป็นที่ปฏิบัติศาสนกิจ มีโรงเรียนสอนฟัรดูอีน (โรงเรียนสอนความรู้ศาสนาขั้นพื้นฐานแก่เยาวชน) มีโรงเรียนอนุบาลและโรงเรียนประถมศึกษาที่มีหลักสูตรบูรณาการความรู้ทางศาสนาสามัญ รวมทั้งมีร้านอาหารมุสลิม (น.102)

ในอดีตชุมชนเสรีไทยซอย 4 และเสรีไทยซอย 21 เคยเป็นพื้นที่ชุมชนเดียวกันทำให้ไม่สามารถแยกจำนวนประชากรออกมาได้อย่างชัดเจน โดยสำหรับจำนวนประชากรในชุมชนทั้งหมดปัจจุบัน (2561) มีประชากรประมาณ 1,800 คน คิดเป็นคนไทยเชื้อสายมลายูร้อยละ 40 เป็นผู้สูงอายุประมาณ 200 คน เป็นเยาวชนประมาณ 200 คน และอยู่ในวัยทำงานประมาณ 1,100 คน จำนวนทั้งหมดยังไม่รวมประชากรแฝงที่ไม่สามารถระบุจำนวนได้ (น.103)

ผู้คนภายในชุมชนส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทำธุรกิจส่วนตัว คนที่อยู่มานานจะประกอบอาชีพธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ส่วนคนที่ย้ายถิ่นฐานมาอาศัยใหม่ในชุมชนมักจะประกอบธุรกิจค้าขายสินค้ามือสองที่จตุจักร และมีบางส่วนเป็นผู้ประกอบการกิจการร้านอาหารขนาดเล็ก (น.104)

การอบรมสั่งสอนให้เด็กรุ่นใหม่รู้ระเบียบทางสังคมภายในชุมชนสามารถแบ่งออกได้เป็นวิธีการหลักๆดังนี้ หนึ่ง ใช้วิธีการแนะนําพูดคุย ไม่มีการบังคับ เพื่อให้เด็กรุ่นใหม่สามารถเข้าใจสถานการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นพร้อมทั้งมีการสอดแทรกหลักคำสอนทางศาสนาเข้าไป เป็นการสอนเพื่อให้เด็กรักและยำเกรงต่อพระอัลลอฮ์เจ้า สอง ใช้วิธีการสอนในโรงเรียนสอนศาสนาให้ความสำคัญกับการแต่งกายแบบมุสลิมเป็นอย่างมากพร้อมเรียนรู้วัฒนธรรมการแต่งตัวตามหลักอิสลาม แต่ในบางโอกาสจะมีความยืดหยุ่นตามวัฒนธรรมของแต่ละกลุ่มแต่ละยุคสมัย (น.153-154)

คนในชุมชนส่วนใหญ่นิยมแต่งตัวตามหลักทางศาสนาอิสลาม แต่จะมีการแต่งกายแบบมลายูเพียงบางโอกาสอย่างในช่วงเทศกาลสำคัญ (น.155)