บทความนี้เป็นการศึกษาเกี่ยวกับการเข้าถึงบริการทางสุขภาพของชนกลุ่มน้อยภายในประเทศไทยซึ่งพบว่าสามารถเข้าถึงน้อยกว่าคนไทย และบริการที่ได้นั้นต่ำกว่าระดับมาตรฐาน
 
โดยใช้การวิเคราะห์ระบบการเข้าถึงบริการทางสุขภาพของประเทศที่พัฒนาแล้ว ซึ่งพบว่ามีแนวทางและใช้หลักการที่แตกต่างกัน โดยพบว่ามีปัจจัยหลักๆ ที่ปิดกั้นการเข้าถึงบริการทางด้านสุขภาพคือ ปัจจัยที่เกิดจากผู้ป่วยเอง และปัจจัยที่เกิดจากระบบให้บริการ โดยเฉพาะปัจจัยที่เกิดจากผู้ป่วย ซึ่งไม่ได้มีแต่เพียงทางด้านฐานะทางเศรษฐกิจเท่านั้นแต่ยังครอบคลุมถึงเรื่องวัฒนธรรม ภาษา การศึกษา และสถานภาพทางสังคมอีกด้วย

เน้นการศึกษาระบบการเข้าถึงสุขภาพของประเทศที่พัฒนาแล้ว เพื่อนำมาปรับใช้กับประเทศไทย

ใช้การศึกษาและวิเคราะห์จากบทความที่ตีพิมพ์ในเรื่องของระบบสังคมและสาธารณสุข

ชนกลุ่มน้อยในประเทศไทย ชนกลุ่มน้อยส่วนใหญ่ไม่สามารถพูดภาษาไทยได้ ทำให้เป็นอุปสรรคต่อการเข้ารับบริการทางสุขภาพ

ไม่มีข้อมูล

ไม่ได้ระบุ

ไม่มีข้อมูล

ไม่มีข้อมูล

มีจำนวนชนกลุ่มน้อยในประเทศไทยทั้งหมด 750,000 คน หรือคิดเป็น 1.2 ของประชากรทั้งประเทศ 80% ของทั้งหมดอาศัยอยู่ตามชายแดนไทย-พม่า
มีการประมาณการว่ามีชนกลุ่มน้อยประมาณ 500,000 คนที่ไม่ได้รับสัญชาติไทย

ชนกลุ่มน้อยส่วนใหญ่ดำรงชีวิตด้วยการประกอบอาชีพทำเกษตรกรรม และยากจนกว่าคนไทยในชนบท   บางกลุ่มไม่มีเงินเพียงพอสำหรับการเข้ารับบริการทางสุขภาพหรือค่าเสียเวลาและค่าเสียโอกาสได้

ไม่มีข้อมูล

ไม่มีข้อมูล

ไม่มีข้อมูล

ไม่มีข้อมูล

ชนกลุ่มน้อยมักจะไม่มีผู้เชี่ยวชาญทางการให้บริการทางสุขภาพ มีการกระจายตัวของผู้ให้บริการทางสาธารณสุขที่ต่ำที่สุดในประเทศ และคุณภาพของการให้บริการก็ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยของประเทศ

ไม่มีข้อมูล

ไม่มีข้อมูล

ไม่มีข้อมูล

ไม่มีข้อมูล

ศึกษาถึงปัญหาในการเข้ารับบริการทางสุขภาพของชนกลุ่มน้อยในประเทศไทยโดยศึกษาจากของประเทศที่พัฒนาแล้ว พบว่ามีการให้บริการทางสุขภาพแก่ประชาชนทุกคนด้วยหลักการแตกต่างกัน แม้จะใช้หลักการแตกต่างกัน
 
ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการเข้ารับบริการทางสุขภาพของชนกลุ่มน้อยคือ ปัจจัยที่ผู้ป่วยเอง เช่นฐานะทางสังคมและเศรษฐกิจ วัฒนธรรม หรือภาษา ปัจจัยเรื่องระบบการให้บริการทางสุขภาพ  เช่นระบบประกันสุขภาพ ภูมิประเทศ คุณภาพและกระบวนการของการรักษา

-