แนวคิดความเป็นชาติพันธุ์ที่แบ่งออกเป็น 2ประเภท ได้แก่  ความสัมพันธ์อันเกิดจากความเกี่ยวดองทางเครือญาติ (Primordialism)  กับ ความสัมพันธ์อันเกิดจากสถานการณ์ หรือโครงสร้างทางสังคม (Situtionalism)   นอกจากนั้น ยังมีการวิเคราะห์ผ่านกรอบความขัดแย้งทางชาติพันธุ์ในเชิงการเมือง 
          การมองประเด็นชาติพันธุ์ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้โดยเน้นความสัมพันธ์ระหว่างภูมิประเทศแบบเทือกเขาและพื้นราบ กับวิวัฒนาการทางวัฒนธรรมและการเมือง (หน้า 40)
          ในเชิงประวัติศาสตร์วัฒนธรรมนั้น  มีความแตกต่างมากขึ้นระหว่างวัฒนธรรมหลักของคนพื้นราบ กับวัฒนธรรมของคนกลุ่มน้อยรอบข้างพื้นที่นั้น ๆ  โดยคนบนที่สูงร่วมมืออย่างหลวม ๆ ในระบบเศรษฐกิจและการเมือง  ในขณะที่คนบนพื้นราบเป็นฐานสำคัญในการเกิดขึ้นของอาณาจักรและรัฐชาติร่วมสมัย ซึ่งนักวิชาการเปรียบเทียบการเกิดขึ้นของอาณาจักรในลักษณะเดียวกับระบบสุริยจักรวาลที่มีศูนย์กลางแห่งหนึ่งมากกว่าที่จะมีศูนย์กลางหลายแห่งในระบบ (หน้า 40)
          ธงชัย วินิจกุล (1994)  อ้างว่าในยุคสมัยใหม่ซึ่งเริ่มตั้งแต่ช่วงล่าอาณานิคมของชาติตะวันตก  มีความพยายามที่จะจัดทำแผนที่ประเทศสยาม  และมีกระบวนการปรับเปลี่ยนอัตลักษณ์อันคลุมเครือของชนกลุ่มน้อยที่อาศัยบนที่สูงด้วยการแบ่งเขตแดนประเทศให้ชัดเจน
          การปรับเขตแดนไทย-พม่าในพื้นที่ของชาวเขาบ่งชี้ให้เห็นถึงปัญหาระหว่างประชากรทั้งสองประเทศ  ซึ่งกลายเป็นชนกลุ่มน้อยในทั้งไทยและพม่า (หน้า 41)
          Yelvington (1991) กล่าวว่า อัตลักษณ์ของกลุ่มชนใด ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์ถูกนิยามจากสิ่งที่ไม่ใช่พวกเขา  แต่นิยามผ่านสิ่งอื่น ๆ  ที่ใกล้เคียง  ประเด็นที่สำคัญก็อยู่ที่การอธิบายคุณลักษณะพื้นฐานของพวกเขาผ่านความเป็นสมาชิกในเชิงเปรียบเทียบและใช้เรื่องเล่า (หน้า 42)
          Furnivall (1958)  กล่าวว่าความสัมพันธ์อันเกิดจากความเกี่ยวดองทางเครือญาติ (Primordialism) เกี่ยวข้องกับความรู้สึกพอใจภายในจากความจงรักภักดีต่อกลุ่มซึ่งฝังรากลึกทางวัฒนธรรม
          ขณะที่ Taylor (1987); Keyes (1979)  ให้ความหมายถึงความสัมพันธ์อันเกิดจากสถานการณ์ หรือโครงสร้างทางสังคม (Situtionalism) ว่าเป็นอัตถประโยชน์เชิงเครื่องมือนำทางของการยึดเอาชาติพันธุ์จากผลประโยชน์เชิงสถานการณ์ ซึ่งส่วนมากจะถูกครอบงำโดยกลุ่มที่เหนือกว่า (หน้า 42)
          Eller และ Coughlan (1993) ชี้ให้เห็นว่ามีหลักฐานมากมายที่แสดงถึงการเสริมแรง และการผลิตซ้ำอย่างต่อเนื่องในเรื่องอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์  อันนำไปสู่ความเปลี่ยนแปลงและเกิดรูปแบบพหุลักษณ์  พร้อม ๆ กับระดับที่หลากหลายและการยอมรับของบุคคลเกี่ยวกับความแตกต่างทางชาติพันธุ์ (หน้า 43)
          David Brown (1996)  สรุปว่าแนวคิดการแบ่งแยกชาติพันธุ์และความขัดแย้งในรัฐชาติ  สามารถจัดประเภทได้เป็น 6 อย่าง  ได้แก่  (หน้า 43)
               1. ชาติพันธุ์ที่หลากหลาย  ซึ่งเป็นรัฐชาติซึ่งมีวัฒนธรรมชนกลุ่มอิสระที่เกิดใหม่  อันส่งผลให้เกิดความเปราะบางทางการเมือง
               2. ลัทธิชาตินิยมทางชาติพันธุ์เป็นฐานรากให้เกิดการพัฒนาภูมิภาคอย่างไม่เท่าเทียม และเกิดอาณานิคมภายในประเทศ (Internal colonialism)
               3. ความขัดแย้งต่าง ๆ เกิดขึ้นในสถานที่ซึ่งความเป็นหนึ่งเดียวทางเครือญาติถูกคุกคามโดยกลุ่มชาติพันธุ์ต่างถิ่น
               4.  ความขัดแย้งต่าง ๆ เกิดขึ้นเนื่องจากกิจกรรมแต่ละอย่างที่ชนกลุ่มน้อยชั้นสูง
กระทำขึ้นมา
               5. ความขัดแย้งที่เกิดจากส่วนประกอบของทั้ง 4 ข้อรวมกัน   
               6. แนวคิดการแบ่งแยกชาติพันธุ์มีความซับซ้อนเป็นพิเศษ  เพราะเป็นปรากฎการณ์ที่ชัดแจ้งตรงหน้า  แต่เป็นสัญลักษณ์ที่แสดงให้เห็นมวลสถานการณ์ที่แน่นอน
  
          ทั้งนี้ ข้อ 1-4 มีความเกี่ยวข้องต่อความขัดแย้งทางชาติพันธุ์ในพม่า   ความสัมพันธ์ที่แบ่งแยกอย่างร้าวลึกระหว่างรัฐพม่ากับชนกลุ่มน้อยถูกทำให้แย่ลงจากการนองเลือดของชาวบ้านในเขตแดนต่าง ๆ โดยทหารพม่า (หน้า 44)

แนวคิดต่าง ๆ ของการวิเคราะห์อัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์ และปัญหาความขัดแย้งทางชาติพันธุ์ในพม่า 

ไม่มีปรากฏ

ไม่ปรากฏ

ไม่ปรากฏ

ไม่ปรากฏ

ไม่ปรากฏ

ไม่ปรากฏ

          แม้ว่าพม่าจะเปิดเสรีในการพัฒนาประเทศ  แต่ก็ยังมีการคุกคามในเชิงคอรัปชั่นโดยกลุ่มคนชนชั้นสูงในแวดวงการเมืองและทหาร  ภายใต้กระบวนการเปิดเสรีทางเศรษฐกิจที่จำกัด (หน้า 44)

ไม่ปรากฏ

          ความร่วมมืออย่างหลวม ๆ ในระบบเศรษฐกิจและการเมือง  ทำให้คนบนที่สูงมีรูปแบบความสัมพันธ์กับคนบนพื้นราบในแบบบรรณาการ  อย่างไรก็ตาม  ความสัมพันธ์แบบร่วมสมัยในปัจจุบันนี้อยู่ในรูปแบบของความสำคัญทางการเมืองของเมืองขนาดใหญ่ (หน้า 41)
          มีปัญหาที่หลากหลายอันเนื่องมาจากเส้นแบ่งเขตแดนประเทศ  อันได้แก่  ความขัดแย้งเรื่องปราสาทเขาพระวิหารกับกัมพูชา  ความขัดแย้งด้านกบฎก่อการร้ายในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ และการอพยพข้ามแดนยังฝั่งไทยซึ่งเกิดจากการแบ่งเส้นอาณาเขตไทย-พม่าที่สร้างปัญหา (หน้า 41)
          ชะตากรรมของผู้ลี้ภัยพม่าที่อพยพเข้ามาในไทยยังเกี่ยวข้องอยู่กับวิกฤตทางการเมืองและการพัฒนาในพม่า  แต่ปัจจุบันนี้ก็มีสัญญาณของการเปิดเสรีทางการเมือง  พยุงให้เกิดการมองภาพบวกจากความขัดแย้งนับทศวรรษได้ (หน้า 44)
          วิกฤตทางชาติพันธุ์อาจหันเหไปในทางที่ดูแลควบคุมได้ยากยิ่งขึ้น  ดังนั้น ส่วนประกอบที่สำคัญที่เป็นทางออกสำหรับประเด็นนี้ ก็คือ  การปรับเปลี่ยนให้มีแนวคิดแบบพหุลักษณ์มากขึ้น และมองอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์ให้นุ่มนวลยิ่งขึ้น (หน้า 44)  

ไม่ปรากฏ

ไม่ปรากฏ

ไม่ปรากฏ

ไม่ปรากฏ

ไม่ปรากฏ

          การสื่อสารและปกป้องเรื่องราวเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ของไทยยังเป็นลักษณะรวมศูนย์ที่ส่วนกลางโดยมีความพยายามสร้างอัตลักษณ์ของชาติให้เป็นหนึ่งเดียวมากกว่าสร้างรัฐชาติในลักษณะที่ทำให้เกิดความหลากหลายทางชาติพันธุ์ (หน้า 41)

ไม่ปรากฏ

          มีปัญหาที่หลากหลายอันเนื่องมาจากเส้นแบ่งเขตแดนประเทศ  อันได้แก่  ความขัดแย้งเรื่องปราสาทเขาพระวิหารกับกัมพูชา  ความขัดแย้งด้านกบฎก่อการร้ายในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ และการอพยพข้ามแดนยังฝั่งไทยซึ่งเกิดจากการแบ่งเส้นอาณาเขตไทย-พม่าที่สร้างปัญหา (หน้า 41)
          ชะตากรรมของผู้ลี้ภัยพม่าที่อพยพเข้ามาในไทยยังเกี่ยวข้องอยู่กับวิกฤตทางการเมืองและการพัฒนาในพม่า  แต่ปัจจุบันนี้ก็มีสัญญาณของการเปิดเสรีทางการเมือง  พยุงให้เกิดการมองภาพบวกจากความขัดแย้งนับทศวรรษได้ (หน้า 44)
          วิกฤตทางชาติพันธุ์อาจหันเหไปในทางที่ดูแลควบคุมได้ยากยิ่งขึ้น  ดังนั้น ส่วนประกอบที่สำคัญที่เป็นทางออกสำหรับประเด็นนี้ ก็คือ  การปรับเปลี่ยนให้มีแนวคิดแบบพหุลักษณ์มากขึ้น และมองอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์ให้นุ่มนวลยิ่งขึ้น (หน้า 44)